Θα το βρει από το εσωτερικό τής ΝΔ ο Κυριάκος;

Οι δημοσιογραφικοί παραφέντες και θεριακλήδες της απόκρυψης αρνούνται να δουν τη λαιλαπώδη υποβόσκουσα κρίση της ΝΔ. Το σίγουρο είναι ότι και στο κόμμα της ΝΔ (όπως και στα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης) δεν υπάρχουν ελεγχόμενοι μεταβλητοί παράγοντες και από παντού αρχίζει να μπάζει και να δημιουργεί ρήγματα. Έτσι, οι όποιες περιγραφικές αναλύσεις των δημοσιογράφων των φιλικών εφημερίδων προς τη ΝΔ πάσχουν από υπερβολική ψιμυθιοποίηση.

Μάλιστα μέσα από μια ακράτεια υπεραισιοδοξίας και δικαιολόγησης της διαφαινόμενης απειλής ότι κάτι δύσκολο έρχεται για το κόμμα της ΝΔ, η Ντόρα Μπακογιάννη (βρισκόμενη σαφώς σε άβολη θέση για όσα ακούγονται καιρό τώρα για τη ΝΔ) θα κάνει δηλώσεις σε γνωστή εφημερίδα, κηδεύοντας όλες τις αμφισβητήσεις.

Και με ψευτονεκραναστημένα λογύδρια θα πει μεταξύ φάρσας και εκρήξεων αστήρικτων δικαιολογιών ότι η ΝΔ με τις πολλές σημαντικές εκλογικές νίκες επιβεβαιώνει την «πλατιά, αταξική και άρρηκτη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του κόμματος και της ελληνικής κοινωνίας». Να λοιπόν πως η αταξική κοινωνία εισβάλει στην ιστορία. Κρίμα που ο Καρλ Μαρξ δεν το ήξερε και μουτζούρωσε αθώα χαρτιά για να μας πείσει για το πως θα έρθει η αταξική κοινωνία.

Απερπάτητες αράδες δικαιολογιών για την “προοδευτικότητα” της ΝΔ ιδιαίτερα τα τελευταία έτη ισχυρίστηκε και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Ξέχασε να μας πει ότι ο Έλληνας πολίτης γονάτισε με την ακρίβεια περισσότερο και από τη μνημονιακή δεκαετία, παρέλειψε να αναφέρει ότι το πιο οργανωμένο πάρτι των καρτέλ και της αισχροκέρδειας όσο ποτέ άλλοτε, έγινε στις μέρες της διακυβέρνησης της ΝΔ. Λησμόνησε ότι η πολιτική του με τα επιδόματα ήταν και είναι μια πολιτική όπου ζητά από τους πολίτες να σκύψουν το κεφάλι τους και να δεχτούν την πολιτική στρατηγική, η οποία λέει ότι η υποταγή του υπηκόου χαρακτηρίζεται ως αρετή.

Μυστική διπλωματία

Τα τελματωμένα δειλινά της εσωτερικής του πολιτικής, όπως και η παραχωρητική του εξωτερική πολιτική που ασκεί είναι φυσικό ο κ. Μητσοτάκης να μη θέλει να τα ιχνογραφεί στο ρητορικό του θαμπόφωτο. Τι να πει εξάλλου για το μαρτύριο της ανάσας του Έλληνα πολίτη στον καθημερινό μαραθώνιο με τις ανατιμήσεις προϊόντων που θυμίζει μαυραγοριτισμό. Και προφανώς στα ρητορικά του εμβατήρια φυτεύει σκοτάδια ενημέρωσης για την εξωτερική πολιτική της χώρας και τη μυστική διπλωματία του, κρύβοντας έτσι το παζάρι που γίνεται με τους γείτονές μας.

Να γιατί οι αυλές και τα πριγκιπάτα της ΝΔ προσκομίζουν λέξεις ως ανεμώνες και όχι ουσίες, γιατί σαφώς οι ουσίες εκτείνονται εκείθεν των λέξεων και γίνονται στάσεις, δεσμεύσεις, υποχρεώσεις. Αν κάποιοι από τη ΝΔ είναι έτοιμοι να μη συγχωρέσουν όσα με κυνισμό γίνονται επιτρεπτά από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν πρέπει να παραμείνουν μορφές απροσδόκητου και σύγχρονου τιμητή της αράδας (από τέτοιες μορφές χορτάσαμε, λουλουδίζουν εξάλλου σε όλα τα πολιτικά κόμματα που κρίνουν, επικρίνουν, υλακτούν, εισαγγελεύουν) αλλά να διεκδικήσουν την αλλαγή πολιτικής. Αλλιώς θα έχουν επενδύσει για μια ακόμη φορά σ’ έναν πολιτικό αλφισμό.

Ο κ. Καραμανλής, ο κ. Σαμαράς μην πλωρίζουν στους άσκοπους πηγαιμούς, γιατί τότε να ξέρουν ότι πάνε στα χάη των πολιτικών ωκεανών χωρίς πυξίδα και επιστροφή. Να γνωρίζουν ότι τίποτε δεν είναι ευκατάλλακτο, τίποτε δε χαρίζεται. Έτσι ή θα τολμήσουν την αλλαγή ή θα βυθιστούν στον πολιτικό παιδόκοσμο των παιχνιδιών, ως αρχικομπάρσοι της καταναλωτικής ρητορείας.