Καλάθια εκτός παιδιάς – Οι εθνικοί μας παράγοντες και ένα μεγάλο “αντίο”

“Αν το λάθος «ως αναφορά» είναι αποκλειστικά της ομιλίας, το λάθος «εντός πεδιάς» είναι αποκλειστικά της γραφής. Οταν το λες, περιγράφοντας ένα μπασκετικό παιχνίδι, ουδείς φυσικά καταλαβαίνει αν λες «εντός παιδιάς» ή εντός «πεδιάς»” έγραφε σε ένα σχετικά πρόσφατο και άκρως κατατοπιστικό άρθρο του ο Παντελής Μπουκάλας, αποσαφηνίζοντας κάτω από ποιές συνθήκες χρησιμοποιούμε τη συγκεκριμένη φράση -η οποία αναφέρεται στα σουτ που έγιναν εντός ή εκτός ενός παιχνιδιού.

Πρόκειται για μια φράση που εκτός των όποιων μπασκετικών καταβολών φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα και στην παρούσα φάση που διανύει το άθλημα στην Ελλάδα, χώρα στην οποία υπερηφανευόμασταν ότι σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο διατηρούσαμε υψηλά στάνταρς σε διεθνές μάλιστα επίπεδο.

Κι αυτό γιατί την τελευταία εβδομάδα αμφότερες οι διοικήσεις των δύο φιναλίστ και αιωνίων αντιπάλων, Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, φρόντισαν να μετακινήσουν τον “φακό” της δημοσιότητας μακριά από το αγωνιστικό σκέλος, στο πρόσφορο για το τηλεοπτικό σκηνικό πεδίο των προσωπικών προσβολών. Κι αν η συμπεριφορά των ιδιοκτητών των δύο ομάδων μπορεί να χαρακτηριστεί από προβληματική έως κωμική έρχεται στο όλο σκηνικό να προστεθεί και η συμπεριφορά της ελληνικής Πολιτείας. Η τελευταία βρέθηκε και αυτή “εκτός παιδιάς” μέσω του υφυπουργού Αθλητισμού Γιάννη Βρούτση, παρακάλεσε αμφότερους σε τετ α τετ σε μια «ηθική συμφωνία» με την αντίπαλη πλευρά, την ώρα που όλοι τους αναζητούνταν από την Αστυνομία για να συλληφθούν εντός του αυτοφώρου.

Τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές είμασταν λίγη ώρα πριν την έναρξη του τέταρτου τελικού μεταξύ των δύο ομάδων και με τους μεγάλους σταρ τους, Κέντρικ Ναν και Εβάν Φουρνιέ να έχουν τιμωρηθεί με πρόστιμο για τη συμπεριφορά τους στο τρίτο παιχνίδι.

Τραγική ειρωνεία, πως στο ενδιάμεσο όσων κωμικοτραγικών προηγήθησαν μεσολάβησε η εκδημία του Δημήτρη Χατζηχρήστου, εμβληματικής φιγούρας του “οπαδικού” κινήματος και ιδρυτή της Original, του δημοφιλέστερου συνδέσμου οπαδών της ΑΕΚ. Ενός ανθρώπου που αγκαλιάστηκε -πέρα από πάθη, ηρωοποιήσεις και σφάλματα- από το σύνολο του αθλητικού κόσμου για την ικανότητά του να βλέπει την εξέδρα ως ενεργό κοινωνικό σώμα, ως μια προέκταση του δημόσιου χώρου και την ιδιότητα του φιλάθλου ως στοιχείο κοινωνικής έκφρασης και ταύτισης.

Υπό αυτή την έννοια αν και δραστηροποιούμενος στον χώρο του ποδοσφαίρου κυρίαρχα ο τελευταίος έρχεται με τη φυγή του σε αυτή τη συγκυρία να διδάξει τους παράγοντες του παρκέ τι σημαίνει το “εντός παιδεάς”.