Ποιος ήθελε νεκρό τον βασιλιά Γεώργιο Α’;
19/04/2024
Το 1898 η Ελλάδα κυριολεκτικά “έβραζε”. Ο πόλεμος με την Τουρκία είχε λήξει, λίγους μήνες πριν, με ταπεινωτική ήττα. Παράλληλα η Ελλάδα όφειλε να καταβάλει τεράστιες πολεμικές αποζημιώσεις αν και ήδη από το 1893 είχε πτωχεύσει. Έτσι στη χώρα είχε επιβληθεί και Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος.
Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα βαρύ και για το παλάτι, στο οποίο πολλοί επέρριπταν ευθύνες για την ήττα. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, το απόγευμα της 14ης Φεβρουαρίου 1898 ο Γεώργιος Α’ και η κόρη του, πριγκίπισσα Μαρία, επέστρεφαν στο παλάτι από τον περίπατό τους στο Παλαιό Φάληρο. Κοντά στη θέση Ανάλατος, στον σημερινό Άγιο Σώστη, ερρίφθησαν πυροβολισμοί, από τους οποίους τραυματίστηκε ένας εκ των συνοδών του βασιλιά.
Οι δύο δράστες της δολοφονικής απόπειρας εξαφανίστηκαν, αλλά την επομένη συνελήφθησαν. Ήταν ο δημοτικός υπάλληλος Γεώργιος Καρδίτσης, που είχε πολεμήσει στην Κρήτη εθελοντικά και ο εκ Μακεδονίας Ιωάννης Γεωργίου ή Κυριακός. Αμφότεροι δεν είχαν ποινικό μητρώο, ούτε είχαν απασχολήσει ποτέ τις αρχές.
Οι δράστες υποστήριξαν ότι ήθελαν να σκοτώσουν τον βασιλιά Γεώργιο διότι τον θεωρούσαν υπαίτιο της ήττα και της εθνικής ταπείνωσης. Ωστόσο στη χώρα όπου οι θεωρίες συνωμοσίας ξεφυτρώνουν ως μανιτάρια, σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι η απόπειρα ήταν “στημένη” από το ίδιο το παλάτι, με στόχο ο βασιλιάς να ανακτήσει την χαμένη λαϊκή συμπάθεια.
Μάλιστα η εφημερίδα “Καιροί” του Πέτρου Κανελλίδη υποστήριξε ανοικτά την θεωρία συνωμοσίας με αποτέλεσμα ο Κανελλίδης να συλληφθεί για συκοφαντική δυσφήμιση του βασιλιά. Υπ’ αυτές τις συνθήκες η δίκη των δύο δραστών έγινε πολύ γρήγορα, στις 19 Μαρτίου 1898.
Στην απολογία του ο Καρδίτσης είπε: “Ο Τύπος και ολόκληρος η κοινή γνώμη εγνώριζε και έλεγεν ότι ο βασιλεύς και οι υπουργοί του ήσαν αίτιοι του επαίσχυντου πολέμου. Απεφάσισα να εκδικήσω την προσβηθείσαν τιμήν της πατρίδος μου και διά τούτο εξετέλεσα την πράξιν”…
Οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Η ποινή θεωρήθηκε αυστηρή. Ο Γεώργιος πάντως δεν απένειμε χάρη, θέλοντας έτσι να διαψεύσει τις φήμες περί “στημένης” δολοφονικής απόπειρας. Οι δύο εκτελέστηκαν στις 27 Απριλίου στο Ναύπλιο, αλλά και πάλι υπήρξαν φήμες ότι οι καταδικασθέντες δεν εκτελέστηκαν, αλλά φυγαδεύτηκαν στο εξωτερικό.
Ποιος ήταν πίσω από την δολοφονική απόπειρα;
Μια άλλη άποψη έδωσε ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος, ο οποίος υποστήριξε ότι Γερμανοί πράκτορες έπεισαν τους δύο δράστες να επιχειρήσουν την απόπειρα. Ο Κάιζερ Γουλιέλμος της Γερμανίας ήταν φανατικός πολέμιος του βασιλιά Γεωργίου, παρά το γεγονός ότι η αδελφή του Σοφία είχε νυμφευθεί τον διάδοχο του ελληνικού θρόνου Κωνσταντίνο.
Ο Κάιζερ είχε και νωρίτερα, με αφορμή την αποστολή ελληνικού στρατού στην Κρήτη το 1896-97, ζητήσει την επιβολή αποκλεισμού στην Ελλάδα αναφωνώντας: “Αυτό είναι πόλεμος, γρήγορα το στόλο εμπρός από τον Πειραιά…”. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και το 1913, όταν τελικά δολοφονήθηκε ο Γεώργιος Α’, ο πλέον επιτυχής ίσως εκ των βασιλέων του νεοελληνικού κράτους, πάλι κυκλοφόρησαν φήμες για γερμανική εμπλοκή, με στόχο την άνοδο στον θρόνο του επηρεαζόμενου από την Γερμανίδα σύζυγό του Κωνσταντίνου.
