Τι πραγματικά περιλαμβάνει η αμερικανική βοήθεια στην Ουκρανία

Δεύτερον, περί τα $15 δισεκατομμύρια είναι να διατεθούν για τις τρέχουσες αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, στην Ουκρανία και την Ευρώπη (στρατιωτικές ασκήσεις κ.α.). Τρίτον, περί τα $14 δισ. προορίζονται υπό μορφή δανείου προς την Ουκρανία δια την αγορά νέων όπλων και πυρομαχικών εκ των ΗΠΑ. Τέταρτον περί τα $8 δισ. έχουν ως αποστολή την ενίσχυση του προϋπολογισμού της Ουκρανίας (πληρωμές δημοσίων υπαλλήλων/αξιωματούχων, συντάξεων κ.α.) και τέλος, περί τα $3,2 δισ. έχουν ως σκοπό την οικονομική ανάπτυξη της Ουκρανίας και την ενίσχυση των αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων εντός και εκτός της Ουκρανίας.

Όχι ακριβώς “λίστα του Αϊ Βασίλη”, αφού εκ των ανωτέρω $61δισ., μόνον 14 διατίθενται δια την αγορά – και όχι προσφορά – όπλων και πυρομαχικών, ενώ ο πλέον ωφελημένος εξ αυτών είναι το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ. Εξ’ άλλου, ο ίδιος ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken, ανέφερε σε συνέντευξη, ότι «το 90% της βοηθείας της παρασχεθείσας μέχρι τούδε στην Ουκρανία, επιστρέφει στην οικονομία των ΗΠΑ, υπό μορφήν επενδύσεων στις εταιρείες μας, τους βιομηχάνους μας».

Δηλαδή, η Ουκρανία προορίζεται να παραμείνει είδος τι φλεγμονώδους αποστήματος, προς αποδυνάμωση, αποσταθεροποίηση και τέλος πρόκληση ενός regime change στην Ρωσία, δίχως να υπάρχει ενδιαφέρον για τις συνέπειες στη χώρα, αρκεί να ικανοποιούνται και οι πιστωτές της Δύσεως. Τα $14 δισ. αυτά δεν θα κάνουν την διαφορά στα πεδία των μαχών, ούτε θ’ ανατρέψουν την σχέση ισχύος σε αυτά, όπως διαφημίζεται από δυτικά ΜΜΕ.

Ο ρόλος της βοήθειας

Μπορεί η εν λόγω βοήθεια να επιβραδύνει τη ρωσική επιχείρηση, όχι, όμως, να την ανατρέψει. Είπαμε, δε, ανωτέρω “απροσδοκήτως”, καθ’ ότι ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, Mike Johnson, καίτοι εξελέγη υποσχόμενος την παύση πάσης χρηματοδοτήσεως του πολέμου στην Ουκρανία, επί του ανωτέρω ψηφίσματος φάνηκε να κάμφθηκε, κατόπιν επαφών με την CIA, η οποία τον μετέπεισε υπέρ της χορηγήσεως αυτής της βοηθείας, υπό το πρόσχημα πως άλλως η Ρωσία θ’ απειλήσει πάσα την Ευρώπη. Μεταξύ, δε, των βουλευτών και η ουκρανικής καταγωγής Ρεπουμπλικάνη Victoria Spartz, που ψήφισε ωστόσο, κατά της ανωτέρω βοηθείας. Επί του ανωτέρω αμερικανικού ψηφίσματος, Ρώσοι αξιωματούχοι εσχολίασαν:

• O Dmitry Medvedev, πρώην πρόεδρος της Ρωσίας και νυν αντιπρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας ότι είναι «ρωσοφοβικό» και «θα επιδεινώσει τα μέτωπα από πλευράς αριθμού θυμάτων [Ουκρανών]».
• Ο Dmitry Peskov, εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου, ότι «θα καταστήσει τις ΗΠΑ πλουσιότερες, θα επιφέρει περαιτέρω καταστροφή στην Ουκρανία και θα προκαλέσει ακόμη περισσοτέρους θανάτους Ουκρανών, με υπαιτιότητα του Κιέβου».
• Η Maria Zakharova, εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, ότι «θα επιτείνει τις εκδηλωθείσες κρίσεις παγκοσμίως, υποθάλποντος απευθείας την τρομοκρατία», περαιτέρω, δε, ότι «η ολοένα και περισσότερη απορρόφηση των ΗΠΑ υπό ενός υβριδικού πολέμου κατά της Ρωσίας, θα μετατραπεί σ’ένα ηχηρό και ταπεινωτικό φιάσκο εις βάρος αυτών, όπως στο Βιετνάμ και το Αφγανιστάν», της Ρωσίας επιφυλάσσουσας «μίαν άνευ όρων, αποφασιστική απάντηση».

Η κατάσταση επί του πεδίου στην Ουκρανία

Επί των πεδίων των μαχών, η Ρωσία διατηρεί την κυριαρχία της, προς περαιτέρω ενίσχυση των θέσεων της (ενότης 23:35). Τούτο διαπιστώνεται από το ότι το ρωσικό Γενικό Επιτελείο δεν ομιλεί πλέον περί κατευθύνσεων των ρωσικών Δυνάμεων, αλλά Ομάδων Δυνάμεων (λ.χ. Ομάδα Δυνάμεων Βορά, Ανατολής, Νότου, Κέντρου), όπερ ερμηνεύεται ως μία πλέον ολοκληρωμένη συγκέντρωση ρωσικών Δυνάμεων σ’ όλα τα μέτωπα, ιδία βορείως της σημαίνουσας πόλεως Avdiivka της περιφερείας του Ντονέτσκ, αποτελούσας καίριο λογιστικό κέντρο.

Αντικειμενικώς λοιπόν, οι ουκρανικές Δυνάμεις υποχωρούν, οι δε ουκρανικές θέσεις, κεντρικά και νοτίως του Ντονμπάς, τελούν υπό διακύβευση, όπερ θα επιδράσει και στις ουκρανικές θέσεις νοτιότερα, προς Zaporizhzhia, όπως δήλωσε ο Ουκρανός υπουργού Αμύνης, ότι δια της ακαταπαύστου χρήσεως ρωσικών βομβών FAB-500, οιαδήποτε αντίσταση καθίσταται αδύνατη, πολλώ δε εν αναμονή και των FAB-3000.

Απώτερος στόχος των Ρώσων προδήλως είναι η δημιουργία νέας και οριστικής μετωπικής γραμμής μέσα από τη συνάντηση των ρωσικών Δυνάμεων από την Bakhmut έως την Avdiivka. Εξ’ άλλου, οι ουκρανικές Δυνάμεις προσπαθούν να κατοχυρώσουν θέσεις στην ανατολική όχθη του Δνείπερου, ενώ οι ρωσικές να περάσουν στην αντίπερα όχθη Δυτικώς.

Οι δε 50 Αμερικανοί “σύμβουλοι”, που αρχικώς είχαν ερμηνευθεί ως “σωματοφύλακες” του Ουκρανού προέδρου Βολοντιμίρ Ζελένσκι, εκ της υπ’ αυτού αναβολής των εκλογών της 31ης Μαρτίου αλλά και εξαιτίας της αμφισβήτησης του Ζελένσκι από το ίδιο το περιβάλλον του, είναι, εν τέλει, πολιτικοί μηχανικοί, εντεταλμένοι να κατασκευάσουν νέα οχυρωμένη γραμμή αμύνης για τους Ουκρανούς στα μετόπισθεν, στη δυτική πλευρά του Δνείπερου, κατόπιν οπισθοχωρήσεως των ουκρανικών Δυνάμεων, σε μια απόπειρα παγιοποίησης των ουκρανικών θέσεων στο σημείο αυτό, κατόπιν άφιξης και 1.000 Γάλλων στρατιωτικών στο λιμάνι της Οδησσού.

Ωστόσο, εκτιμάται, ότι πάντα τ’ ανωτέρω βαίνουν επί ματαίω και η μάχη στο Ντονμπάς θεωρείται ήδη λήξασα. Στην καλύτερη περίπτωση για την Ουκρανία, η ιδία να κρατήσει ό,τι εδάφη εξακολουθεί να κατέχει. Η δε καθηγήτρια Καρολίνα Γαλακτερού κατατείνει στο συμπέρασμα, ότι (ενότης 20:05 και 33:15) άνευ συνομιλιών επί τη βάσει ρεαλιστικών προτάσεων (ουδετεροποίηση κλπ.), πάσα η ανωτέρω ζώνη θα τελεί υπό τα ακατάπαυστα πυρά της Ρωσίας. Σημειωτέον, κατά επιτόπιο ρεπορτάζ του εξέχοντος Ελβετού τέως πολιτικού, διευθυντού εγκρίτων εφημερίδων και τιμίου δημοσιογράφου Guy Mettan στο Ντονμπάς, τα συναχθέντα συμπεράσματά είναι:

• Ότι κατόπιν ταχέων και κολοσσιαίων επενδύσεων, η ρωσική θέληση φέρεται ακλόνητη, αποκλείουσα να αποχωρίσει από το Ντονμπάς σε οιαδήποτε στιγμή στο μέλλον: «Τα εν λόγω εδάφη είναι ρωσικά, τελεία και παύλα».
• Ότι κατόπιν 10ετούς μάχης κατά του καθεστώτος του Κιέβου και χιλιάδων θυσιασθέντων μαχίμων, αμάχων, παίδων, του Ντονέτσκ (Ντονμπάς) μετονομασθέντος σε “πόλη των ηρώων”, οι πολίτες είναι περισσότερο αποφασισμένοι με οποιοδήποτε τίμημα να υπερασπιστούν τα εν λόγω εδάφη. Μάλιστα, στα εδάφη αυτά, έχουν εγερθεί πλείστα όσα μνημεία τεραστίων διαστάσεων, μαρτυρούντα σιωπηρώς το δράμα των λαών τους.

Και ο Βρετανός πρωθυπουργός, Rishi Sunak, όταν συνάντησε τον Πολωνό ομόλογό του, Donald Tusk και τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg (Βαρσοβία, 23.04.2024), ομίλησε περί βοηθείας προς το Κίεβο, που αποτελείται από 400 οχήματα, 1.600 βλήματα/πυραύλους, 4.000 βλήματα πυρομαχικά (rounds), 60 πλοία και £500 εκατ. εν είδει στρατιωτικής βοηθείας, ήτοι σύνολο αξίας της βοηθείας £3 δις. μόνον δια το 2024.

Η Γαλλία επίσης υπέγραψε με της Ουκρανία, την 16.02.2024, σύμφωνο ασφαλείας, περί επίπροσθετης βοηθείας ύψους €3 δισ. δια το 2024, αφού προηγουμένως υπεγράφη αντίστοιχη συμφωνία με τον Γερμανό καγκελάριο Olaf Scholz. Περί των ανωτέρω 1.000- 1.500 Γάλλων – Λεγεών των Ξένων (;) – ο πρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Medvedev υποσχέθηκε «εκατόμβη νεκρών», ενώ ομάς Γάλλων ανωτάτων αξιωματικών  (Cercle de réflexion interarmées) προέβη, την 4η Μαρτίου, σε σφοδρή έγγραφη διαμαρτυρία υπέρ της καταπαύσεως του πυρός, ορισμένων εξ αυτών διατεινομένων, ότι ο εχθρός της Γαλλίας δεν είναι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαδίμηρος Πούτιν, αλλ’ ο ίδιος ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.

Η Ουκρανία συνεχίζει να σφαδάζει

Και η Ουκρανία συνεχίζει να σφαδάζει. Η Julia Timochenko -ουδεμία σχέση με την πρώην Ουκρανή πρωθυπουργό Yulia Tymoshenko-, παραπέμπουσα σε αναρτήσεις επί των μέσων κοινωνικής δικτυώσεως, αναφέρει: «H παραπαίουσα δυτική βοήθεια και οι νέες ρωσικές πρωτοβουλίες στα πεδία των μαχών προκαλούν ρωγμή στο ουκρανικό ηθικό. Θάνατος εδώ. Θάνατος εκεί. Και άλλη απώλεια. Γέροι. Νέοι. Γέροι. Νέοι. (…) Πεθαίνουν επί του πεδίου της μάχης αμυνόμενοι υπέρ της Ουκρανίας. (…) Αυτή είναι η καθημερινότητα μου. (…) Δημοσκοπήσεις υπό το Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου εκτιμούν, ότι ο πεσιμισμός έχει ανοδική τάση. (…) Ομοίως ανοδική είναι και η γνώμη, ότι η Ουκρανία θ’αναγκασθεί σ’εδαφικές παραχωρήσεις. (…) Η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Ζελένσκι φέρεται επίσης πτωτική. (…) Η Ρωσία ρίχνει 10 φορές περισσότερες οβίδες από τους Ουκρανούς. [Και με την υιοθέτηση του νομοσχεδίου των ΗΠΑ], η Ουκρανία θα έχει ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό]».

Για να καλύψει το ανθρώπινο δυναμικό του ουκρανικού στρατού, ο πρόεδρος Ζελένσκι, πληροφορηθείς υπό της Διοικήσεως, ότι τα στρατεύματα της Ρωσίας υπερβαίνουν 10πλασίως τα της Ουκρανίας, υπέγραψε νέο νόμο καλώντας να εγγραφούν στον Στρατό άπαντες οι άρρενες ηλικίας 18-60 ετών. Το μέτρο τούτο προσομοιάζει μετά του στρατού Volkssturm του Χίτλερ, που δημιουργήθηκε τα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου, όταν πλέον ήταν ορατή η απώλειά του υπό της Γερμανίας. Προτείνεται επίσης υπό του Κιέβου η αποστολή στο μέτωπο των καταδικασθέντων Ουκρανών δι’ ανθρωποκτονία. Υπάρχουν δε έννοιες, ότι ακόμη και η ανωτέρω αμερικανική βοήθεια μπορεί να μην καταφθάσει εγκαίρως, προκειμένου να δώσει ελπίδες μίας αλλαγής του  σκηνικού δια τους Ουκρανούς.

Ο εξέχων Ελβετός αναλυτής Jacques Baud, επαληθευθείς σ’όλα τα μέτωπα, αναφέρει  περί της νέας βοηθείας των ΗΠΑ (ενότης 22:00): «Δεν μπορείς να πετύχεις πολλά, όταν έχεις χάσει τουλάχιστον το ήμισυ του παιγνίου. Στην πραγματικότητα, ο ουκρανικός Στρατός κατεστράφη τον Μάιο-Ιούνιο 2022. Έκτοτε, έγινε προσπάθεια για να καλυφθούν τα κενά αυτών δι’εξοπλισμών εκ διαφόρων Κρατών-προμηθευτών, συχνά παρωχημένων, μη λειτουργούντων. (…) Στον εν λόγω Στρατό ελλείπει η συνοχή. Η επιτυχία της Ρωσίας έγκειται στην συνοχή. Τόσο η εκπαίδευση του έμψυχου Δυναμικού, όσο και η επινόηση-κατασκευή του άψυχου, γίνονται επί τη βάσει ενός συγκεκριμένου Δόγματος, (…).

Η Ουκρανία, απεναντίας, έχει υιοθετήσει ένα υβριδικό Σύστημα, αποτελούμενο εκ Δυναμικού εκ διαφόρων Κρατών-τροφοδοτών (λ.χ. αμερικανικά τανκς Abrams, γερμανικά Leopard, βρετανικά Challenger), όταν επί πλέον το ήμισυ τούτου είναι Σοβιετικό, το δε έτερο ήμισυ ΝΑΤΟϊκό. (…) Επίσης, όταν οι Βρετανοί παρείχαν τα Challenger, ζήτησαν υπό των Ουκρανών να μην τα χρησιμοποιούν σε επικίνδυνες ζώνες, εκ του φόβου ότι θα περιέλθουν στα χέρια των Ρώσων και θα γνωστοποιούνταν η απόρρητη θωράκιση αυτών Chobham. (…) Είτε, μετά της τελευταίας βοηθείας των ΗΠΑ, είτε άνευ, δεν εκτιμώ πως θα υπάρξει διαφορά επί του πεδίου της μάχης. (…). Μάλιστα, μέσα από την εν λόγω αμερικανική βοήθεια, αυξάνονται οι πιθανότητες ήττας της Ουκρανίας».

Στην πραγματικότητα, η ουκρανική ενίσχυση υπό των ΗΠΑ έχει ως προφανή στόχο την εξεύρεση τρόπου εξόδου από τον πόλεμο με στόχο την αποφυγή εκθέσεως των “εχόντων αίμα εις χείρας τους” ιθυνόντων στην Ουάσιγκτον. Η Δύση πίστευε, ότι μέσα από τις κυρώσεις, η Ρωσία θα κατέρρεε αυτομάτως, μην υπολογίζοντας σε ένοπλη σύρραξη. Έτσι εξηγείται και η ανωτέρω απουσία συνοχής. Δεν εκτιμά δε την πραγματικότητα στο πεδίο της μάχη ως έχει, αλλά σύμφωνα με όσα θα ήθελε, αναγκάζοντας τη Ρωσία δια της ανωτέρω αυξήσεως της βοηθείας προς την Ουκρανία, να υπερβεί τους στόχους της (όπως καταγράφηκαν στα διαγγέλματα του Ρώσου προέδρου Βλαδιμήρου Πούτιν από τις 22 έως τις 24 Φεβρουαρίου του 2022), περί αποναζιστικοποιήσεως και αποστρατιωτικοποιήσεως (του Ντονμπάς) και να ατενίσει το ενδεχόμενο καταστροφής ολόκληρης της Ουκρανίας (ενότης 46:40). Μολαταύτα, η Δύση φέρεται ν’ αρκείται σ’ αυτό: Making noise before defeat. Αυτό αφορά και την δική μας βοήθεια…