Αδέσποτες γάτες στην Αθήνα: Φιλοζωία ή υγειονομική βόμβα;

Η Αθήνα δεν είναι μια ήσυχη επαρχιακή πόλη με μεγάλους ελεύθερους χώρους. Είναι μια πυκνοκατοικημένη μητρόπολη, όπου οι αδέσποτες γάτες πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα, αφού απουσιάζει μια οργανωμένη στρατηγική στείρωσης. Επιβιώνουν σε άθλιες συνθήκες, συχνά πεινασμένες ή άρρωστες, ενώ συνδέονται με την υποβάθμιση της καθαριότητας και της δημόσιας υγιεινής, καθώς οι τροφές που αφήνονται για αυτές προσελκύουν επιπλέον τρωκτικά και έντομα. Αλλοιώνουν ακόμη την εικόνα της πόλης, με αυτοσχέδιες ταΐστρες, κουτιά και σακούλες να συσσωρεύονται σε πάρκα, πεζοδρόμια και παρτέρια.

Πολλοί κάτοικοι, με την πρόθεση να βοηθήσουν τα ζώα, μετατρέπουν δημόσιους χώρους σε “καταφύγια”, τοποθετώντας αλουμινένια κουτιά, τάπερ και αυτοσχέδιες στέγες για τις γάτες. Ωστόσο, οι πρόχειρες αυτές κατασκευές επιβαρύνουν αισθητικά την εικόνα της πόλης. Τα υπολείμματα τροφών και οι εστίες απορριμμάτων που δημιουργούνται αποτελούν εστία μικροβίων και ρύπανσης, ενώ οι παρεμβάσεις αυτές γίνονται συχνά αυθαίρετα, χωρίς άδεια ή συνεννόηση με τις τοπικές αρχές.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Mπορεί η φιλοζωία να γίνει αιτία ακαταστασίας και υποβάθμισης της ποιότητας ζωής στις γειτονιές της Αθήνας; Ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού – περίπου 10-15% – πάσχει από αλλεργία στις γάτες, εξαιτίας μιας πρωτεΐνης (Fel d 1) που μεταφέρεται στο τρίχωμά τους. Η ανεξέλεγκτη παρουσία αδέσποτων σε κοινόχρηστους χώρους αυξάνει την έκθεση των αλλεργικών, προκαλώντας:

• Εξάρσεις αλλεργιών και κρίσεις άσθματος.
• Δερματικές αντιδράσεις και επιδείνωση χρόνιων παθήσεων του αναπνευστικού.
Επιπλέον, η υπερπληθώρα αδέσποτων γατών ενέχει σοβαρούς υγειονομικούς κινδύνους:
• Τοξοπλάσμωση, βακτηριακές λοιμώξεις (νόσος από γρατζούνισμα γάτας) και μυκητιάσεις όπως η δερματοφυτία.
• Μετάδοση παρασίτων όπως ψύλλοι και τσιμπούρια, που επηρεάζουν τόσο τα ζώα όσο και τους ανθρώπους.
• Δαγκώματα και γρατζουνιές, ιδιαίτερα σε παιδιά και ηλικιωμένους.

Υπάρχει λύση;

Το πρόβλημα των αδέσποτων γατών δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αποσπασματικές πρωτοβουλίες πολιτών. Απαιτείται μια συνολική στρατηγική που να συνδυάζει φιλοζωία και σεβασμό στο δημόσιο χώρο.

Τέσσερα βασικά βήματα:

1. Υποχρεωτική στείρωση από τον Δήμο: Εφαρμογή προγράμματος στείρωσης σε συνεργασία με εθελοντικές οργανώσεις. Παράλληλη προώθηση υιοθεσιών και ελεγχόμενης φιλοξενίας.

2. Οργανωμένα σημεία σίτισης: Δημιουργία επίσημων ταϊστρών και σημείων φροντίδας σε επιλεγμένες περιοχές. Συνεχής καθαριότητα και έλεγχος από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

3. Δημιουργία δημοτικών καταφυγίων: Αντί για κουτιά σε πεζοδρόμια, οι γάτες να φιλοξενούνται σε καταφύγια με φροντίδα και ιατρική παρακολούθηση.

Κανόνες για τους πολίτες

Οι φιλόζωοι που συμμετέχουν στη φροντίδα αδέσποτων να αναλαμβάνουν υποχρεωτικά και την καθαριότητα των σημείων όπου ταΐζουν. Η φροντίδα των ζώων και η προστασία της δημόσιας υγείας δεν είναι αντικρουόμενοι στόχοι. Η φιλοζωία δεν μπορεί να λειτουργεί εις βάρος της καθαριότητας, της αισθητικής και της ασφάλειας της πόλης. Η λύση βρίσκεται στην οργάνωση, τη συνεργασία Δήμου και πολιτών και την εφαρμογή κανόνων που σέβονται τόσο τα ζώα όσο και τους ανθρώπους.

Μόνο έτσι η Αθήνα θα μπορεί να είναι ταυτόχρονα μια πόλη ανθρώπινη και φιλική προς τα ζώα, χωρίς να απειλείται από ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες καταστάσεις.