Τα παιδιά του… κατηχητικού στις φυλακές της Κύπρου

Μόνο που είναι προφανές ότι στις Κεντρικές Φυλακές δεν ζούνε απόφοιτοι κατηχητικού. Ούτε και άνθρωποι που έχουν άγχος για τη δημοσιότητα. Οι φυλακισμένοι, οι βαρυποινίτες, που καθοδηγούν εγκληματικές δραστηριότητες εκτός των «συνόρων» των Κεντρικών Φυλακών, στην κοινωνία, δεν είναι, ως φαίνεται, μεμονωμένες περιπτώσεις. Δεν είναι μια περίπτωση αλλά περισσότερες. Και τίθενται μια σειρά από ερωτήματα επί τούτου.

Πρώτα από όλα, πώς βαρυποινίτες, άνετοι και ανενόχλητοι, συνεχίζουν τη δράση τους, και δίνουν οδηγίες, καθοδηγούν; Πώς είναι δυνατόν, μετά από όσα έχουν αναφερθεί, τα κινητά τηλέφωνα να κάνουν θραύσεις; Υποτίθεται ότι απαγορεύονται. Υποτίθεται δεν μπορούν να έχουν λήψη, στις φυλακές και στην περιοχή θυματοποιώντας και τους κατοίκους.

Η ιστορία, λοιπόν, μιας ταινίας θα μπορούσε να είχε ως εξής: Ο βαρυποινίτης, που δεν έχει να χάσει και πολλά πλέον κλεισμένος πίσω από τα σίδερα, αλλά το χρήμα το θέλει πολύ, καταστρώνει σχέδια μέσα από την εμπειρία του στο έγκλημα. «Προσφέρει» την εμπειρία του στους ανθρώπους του, ως ένδειξη εκτίμησης! Φαίνεται να έχει στήσει ομάδα υποστήριξης εντός των φυλακών και ομάδα δράσης εκτός. Και οργανόγραμμα έχει. Στέλνει τις οδηγίες μέσω τηλεφώνου ( αλλά δεν τον παίρνουν χαμπάρι).

Και μέσω συνεργατών του εντός, που για να ρισκάρουν χρειάστηκε πολύ λάδι η μηχανή ( θλιβερή μειοψηφία είναι οι συγκεκριμένοι λαδωμένοι, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων είναι σωστοί και επαγγελματίες). Και μέσω προφανώς επισκεπτηρίων, στη διάρκεια των οποίων αντί να συζητά για τη… χαμένη ελευθερία, οργανώνει επιχειρήσεις, παράνομες, που ενδεχομένως να ονειρεύεται να τις νομιμοποιήσει κάποια στιγμή!

Όλα αυτά μπορεί να έχουν και δόση φαντασίας, που ο σεναριογράφος θέλει να περιλάβει για να έχει δράση η ταινία. Μπορεί, όμως, να στηρίζονται στα όσα ειπώθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου. Ό,τι και να ισχύει, το σενάριο φαντάζει δυνατό και ενδιαφέρον.

Τι γίνεται στο σωφρονιστικό ίδρυμα; Κάποιοι κατάδικοι συνεχίζουν από εκεί, που τους είχαν σταματήσει συλλαμβάνοντας τους. Για την ακρίβεια δεν σταμάτησαν ποτέ. Υποχρεωτικό διάλλειμα έκαναν.

Ούτε στο Netflix… 

Με τις Φυλακές κανείς δεν πλήττει. Υπάρχει ένα ακόμη ενδιαφέρον σενάριο. Έγγραφα, απόρρητα όπως ειπώθηκε μετακινήθηκαν από τα κτίρια των Κεντρικών Φυλακών. Προφανώς δεν έγινε αυτό επειδή, για παράδειγμα, υπάρχει υγρασία στα κτίρια και μεταφέρθηκαν για την προστασία τους! Δεν έγινε, μάλλον, επειδή κάποιος θα γράψει βιβλίο. Και τούτο να ισχύει κανείς δεν νομιμοποιείται να «φυγαδεύσει» εκτός απόρρητα έγγραφα. Μήπως θα χρησιμοποιούνταν για κάποιο άλλο λόγο;

Όλα αυτά μπορεί να έχουν ενδιαφέρον. Θα μπορούσαν να γίνουν ταινία. Μπορεί στο Netflix να άλλαξαν ιδέα για το αρχικό τους σενάριο για τις «Φυλακές- πρότυπο», ενός κόσμου αγγελικά πλασμένου. Ποιος ξέρει;

Εκείνο που φαίνεται είναι πως το να γίνονται δολοφονίες με καθοδήγηση από τις Φυλακές, εμπόριο ναρκωτικών με τον ιθύνοντα νου να είναι πίσω από τα σίδερα της φυλακής, δεν είναι καθόλου φυσιολογικό. Διαβάζοντας τα δικαστηριακά ρεπορτάζ εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει τι γίνεται. Ή καλύτερα πόσα γίνονται παρανόμως και κάτω από τη μύτη αρμοδίων.

Να σπάσει το απόστημα. Αυτό λέγεται συνεχώς. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να υπάρξει μια σε βάθος έρευνα για να σπάσουν οι δεσμοί του υπόκοσμου με κάποιες ομάδες συμφερόντων, που δρουν μέσα από νόμιμες διαδικασίες. Αλλά και μέσα από αυτό που έχει ονομαστεί βαθύ κράτος.