Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο ΟΠΕΚΕΠΕ και η ρητορική για “ιθαγενείς”

Κατά την άποψη του υπογράφοντα, η ποιότητα μιας διακυβέρνησης κρίνεται, σε μεγάλο βαθμό, από το πως αντιμετωπίζει μια περίπτωση διαφθοράς, κακοδιαχείρισης ή ελλιπούς εποπτείας, ηθελημένα ή όχι. Από το πως, δηλαδή, μια κυβέρνηση διαχειρίζεται πολιτικά τα λάθη της και πώς τοποθετείται σε αυτά έναντι των πολιτών.

Η ΝΔ κυβερνάει 6 και πλέον έτη. Σχεδόν δύο τετραετίες. Παρακολούθησα σειρά συνεντεύξεων το τελευταίο διάστημα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Μαρινάκης, σε σχετική ερώτηση, που του έγινε στην εκπομπή του κ. Ευαγγελάτου απάντησε, ξεκινώντας με το ότι «διαχρονικά υπήρχαν προβλήματα», «επί ΠΑΣΟΚ το 1984 υπήρχε το σκάνδαλο του καλαμποκιού και των επιδοτήσεων» η ευθύνη είναι διαχρονική. Συνέχισε με το ότι η χώρα πλήρωνε πρόστιμα και στο παρελθόν. Είπε αυτολεξεί ότι «αποτύχαμε στην διαχείριση». Δηλαδή πρόκειται στην ουσία για μια απλή αποτυχία στην «διαχείριση».

Ο δε αξιότιμος αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, κ. Χατζηδάκης, είπε στον ΣΚΑΙ ότι «ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι παράδειγμα επιτυχούς διαχείρισης». Και εδώ κατά σύμπτωση η ίδια άποψη. Δεν είναι κακοδιαχείριση και άρα ποινικά και πολιτικά κολάσιμη, αλλά απλά μη επιτυχής διαχείριση. Και πάμε παρακάτω. Είναι πραγματικά άξιον απορίας το τι σκέφτονται υπουργοί μιας ευρωπαϊκής χώρας, όπως η Ελλάδα, όταν απευθύνονται στους πολίτες μέσω των Mέσων, χρησιμοποιώντας τέτοια επιχειρηματολογία.

ΟΠΕΚΕΠΕ: Τα κυβερνητικά επιχειρήματα

Απευθύνονται άραγε σε “ιθαγενείς”; Σε ανίδεους; Σε ανόητους που δεν κατανοούν βασικές έννοιες; Μια κυβέρνηση έξι ετών, στην θητεία της οποίας, με βάση την έρευνα της ευρωπαϊκής εισαγγελίας, παρανόμως χορηγήθηκαν από τον ΟΠΕΚΕΠΕ δεκάδες εκατομμύρια επιδοτήσεων, όταν μετά από 6 έτη το θέμα ελεγχθεί δικαστικά, το μόνο που ψελλίζει στην ουσία είναι τα εξής τρία σε απλή γλώσσα.

• Να μην μιλάει το ΠΑΣΟΚ, γιατί και επί διακυβέρνησης του γινόταν τα ίδια.
• Διαχρονικά πληρώναμε πρόστιμα.
• Είναι πολιτικά απλά ένα θέμα “μη επιτυχούς” διαχείρισης.

Το πρώτο επιχείρημα στερείται κάθε λογικής σκέψης. Στην ουσία λέει, μην μιλάτε εσείς ως ΠΑΣΟΚ, γιατί το 1984 ένας υπουργός σας είχε καταδικαστεί. Οπότε να σωπάσετε, ακόμα και αν έχετε δίκιο, ακόμα και αν επί θητείας μας δόθηκαν παράνομες επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Το αν τα χρήματα αυτά θα τα πληρώσουν στο τέλος οι Έλληνες φορολογούμενοι μαζί με τα πρόστιμα, είναι αδιάφορο. Πάνω από όλα η “ηθική”. Δεν δικαιούστε να ομιλείτε.

Το δεύτερο επιχείρημα της διαχρονικής καταβολής προστίμων είναι ακόμα πιο εξωφρενικό. Επειδή δηλαδή τα πρόστιμα ήταν μια κανονικότητα ως σήμερα, δεν έγινε κάτι που θα ξαναπληρώσουμε ακόμα ένα. Δεν πρόκειται για θέμα διαχρονικότητας, αλλά για θέμα κανονικότητας. Η ομολογία διοικητικής και πολιτικής κακοδιαχείρισης αποτελεί για την ΝΔ μια φυσιολογική κανονικότητα. Καινοφανής προσέγγιση!

Στο πολιτικό δε σκέλος (για το ποινικό μέρος είναι όντως υπεύθυνη η δικαιοσύνη) στη διάρκεια της θητείας δυο υπουργών, των κκ Βορίδη και Αυγενάκη, αδιαμφισβήτητα χορηγήθηκαν εκατομμύρια επιδοτήσεων παράνομα. Αυτό είναι ένα γεγονός. Φυσικά, στην θεώρηση των πραγμάτων από την ΝΔ αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Ο κ. Βορίδης παραμένει ακόμα υπουργός σε άλλο χαρτοφυλάκιο και ο κ. Αυγενάκης βουλευτής της πλειοψηφίας (ευτυχώς έληξε και η “ποινή” του για το “ατυχές” περιστατικό στο αεροδρόμιο και απεδόθη πλέον μεταμελημένος στο κοινοβούλιο).

Και οι δύο επιτέλεσαν τα πολιτικά τους καθήκοντα άριστα, απλά στο υπουργείο, που ήταν προϊστάμενοι, δόθηκαν μερικά δεκάδες εκατομμύρια παρανόμως. Πολιτικά δεν υπάρχει καμία ευθύνη. Όλα καλά, θα αναλάβουν στο μέλλον και άλλο χαρτοφυλάκια ίσως. Το πώς αντιμετωπίζει η νυν κυβέρνηση τέτοια θέματα δεν είναι καινούριο. Το κύριο ερώτημα είναι το πως συνεχίζει να θεωρεί ότι απευθύνεται σε “ιθαγενείς”.

Φυσιολογικό για την κυβέρνηση!

Σε ποια χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου, αν ανακαλυπτόταν τεράστια πόσα κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος σε ένα υπουργείο, ο πολιτικά προϊστάμενος δεν θα ελεγχόταν εξαντλητικά, αρχικά πολιτικά, για το τι έκανε ή παρέλειψε να κάνει αναφορικά με τον έλεγχο; Σε ποια άραγε; Ρητορικό το ερώτημα. Σε καμία πιθανότατα είναι απάντηση.

Στην Ελλάδα, όμως, του 2025, την Ελλάδα 2.0, όπως καυχώνται κάποιοι, αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Όχι απλά δεν ελέγχονται πολιτικά, αλλά παραμένουν υπουργοί και βουλευτές της πλειοψηφίας. Είναι κρίμα ότι οι Έλληνες πολίτες έχουν πλέον συνηθίσει να τους αντιμετωπίζουν ως “Ιθαγενείς”. Το θεωρούν δεδομένο. Ακόμα μεγαλύτερο κρίμα είναι ότι με βάση τα ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές, έχουν χάσει και την ελπίδα βελτίωσης.

Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Παπάζογλου που τραγουδούσε μελωδικά μπαίνοντας στον Υδροχόο. «Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν». Αυτή είναι η μια διαχρονική πραγματικότητα. Η έτερη είναι η διαχρονική συνέχιση κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος, διαχρονική πολιτική κακοδιαχείριση με την απουσία τιμωρίας. Η δε “πολιτική τιμωρία” είναι σημαντικότερη, διότι το παράδειγμα πρέπει πάντα να δίνεται από αυτόν, που ασκεί την εξουσία.

Αυτά τα ολίγα. Ελλάδα 2.0 όβερ και τέλος.