Πώς διαλέγει η Άγκυρα τον εγκάθετό της στα Κατεχόμενα

Υπάρχουν, ωστόσο, ενδείξεις ότι η Άγκυρα δεν έχει αποφασίσει οριστικά. Θα αξιολογήσει τα δεδομένα στην πορεία και στη συνέχεια θα κρίνει ποιος εξυπηρετεί καλύτερα τους σχεδιασμούς της.

Ενδέχεται να συνεχισθεί το σημερινό παιχνίδι εντυπώσεων, να παρουσιάζεται, δηλαδή, η Άγκυρα έτοιμη να συνεργασθεί, να κουβεντιάσει και παράλληλα ο Τατάρ να είναι ο σκληρός και ανυποχώρητος. Ένα άλλο σενάριο είναι να θεωρήσει η Άγκυρα πως ο Τατάρ έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του και ως αναλώσιμος, όπως ήταν και οι προκάτοχοι του, να τεθεί εκτός ηγεσίας. Σε μια άλλη περίπτωση, εάν θεωρήσουν πως για λόγους τακτικής θα χρειασθούν τον Ερχιουμάν, τότε θα κλείσουν το μάτι στον ηγέτη του ΡΤΚ και θα τον στηρίξουν. Άλλωστε αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί, με την αντικατάσταση του Ραούφ Ντενκτάς από τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.

Κάνοντας αυτή την επιλογή θα δοθεί η εντύπωση ότι υπάρχει από τουρκικής πλευράς διάθεση για αλλαγή πλεύσης, χωρίς ωστόσο, αυτό να ισχύει στην πράξη. Όπως και δεν ίσχυσε στο παρελθόν. Υπάρχει, βέβαια, και το άλλο σενάριο, η Άγκυρα να μην επιβάλλει ηγέτη. Έτσι κι αλλιώς, όποιος επιλεγει θα ακολουθεί τις οδηγίες της κατοχικής δύναμης. Με βάση αυτό το σενάριο, θα εκπέμπεται μια «αδιαφορία», που αντανακλά και στην αντιμετώπιση του Κυπριακού από τουρκικής πλευράς.

Είναι σαφές, σε σχέση με τον Τατάρ, ότι η Άγκυρα δεν είναι ευχαριστημένη καθώς δεν μπορεί να διαχειριστεί τις οδηγίες. Είναι απόλυτος και άτεγκτος, πρωτίστως υπάκουος. Αν και η πολιτική του δεν διαφέρει από αυτή της Άγκυρας, άλλωστε ακολουθεί τι του διαβιβάζουν, έχει πάντα ενώπιον σημειώματα που ετοιμάζει το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, ωστόσο δεν μπορεί να κάνει διαχείριση. Κι αυτό θεωρείται σημαντικό για την Άγκυρα.