Νταϊάνα Ρος: Η βασίλισσα της σόουλ που την έκανε τραγούδι ο Μάικλ Τζάκσον

Η Νταϊάνα Ρος είναι δίχως αμφιβολία η μεγάλη κυρία της σόουλ μουσικής. Το 1993 είχε κυκλοφορήσει η αυτοβιογραφία της με τίτλο “Secrets of a sparrow”. Εκεί επιχείρησε να μοιραστεί τη ζωή και τη διαδρομή της στη βιομηχανία της μουσικής. Τριάντα χρόνια μετά, υπάρχουν σκέψεις το βιβλίο αυτό να αποτελέσει έμπνευση για μια βιογραφική ταινία, με την ίδια τη Νταϊάνα Ρος να επιλέγει την ηθοποιό που θα την υποδυθεί. Αν και το project αυτό βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα, το βιβλίο της Νταϊάνα ρίχνει φως στο τί θα μπορούσαμε να δούμε σύντομα στην μεγάλη οθόνη…

Όλα ξεκινούν το 1944 στο Ντιτρόιτ, την πρωτεύουσα της αυτοκινητοβιομηχανίας των ΗΠΑ. Εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε η Νταϊάνα, η οποία από μικρή έδειξε την κλίση της στη μουσική, συμμετέχοντας στις χορωδίες του σχολείου. Το 1959 μαζί με δύο φίλες της – τη Μαίρη Γουίλσον και τη Φλόρενς Μπάλαρντ – σχημάτισε το ποπ-σόουλ συγκρότημα των Primettes, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Supremes. Το συγκρότημα αυτό κατάφερε κάτι μέχρι τότε αδιανόητο: να λατρεύεται και από το λευκό και από το μαύρο κοινό.

Η Νταϊάνα εξιστορεί το πως γράφτηκε ένα από τα μεγαλύτερα hit τους, το “Stop! In the Name of Love”. Ο συνθέτης του Λαμόντ Ντόζιερ βρέθηκε με μια κοπέλα σε ένα μοτέλ. Για κακή του τύχη, όμως, είχε ξεχάσει ότι είχε δώσει το ίδιο βράδυ ραντεβού και με την επίσημη κοπέλα του, η οποία τον εντόπισε στο ξενοδοχείο και τον αιφνιδίασε, χτυπώντας μανιωδώς την πόρτα.

Τρομοκρατημένος και αμήχανος, το μόνο που κατάφερε να κάνει ήταν να της ψελλίσει ικετευτικά, “please stop, in the name of love“, δηλαδή «σε παρακαλώ, στο όνομα της αγάπης, σταμάτα [να χτυπάς την πόρτα]». Η κοπέλα αποχώρησε, η σχέση έληξε, αλλά την επόμενη ημέρα ο Ντόζιερ πήγε στο στούντιο και δημιούργησε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχές για τη Νταϊάνα.

 

Η τραγουδίστρια αναφέρει λεπτομερώς στην τεράστια επιτυχία, τις συναυλίες και τις εντυπωσιακές πωλήσεις, που δεν αρκούσαν για να σταματήσουν τις έριδες και τις γκρίνιες εντός του συγκροτήματος. Πλέον, είμαστε στο 1967. Την Νταϊάνα την κατηγορούν τα αλλά μέλη του συγκροτήματος ότι θέλει διαρκώς να είναι στο κέντρο της σκηνής και ότι δεν αφήνει πρωτοβουλία σε καμία από τις άλλες. Η Νταϊάνα δεν μοιάζει να απολογείται, ούτε για το ταλέντο, ούτε για την επιμονή της να ξεχωρίσει. «Η κορυφή ήταν πάντα ο στόχος», γράφει στο βιβλίο.

“Dirty Diana”

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, γράφεται ο επίλογος αυτού του σημαντικού κεφαλαίου στην καριέρα της Νταϊάνα, η οποία δεν χάνει χρόνο. Ξεκίνησε το 1969 solo καριέρα με τη μία επιτυχία να διαδέχεται την άλλη. Στέκεται στην αναδρομή της ζωής της στην απόφαση της να δεχτεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία “Lady Sings the Blues” και να κρατήσει στα χέρια της Χρυσή Σφαίρα και βραβείο Όσκαρ.

Την περίοδο εκείνη παντρεύτηκε τον επιχειρηματία Ρόμπερτ Σιλμπερστάιν. Η σχέση τους διήρκησε μονάχα πέντε χρόνια. Το 1986 ξαναπαντρεύτηκε τον κατά πολύ νεότερό της Νορβηγό μεγιστάνα Άρνε Νέις, με τον οποίο επίσης χώρισε λίγα χρόνο αργότερα. Η ίδια παραδέχεται ότι είναι παραδοσιακή και πιστεύει ότι ο άνδρας πρέπει να βγάζει περισσότερα χρήματα από την σύντροφο του. «Όπως καταλαβαίνετε αυτό μου περιορίζει τις επιλογές», είχε πει χιουμοριστικά.

Από τους δυο γάμους της όμως έχει αποκτήσει πέντε παιδιά και πολλά εγγόνια. Ένας από τους καλύτερους της φίλους ήταν ο Μάικλ Τζάκσον, τον οποίο συνέχιζε να υποστηρίζει και μετά τον θάνατο του. Σύμφωνα με φίλους, ο Τζάκσον ήταν ερωτευμένος μαζί της και έγραψε μάλιστα για αυτήν το τραγούδι “Dirty Diana”. Η Νταϊάνα Ρος πριν από κάθε συναυλία της, χρησιμοποιούσε το “Dirty Diana”, ως εισαγωγικό κομμάτι.

Το βιβλίο όπως και η ταινία θα περιέχει κάθε απογοήτευση, κάθε νίκη, κάθε έρωτα, κάθε σκαλοπάτι μιας διαδρομής γεμάτη λάμψη αλλά και άκληρη δουλειά. Έρχεται μάλιστα σε μια περίοδο που η Νταϊάνα αν και 77 ετών έχει αποφασίσει να επιστρέψει. Ύστερα από 15 χρόνια απουσίας, όχι μόνο κάνει comeback στη δισκογραφία, αλλά και στη σκηνή.