Τελευταία Παρασκευή τού θερμού Ιουλίου

Πλησιάζει κυρία καλοβαλμένη

85 Δεκεμβρίων

Χτυπάει τα κουδούνια.

Κανείς δεν απαντά.

– Ποιον θέλετε;

– Την Κυρία Ευτέρπη.

– Είναι στο συσσίτιο για τους άστεγους.

– Τέλεια. Μιλάτε σωστά ελληνικά. Δεν είπατε “το συσσίτιο τών αστέγων”.

– Μα Έλληνας είμαι και εγώ. Πιο πολύ από εσάς.

– Αυτό αποκλείεται. Αλλά δεν ήρθα να μαλώσουμε.

– Τότε γιατί ήρθατε;

– Για να αφήσω αυτές τις τρεις γλάστρες με τα βασιλικά να μου τα ποτίζει τον Αύγουστο.

– Μα αφού δεν θα είναι εδώ.

– Αποκλείεται!!!

– Πάρε δρόμο γρήγορα για να μην φωνάξω την Αστυνομία. Μπορεί να μην είμαι ακριβώς Έλληνας, αλλά έχω φάει εγώ το πεζοδρόμιο με το κουτάλι.

Η Κυρία πετάει τις γλάστρες καταγής και τρέχει να χωθεί σε ένα άσπρο Σεντάν που την περιμένει

Ο πολύπειρος σεναριογράφος που υποδύεται τον καθαριστή στον… ελεύθερο χρόνο του σημειώνει σε ένα μικρό, απειροελάχιστο μπλοκάκι, που έχει κρεμασμένο από τον λαιμό του, τις ξένες πινακίδες. Για την ακρίβεια, το είχε προσέξει πολλή ώρα τώρα το παράξενο όχημα που έφερνε σε κατασκοπικό αυτοκίνητο από ταινίες δράσης-περιπέτειας.