Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ: Ευτελισμός και τέλος εποχής για την κυβέρνηση 

Η κατάληξη της διαδικασίας έδειξε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι όχι μόνο πολιτικά απομονωμένος αλλά και αποσταθεροποιημένος και στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Είναι ενδεικτικό ότι η ηγεσία της κυβέρνησης κατέληξε στην επιστολική ψήφο που αναιρεί την μυστικότητα, προκειμένου να ποδηγετήσει τους βουλευτές της. 

Η ΝΔ δεν έμεινε να ψηφίσει με φυσική παρουσία των βουλευτών γιατί πολύ απλά θα υπήρχαν διαρροές, σε αριθμό που θα έθεταν από ουσιαστική άποψη αν και όχι τυπική, ζήτημα δεδηλωμένης.  Σε κάθε περίπτωση όμως η στάση των βουλευτών της ΝΔ συνιστά σαφή αποδοκιμασία της ηγεσίας της κυβέρνησης και των μεθοδεύσεων που ακολούθησε. Ο πρωθυπουργός φάνηκε αδύναμος να ελέγξει τους βουλευτές του, κάτι που θα ήταν αδιανόητο μέχρι και έναν χρόνο πριν. 

Η χθεσινή διαδικασία ήταν όμως και μία άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να αποδώσει δικαιοσύνη όπως ζητούσε η Ευρωπαϊκή θεσμική τάξη, στην οποία κατά τα άλλα ομνύει.  Εν ολίγοις στην πράξη εφαρμόστηκε η θέση Γεωργιάδη: “Διαθέτουμε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και παραπέμπουμε ή αθωώνουμε όποιον θέλουμε”.

Στην περίπτωση του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ η κυβέρνηση επέλεξε να μην παραπέμψει τους δύο υπουργούς γιατί πολύ απλά η ενοχή θα έφθασε στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εάν δεν έχει εμπλοκή που να φθάνει μέχρι ποινικές ευθύνες, ήταν σε γνώση των χειρισμών και έχει την πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η όλη μεθόδευση, η πολιτική απομόνωση και η εσωτερική αποδυνάμωση καταρρίπτουν τον ισχυρισμό του πρωθυπουργού ότι εκπροσωπεί την πολιτική σταθερότητα. Η αστάθεια που επικαλείται προέρχεται από την ολοένα και μεγαλύτερη απονομιμιμοποίησή του. 

Η δυσαρέσκεια των βουλευτών του αναζητά πλέον τρόπο να μορφοποιηθεί πολιτικά και θα εκφραστεί ανοικτά και σε άλλα πεδία πολιτικής. Είναι ενδεικτικό ότι στην χθεσινή διαδικασία απέτυχαν οι άλλες μορφές πειθαναγκασμού που ακολούθησε το Μέγαρο Μαξίμου. 

Σε αποσύνθεση η κυβέρνηση 

Η χθεσινή κατάληξη του σκανδάλου του ΟΕΠΚΕΠΕ ενισχύει την προϊούσα αποσύνθεση στο εσωτερικό της κυβέρνησης, αυξάνει την ανασφάλεια των βουλευτών και επαναφέρει τις συζητήσεις και τις σχετικές ζυμώσεις μεταξύ των κορυφαίων παραγόντων για αλλαγή ηγεσίας εν κινήσει. Από την άλλη η εμφανής πλέον απαξίωση και απονομιμοποίηση αναδεικνύει εκ των πραγμάτων το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών.

Θα μπορούσε να είναι και η καταφυγή του Κυριάκου Μητσοτάκη, ωστόσο η συγκεκριμένη επιλογή δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων που δείχνουν ταχεία πτώση της ΝΔ σε ποσοστά κάτω από 20% στην πρόθεση ψήφου, και κάτω από το 25% ακόμη και στην αμφιλεγόμενη εκτίμηση. Με αυτά τα ποσοστά ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει την απαραίτητη συναίνεση για να συνεχίσει να κυβερνά αλλά ούτε και την βασική προϋπόθεση για να πάει σε εκλογές ευελπιστώντας σε μία καθαρή πρώτη θέση που θα του επιτρέψει να είναι ρυθμιστής των εξελίξεων την επόμενη ημέρα. Ακόμη και το σενάριο του εκβιασμού με συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις, αναιρείται. 

Το να πετύχει μία συνολική ανάταξη με το μεγάλο πακέτο παροχών της ΔΕΘ, χωρίς να αποκλείεται, γίνεται όλο και πιο δύσκολο, προϊόντος του χρόνου. Η οικονομική κατάσταση για την πλειονότητα των Ελλήνων, που δεν μπορούν να κάνουν διακοπές, είναι πλέον αμείλικτη και εξανεμίζει τα περιθώρια κινήσεων του Μεγάρου Μαξίμου. Και φυσικά υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να έλθει μία ακόμη Δικογραφία από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία που θα δώσει την χαριστική βολή.