Η Τουρκία χρησιμοποιεί τη Συρία ως πύλη προς την Παλαιστίνη!
11/10/2025
Σε ένα επεισόδιο του podcast The Thinking Muslim, ο πολιτικός αναλυτής Σάμι Χαμντί αποκάλυψε πτυχές της στρατηγικής του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην περιοχή που σπάνια γίνονται δημόσια γνωστές.
Η Άγκυρα θεωρεί δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί αντιμέτωπη με το Ισραήλ. Ο Ερντογάν, όπως είπε ο Χαμντί, «το γνώριζε από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την εξουσία». Αυτή η προσδοκία έχει καθοδηγήσει την ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας: Bayraktar, Akıncı, πολεμικά πλοία και εγχώρια μαχητικά. «Δεν τα φτιάχνουν για να ανταγωνιστούν τις ΗΠΑ», εξήγησε, «αλλά γιατί ξέρουν ότι κάποια στιγμή οι Ισραηλινοί, με ή χωρίς αμερικανική στήριξη, θα τους επιτεθούν».
Ο Ερντογάν χρειάζεται τη Συρία: Το κεντρικό στοιχείο της τουρκικής στρατηγικής είναι η Συρία. Ο Ερντογάν βλέπει τη χώρα ως “πύλη προς την Παλαιστίνη”. Πιστεύει ότι νίκησε στη Συρία, έχοντας υπό έλεγχο κρίσιμα τμήματα της αντιπολίτευσης και διατηρώντας λόγο στις πολιτικές εξελίξεις. Από αυτή τη βάση φιλοδοξεί να χτίσει έναν ισχυρό τουρκικό στρατό και έναν συριακό φιλικό προς την Άγκυρα. «Αν θέλεις να πας στην Παλαιστίνη, περνάς από τη Συρία. Και ο Ερντογάν θέλει να ελέγχει αυτή την πύλη», τόνισε ο Χαμντί.
Η Ουάσινγκτον συχνά υποτιμά τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, ενώ το Ισραήλ παρακολουθεί με ανησυχία. Η επιτυχία της διπλωματίας του Ερντογάν, με πρόσωπα όπως ο Χακάν Φιντάν και ο Ιμπραήμ Καλίν, ήταν ότι κέρδισε την εμπιστοσύνη της αμερικανικής πλευράς σε μια περίοδο που η αξιοπιστία του Ισραήλ φθίνει.
Η τριγωνική συμμαχία: Ο Ερντογάν φαντάζεται μια νέα περιφερειακή διάταξη με Τουρκία, Συρία και Αίγυπτο. Οι κοινές ναυτικές ασκήσεις με το Κάιρο αποτελούν πρώτο βήμα. Στρατηγικά, αυτή η διάταξη θα μπορούσε να απομονώσει το Ισραήλ και να δημιουργήσει μια ζώνη ισχύος στον αραβικό κόσμο, μακριά από τα πλούσια αλλά πιο φιλοϊσραηλινά κράτη του Κόλπου.
Για το Τελ Αβίβ, μια τέτοια εξέλιξη αποτελεί σημαντική απειλή. «Οι Ισραηλινοί βλέπουν τι έρχεται», εξήγησε ο Χαμντί. «Έχουν διαβάσει την Ιστορία. Ξέρουν ότι η ενοποίηση της περιοχής, έστω και μερική, αποτελεί απειλή για την ύπαρξή τους».
Η διαφορά με τον Κόλπο: Οι μοναρχίες του Κόλπου επενδύουν στη συνεργασία και τη σταδιακή κανονικοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ. Ο Ερντογάν, αντίθετα, προετοιμάζει την Τουρκία για μελλοντική αντιπαράθεση. «Δεν θέλει να αποφύγει τη σύγκρουση», είπε ο Χαμντί, «αλλά πιστεύει ότι πρέπει να γίνει στην κατάλληλη στιγμή, όταν θα είναι έτοιμος».
Αυτή η άποψη αποτυπώνει την ουσία της τουρκικής στρατηγικής: ισχυρή παρουσία στην περιοχή, ετοιμότητα για αντιπαράθεση και ταυτόχρονα εικόνα ισχυρού ηγέτη απέναντι στη διεθνή σκηνή.