Μη συγχωρείτε τους εχθρούς υμών, κίνδυνος θανάτου!

Οι άνθρωποι, αγαπητοί μου, δεν, δεν, «ΔΕΝ», αλλάζουν με τίποτε! Κι «αν» αλλάξουν αναγκαστικά συμπεριφορά (όχι το έσω τους…) θα ‘ναι πολύ αλλιώτικοι, δηλαδή ψυχοβαρεμένοι και με τίποτε ελκυστικοί! Καιρό ήθελα να γράψω κάτι σχετικό μ’ αυτά, όπως επίσης και για κάποιους νόμους τους οποίους (εγώ) θεωρώ άχρηστους, με την έννοια ότι δεν βοηθάνε… Για παράδειγμα, ένας παιδόφιλος με πέντε, έξι, εφτά… χρόνια φυλακή, θα σταματήσει να είναι παιδόφιλος;

Η επιστήμη λέει ότι δεν θα σταματήσει, μάλιστα ίσως να συνεχίσει χειρότερα! Άρα, τζάμπα η φυλάκιση και τα «κόστη» της… Έτσι είναι και το ζήτημα της κακοποίησης και δολοφονίας γυναικών, το οποίο στη χώρα μας είναι τεράστιο και μάς διασύρει στ’ «αδέλφια» μας της ΕΕ! Μάλιστα τα τελευταία χρόνια οι δολοφονίες γυναικών, από άνδρες, εδώ, γίνονται 1-2 φορές το μήνα!

Τα ελληνικά χάλια, δεν έχουν τέλος…

Σύμφωνα με το MIIR (Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας), κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η Ελλάδα παρουσίασε αύξηση γυναικοκτονιών κατά 187,5%, κατέχοντας την υψηλότερη θέση ανάμεσα σε 20 ευρωπαϊκές χώρες! Το 2023, οι άνδρες σκότωσαν (στην Ελλάδα) 13 γυναίκες (REUTERS/Can Erok), το 2022, σκότωσαν 24 γυναίκες (femicide.gr – ΑΥΓΗ) και το 2021, 17 γυναίκες (ΕΡΤ-LIFO).

(…Ανακουφιστική παρένθεσις: Το 2023, στην Τουρκία, δολοφονήθηκαν 333 γυναίκες από άνδρες, λέει το REUTERS/Can Erok. Εφόσον, 333/13=25,6, άρα η Ελλάδα είναι 25,6 φορές πιο πολιτισμένη απ’ την Τουρκία! Και θέλουν κι ΕΕ (Yok, Yok, arkadaş…)

Από την ζωντανή εμπειρία όλης της ζωής μου, έμαθα ότι οι άνθρωποι ΔΕΝ αλλάζουν από αυτό που διαμορφώθηκε στα πρώτα 3-4 χρόνια τους και που οριστικοποιήθηκε στην εφηβεία τους. Αυτά τα λένε οι σχετικές επιστήμες και είναι από δεκαετίες καταγραμμένα! Όταν το μωρό άνοιγε την πόρτα της μήτρας και έβγαινε με κλάματα στον κόσμο (γιατί έβλεπε την ασχήμια του…), πιστευόταν ότι δεν κουβαλούσε κάτι σοβαρό κληρονομικό στον τομέα της βίαιης επιθετικότητας!

Ωστόσο, τώρα υπάρχουν προσεγγίσεις, οι οποίες μας δείχνουν άλλη εικόνα! Λοιπόν, Σουηδοί και Φιλανδοί ερευνητές, υποστηρίζουν ότι ένας εγκληματίας, είτε γεννιέται, είτε δημιουργείται από το περιβάλλον του, είτε και τα δύο! Ανακάλυψαν δε, ότι οι μεταλλάξεις των γονιδίων ΜΑΟΑ και CDH13, δημιουργούν την προδιάθεση για το 5-10% των βίαιων εγκλημάτων! Η έρευνα έγινε στο Ινστιτούτο Karolinska της Στοκχόλμης και χρησιμοποιήθηκαν δείγματα DNA, από 900 φυλακισμένους.

Το στραβό δεντράκι

Θυμάμαι το παράδειγμα με το δεντράκι, που άκουγα και διάβαζα μικρός. Ότι δηλαδή ένα νεαρό δεντράκι το οποίο φύτρωσε σε τόπο που έχει πολλούς αέρηδες, θα μεγαλώσει έχοντας κάποια κλήση προς την κατεύθυνση του ανέμου και δεν θα είναι κατακόρυφο… Γι αυτό, πρέπει από πολύ νωρίς, να είναι δεμένο σε έναν κατακόρυφο πάσαλο, ο οποίος θα αφαιρεθεί μερικά χρόνια αργότερα, όταν το δεντράκι θα έχει βγάλει βαθιές και δυνατές ρίζες και δεν θα φοβάται κανέναν Αίολο…

Το δεντράκι αυτό, μπορεί να συμβολίζει, π.χ., έναν αλκοολικό και πληγωμένον άνδρα (που έχει όμως κάποια ελκυστικά χαρίσματα), ο οποίος συχνά-πυκνά, πάνω στο μεθύσι του (ανακατεμένο και με κάποια οικογενειακά προβλήματα) κακοποιεί τη γυναίκα του και τα παιδιά του!

Υπάρχει περίπτωση να αλλάξει το δεντράκι από μόνο του και να γίνει κατακόρυφο; Όχι! Υπάρχει περίπτωση, αυτό το μεθυσμένο τέρας, να σταματήσει αυτή τη συμπεριφορά; Όχι! Και τι λύση υπάρχει, αν υπάρχει; Να κόψουμε το «δεντράκι», λένε μερικοί. Εγώ είμαι εναντίον του να «κόβεται» οποιοδήποτε «δέντρο». Αν όμως με πείσει κάποιος ειδικός «γεωπόνος», ότι το δεντράκι μπορεί να πέσει και να τραυματίσει η να σκοτώσει ανθρώπους, ε! τότε… (Άλλωστε όπως είναι φτιαγμένος ο νόμος για φόνο, έχουμε δει και ποινές 15 ετών, με αναστολή! Δοξάστε τους!)

Η εκκλησία δεν παίρνει θέση…

Θυμάμαι ένα περιστατικό, και συγχωρήστε μου που δεν μπορώ να πω καμία λεπτομέρεια γιατί πιθανώς να υπάρχουν απόγονοι… Ο πατέρας κάποιου συμμαθητή μου στο Δημοτικό έδερνε την γυναίκα του, όταν αυτή του γκρίνιαζε επειδή γύριζε αργά και τρεκλίζοντας, από το ταβερνάκι… Μάλιστα κάποιες φορές έδερνε και τα παιδιά του, όταν αυτά ξυπνούσαν και έκλαιγαν, αντί να λουφάζουν κάτω από τις κουβέρτες και ν’ ακούνε τη μάνα τους να τρώει ξύλο. (Το σπίτι αποτελούνταν από ένα δωμάτιο, με κοινή κουζίνα και κοινή χέστρα, στην αυλή…) Η γυναίκα πήγε στην εκκλησία της ενορίας, βρήκε τον παππά, του είπε τα καθέκαστα και τον παρακάλεσε να κάνει κάτι.

Ο παπάς, της είπε να τον συγχωρήσει (όπως λέει το Ευαγγέλιο), να κάνει υπομονή και ο θεός θα την βοηθήσει… Ο παπάς, ήταν οικογενειακός φίλος μας, γλυκός, αλλά φοβισμένος και (ομολογώ) τραβούσε τον παθών του τον τάραχο όταν πήγαινα (εγώ) να εξομολογηθώ σ’ αυτόν. Του έλεγα τις …αμαρτίες μου (πάτησα μυρμήγκι, σκότωσα κατσαρίδα, είπα την κακή λέξη «ρε»…) Στο τέλος τον έβαζα να πει δυνατά «Συγχωρείται ο δούλος του θεού Παναγιώτης επειδή βλασφήμησε με την κακή λέξη ρε».

Δεν ήθελε να το πει, αλλά όταν του έλεγα ότι θα απευθυνθώ στους ιερωμένους θείους μου, στο Μεσολόγγι, το είπε και με ευλόγησε με το πετραχήλι! (Τελικά, ήμουν άθεος, από τα 12 μου…) Συζητώντας κάποια φορά, ο παπάς με τον πατέρα μου, το ζήτημα της γυναίκας που έτρωγε ξύλο, είπε ότι δεν μπορούσε να τη συμβουλεύσει κάτι διαφορετικό, γιατί φοβόταν… (δε θυμάμαι τι φοβόταν…)

Η Παλαιά Διαθήκη, γράφει τρεις φορές την θεϊκή προτροπή «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» (Έξοδος ΚΑ’, 2 – 3-25 Λευιτικόν ΚΔ’, 20-21 – Δευτερονόμιον ΙΘ’, 18-21). (Πολλοί, στις μέρες μας, έχουν καταλήξει στη φράση «οφθαλμούς, αντί οφθαλμού και οδόντας αντί οδόντος»). Ο Χριστός είπε «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών», γράφουν ο Λουκάς (Στ’, 35) και ο Ματθαίος (Ε’, 44). Μάλιστα ο Ματθαίος λέει …να στρέψεις και την άλλη παρειά! Πάντως, αυτή η εντολή του Χριστού, δε συναντάται σε καμία άλλη θρησκεία του κόσμου (καρατσεκαρισμένο!) και είναι μία αποκλειστικότητα του Χριστιανισμού! Ο Κύριος, Χριστός, έδωσε το παράδειγμα πάνω στο Σταυρό, λέγοντας στον θεό: «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. ΚΓ’, 34). Η φράση αυτή, πάντως, έγινε Viral στους αγίους της ορθόδοξης Εκκλησίας: Ο Άγιος Στέφανος, την ώρα του λιθοβολισμού του, είπε «Κύριε, μη στήσεις αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην» (Πράξεις. Ζ΄, 60).

Ο Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου, προστάτευσε τον φονιά του αδελφού του και μάλιστα τον φυγάδευσε για να μην τον συλλάβουν. Δηλαδή, να συγχωρήσω το Άουσβιτς; Να συγχωρήσω το βιαστή ή δολοφόνο του παιδιού μου; Η προσωπική μου άποψη είναι (και έχω κάθε δικαίωμα να την εκφράσω ελεύθερα, αφού την υπογράφω κιόλας), ότι «όπου» βάλει το χέρι της η Εκκλησία, το συνολικό κακό που κάνει, είναι πολύ-πολύ μεγαλύτερο, από το όποιο καλό. (Αφήστε πια, το πνευματικό επίπεδο των περισσοτέρων…) Δείτε τα χάλια μας και τα τρύπια τα «χαλιά» μας!

(Εδώ είναι μία «μνήμη» του 2011, την οποία αφιερώνω στην Εκκλησία): Βίαζε από μικρή την κόρη του και η σύζυγος σιωπούσε από φόβο, γιατί δεν είχε εργαστεί ποτέ της, εκτός των «οικιακών».

Τελικά, η σύζυγος, τον «καθάρισε» αριστοτεχνικά και αθωώθηκε παντελώς με την …αυτόπτη μαρτυρία της βιασθείσης κόρης! Αν τον κατάγγελλαν, το πολύ να καθόταν μέσα 6-7 χρόνια και μετά θα ‘βγαινε για να συνεχίσει… Ξέγνοιασαν μια για πάντα! (Υπάρχει αμαρτία, ιερωμένοι μου;)

Η Ελένη η ζωντοχήρα

Το λοιπόν κύριε …πρόεδρε, «η Ελένη η Ζωντοχήρα» (Ε. Ζ.), ασκεί ιδιωτικό, λαϊκό και προσοδοφόρο επάγγελμα. Ακροβατώντας ευφυώς, στο σκοινί που ενώνει την νομιμότητα με την παρανομία, κερδίζει τα διπλάσια και βάλε…, από το νόμιμο! Ο εμβουνταλάς σύζυγος, με ελκυστικά εξωτερικά προσόντα, ανάλογα των οποίων δεν διέθετε η συμβία του, εργαζόταν σε ιδιωτική εταιρεία η οποία έβαλε λουκέτο στα χρόνια της μεγάλης κρίσης, οπότε έμεινε άνεργος. Προφανώς τον συντηρούσε η σύζυγος, αφού δεν θέλησε να εργαστεί στην επιχείρησή της. Εξελίχθηκε σε τεμπελοκοπρόσκυλο, οινόφλυγα, και ασύστολο κυνηγό ακριβών θηλυκών (ήγουν, ξενοgamouse αδιάκοπα).

Έβρισκε τις πιο απίθανες δικαιολογίες για να τραβάει λεφτά απ’ την γυναίκα του και να τ’ ακουμπάει στις «ακριβές» και στα σκυλάδικα! Μεθούσε κάθε μέρα και γκρίνιαζε χωρίς λόγο. Μάλιστα όταν τα δύο έφηβα παιδιά του, είπαν στη μαμά τους να φύγουν και να πάνε να μείνουν κάπου χωρίς τον πατέρα τους, τα πλάκωσε στο ξύλο! Όταν ξεμεθούσε, ζητούσε να τον συγχωρήσουν η γυναίκα του και τα παιδιά του και υποσχόταν ότι θα ήταν η τελευταία κακή στιγμή του.

Τα παιδιά δεν τον συγχωρούσαν, αλλά δεν έλεγαν τίποτε από φόβο, όμως η γυναίκα του τον συγχωρούσε, αντιλαμβάνεστε τους λόγους! Και σε λίγες μέρες συνέβαινε πάλι ένα βάναυσο περιστατικό… και τα βάσανα συνεχίστηκαν σχεδόν για δύο χρόνια με το «ανθρωπόμορφο τέρας», (όπως έγραφε το 1960 η «Ακρόπολη», η …καλύτερη εφημερίδα του κόσμου, για τον Παγκρατίδη, τον δήθεν βιαστή).

Κάποια μέρα της έσπασε το ρινικό οστό, ακριβώς ανάμεσα από τα μάτια… Κάποιος δικηγόρος «γάτα», φαίνεται ότι της έδωσε τις «σωστές» συμβουλές, γιατί αν τον χώριζε, το «τέρας», θα μπορούσε να διεκδικήσει τη μισή περιουσία της… Οπότε, η σύζυγος δεν έκανε καμία καταγγελία, αλλά μετά από μερικές εβδομάδες, 2-3 άγνωστα άτομα, παραφύλαξαν τον σύζυγο, του επιτέθηκαν και ως …απεδείχθη επισήμως: Του πήραν το πορτοφόλι με 5.500 ευρώ, τα οποία είχε πάρει από τη γυναίκα του για να τα δώσει σε φίλο του που εγχειριζόταν!

Η γυναίκα του, το βεβαίωσε και έδειξε την ανάληψη από την τράπεζα την ίδια μέρα με το περιστατικό! Αντιστάθηκε, τον χτύπησαν άσχημα, και το χειρότερο ήταν ότι υπέστη σοβαρότατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, μη αναστρέψιμες… Τον ανέλαβε κάποιος «Οίκος», έναντι 1.200 € το μήνα! «Ανήθικο» δίδαγμα: Και οι «ηλίθιοι», μπορεί κάποια φορά να ξυπνήσουν… Μην το συζητάτε, τα πάντα εν σοφία εποίησεν! (Και για δες, που θυμήθηκα τον συμπαθέστατο Καραϊβάζ, που ακόμα «κουνιέται», στον τάφο του, για δικαίωση!)

Υ.Γ.– 1 Ένας φίλος μου, μυαλωμένος και μετρημένος στα λόγια, όταν του περιέγραψα το περιεχόμενο αυτού του κειμένου μου είπε, ότι «δυστυχώς είναι ντροπή για μας, ως χώρα, να έχουμε τέτοια βάρβαρη συμπεριφορά στις γυναίκες, αλλά υπάρχει και μία παρατήρηση… Ότι δηλαδή οι γυναίκες αυτές, όπως έδειξαν οι σχετικές παρατηρήσεις, ήταν χαμηλής μόρφωσης και χαμηλού οικονομικού επιπέδου. Και συμπλήρωσε «δεν άκουσα για καθηγητή πανεπιστημίου που δέρνει τη γυναίκα του, άκουσα όμως για περίπτωση που καθηγήτρια πανεπιστημίου κακοποιούσε τον άνδρα της, επίσης καθηγητή».

Υ.Γ. – 2 Κάποιοι «σκληροί άνθρωποι», έχουν φάει πολύ «σκατό» στη ζωή τους και ίσως έχουν βιαστεί ως παιδιά… Αλλά γιατί στα ζώα δεν συμβαίνει το ίδιο; Α! Τα πάντα εν σοφία, είπαμε…