Μία επιδότηση Κυριάκου και για τα “κοπάδια” των πόλεων!

Οι αγροί της καθημερινής διαβίωσης των πολιτών σφύζουν από πολιτικούς “αγρότες”, αγροίκους στο επίπεδο της ενσυναίσθησης. Όρος πιθανώς μη δόκιμος. Όμως, για τους πολύπαθους πολίτες τα σκάνδαλα εύκολα παραπέμπουν σε ακραίες πολιτικές συμπεριφορές. Κατσίκια σαλτάρουν από βράχο σε βράχο. Πολιτικές συμπεριφορές, που παραλληλίζουν όχι μόνον με τα σάλτα των αξιαγάπητων ζώων, αλλά με “ρεσάλτα” στο βιός των άλλων προς όφελος κάποιων χιλιάδων “ημέτερων” και όχι μόνον.

Το να αρθρογραφεί κανείς αποτελεί έναν τρόπο έκφρασης, ανάλυσης, κριτικής, αλλά και επιβράβευσης πολιτικών. Δυστυχώς, τα δύο τελευταία χρόνια με έχει κουράσει αφάνταστα να αρθρογραφώ ασκώντας μόνο κριτική. Προτείνοντας ακόμα σκέψεις και ιδέες πολιτικής.

Όμως, το τελευταίο σκάνδαλο με οδήγησε σε σοβαρό προβληματισμό και απογοήτευση για το αν αξίζει πλέον να ασχολείται κανείς με το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα. Αν αξίζει να αναδεικνύεται κάθε φορά πως δεν υπάρχουν, πλέον, αξίες. Τα ανύπαρκτα βοσκοτόπια και τα “ρεσάλτα” στις επιδοτήσεις με τα ανύπαρκτα κοπάδια, σε ανύπαρκτα βοσκοτόπια. Για ποιες ανύπαρκτες πολιτικές όμως μιλάμε; Τελικά τα πραγματικά…”ζωντανά” εξαφανίσθηκαν. Έμειναν τα ζωντανά πολιτικά υποκείμενα, που εξακολουθούν να υποτιμούν την νοημοσύνη των εμβρόντητων πολιτών, που έμειναν να διαχειρίζονται μία καθημερινότητα χωρίς… βοσκοτόπια. Έχουν μείνει να διαχειρίζονται την ίδια τους της συναγέλαση, καθώς οι πολιτικοί βοσκοί, που “σαλαγάνε” ανύπαρκτα κοπάδια, έχοντας διαχειρισθεί εκατομμύρια, βρίσκονται με την αίσθηση ότι η διαχρονική αδράνεια των πολιτικών θα τους εξασφαλίσει ήσυχα… μαντριά.

Το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ

Προσέγγιση αδόκιμη (με το συμπάθιο), αλλά δυστυχώς εδώ καταντήσαμε με το σκάνδαλο (μήπως δεν υπάρχει!), παρακολουθώντας τους επιτήδεια “σύγχρονους” βοσκούς των πόλεων να λυμαίνονται το ίδιο το “μαντρί” της πρωτογενούς οικονομίας. Και η πολιτική “πλερέζα” αναδεικνύεται ως το πρώτο επικοινωνιακό επίτευγμα. Τι κρίμα που “φταίει” το “άτιμο” το σύστημα. Φταίνε οι “υφιστάμενοι”. Ουδείς έδωσε εντολές. Ουδείς εμφανίζεται να έχει ευθύνη. “Κατευθύνσεις” δίνονταν. Από ποιους; Με ποια κάλυψη; Από πότε; Κατεύθυνση, όμως, έδωσε – ευτυχώς – η Ευρωπαία Εισαγγελέας. Ποιος την λογαριάζει όμως αυτήν; Εδώ είναι Ελλάδα. Δεν γνωρίζει πως γίνονται οι… business στην χώρα της “φαιδράς πορτοκαλέας”.

Τι είναι ένα άλλωστε ένα “απλό” πρόστιμο 500 εκ ευρώ; Ποιος μετράει άλλωστε; Άλλοι τα καταχρώνται και άλλοι τα πληρώνουν, καθώς οι επιτήδειοι “βοσκοί” διαχρονικά εκμεταλλεύονται όσους επιλέγουν να εθελοτυφλούν μηρυκάζοντας σε ανύπαρκτους αγρούς. Το οικοδόμημα της κοινωνίας, της οικονομίας και της πολιτικής έχει αρχίσει εδώ και χρόνια να κτίζεται στον… αέρα. Τα ειδικού τύπου “μαντριά”. Αεριτζίδικες δουλειές. Να περνάει ο χρόνος και να ξεχνιούνται τα σκάνδαλα. Λόγια του αέρα και “εξαγγελίες” της στιγμής ως παραπέτασμα καπνού. Καπνός και ομίχλη. Ό,τι χρειάζεται για να θολώσει η εικόνα, μήπως και παραπλανηθεί ο μη σκεπτόμενος πολίτης. Ο πολίτης που έχει χάσει την δύναμη της σκέψης, μέσα από την ομίχλη της καθημερινότητας. Τι κρίμα.

Ο ίδιος ο πολίτης που δρούσε, αντιδρούσε και διαμαρτυρόταν. Διεκδικούσε και πετύχαινε πολλές φορές. Τώρα έμεινε να σκέπτεται το επίδομα και τις πλασματικές αυξήσεις ενός βασικού μισθού και πρόσφατα τις επιχορηγήσεις μετά του σχετικού “φραπέ” σε ανύπαρκτα βοσκοτόπια. Σε αυτό το περιβάλλον ο πολίτης μένει άφωνος, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δημιουργήσει το νέο ευχάριστο περιβάλλον στα “μαντριά”, με “πακέτο” 1,5 δισ. για την ΔΕΘ. Αρχίζει και υπολογίζει πόσο καλύτερη θα ήταν η ζωή του αν τα κλεμμένα και τα πρόστιμα της ΕΕ προστίθεντο σε κονδύλια αναπτυξιακά και κοινωνικά. “Επεα πτερόεντα”. Λόγια ανούσια και εξαγγελίες που πετυχαίνουν, πλέον, να αναδείξουν, για ακόμα μία φορά, την γύμνια ενός συστήματος… αεριτζήδων και νέου τύπου βοσκών των… πόλεων.