Στην Αθήνα ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις

Ο πολυβραβευμένος ηθοποιός έδωσε μαζί με το γιο του συνέντευξη Τύπου σήμερα στη Μεγάλη Βρετανία, με αφορμή την πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας “Ανεμώνη” για τους σκοπούς της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών / Πόρτα Ανοιχτή.

Η πρεμιέρα, που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, θα γίνει απόψε (Κυριακή, 12/10), με τα έσοδα της προβολής να διατίθενται για τους σκοπούς της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών / Πόρτα Ανοιχτή.

Ο ηθοποιός και ο γιος του, Ρόναν Ντέι-Λιούς, που κάνει το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης της ταινίας “Ανεμώνη” και που συνυπογράφει το σενάριο, έδωσε κοινή συνέντετευξη με τον πατέρα του. Είπε: «Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε το σενάριο δεν είχαμε κάποιο συγκεκριμένο περίγραμμα ή ιδέα. Είχαμε μια αόριστη αίσθηση ως προς πού θα μας πήγαινε, αλλά ουσιαστικά είχαμε μόνο τους χαρακτήρες και το μεταξύ μας περιβάλλον. Για πολύ καιρό, γράφαμε μόνο όταν ήμασταν στον ίδιο χώρο, οπότε ό,τι διαμορφώθηκε έγινε σε αυτές τις πολύ σποραδικές μετατοπίσεις και τα προσχέδια. Και μετά, σε ένα συγκεκριμένο σημείο, όταν είχαμε γράψει ίσως 70 σελίδες, συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε κάτι αληθινό, που λειτουργούσε στη μορφή αυτή και ήμασταν πλέον αρκετά σίγουροι ότι θέλαμε να συνεχίσουμε. Αυτή ήταν, νομίζω, συναρπαστική στιγμή και για τους δύο μας».

Για τον τρόπο που δουλεύει ο πατέρας του είπε: «Όταν θέλεις να έχεις οποιαδήποτε πιθανότητα επιτυχίας, γυρίζοντας μια ταινία, πρέπει να είσαι σε θέση να συνεργαστείς πλήρως με τους ανθρώπους που βρίσκονται και από τις δυο πλευρές της κάμερας. Και αν το σύστημα εργασίας σου, ανεξάρτητα από το ποιο είναι, μέθοδος, νοοτροπία ή οτιδήποτε άλλο, εμποδίζει με οποιοδήποτε τρόπο το έργο άλλων ανθρώπων, τότε αυτό που κάνεις είναι λάθος».

Μια άλλη ερώτηση αφορούσε τον γιο του. Ένιωσε άραγε ο Ρόναν Ντέι-Λιούις κάποιου είδους πίεση με την επιστροφή του διάσημου πατέρα του στα κινηματογραφικά πλατό; «Ναι, σίγουρα στρεσαρίστηκα. Αλλά η εργασιακή του εμπειρία ήταν ευχάριστη και απολαυστική. Σίγουρα βοήθησε το γεγονός ότι είχαμε γράψει το σενάριο μαζί, ότι είχαμε τόσες πολλές ευκαιρίες να συζητήσουμε τον χαρακτήρα του πρωταγωνιστή. Ήταν μια οικεία κατάσταση ου μειωνε το στρες», επισήμανε ο νεαρός σκηνοθέτης.

Στην ταινία “Ανεμώνη” οι εντάσεις κορυφώνονται όταν ένας άνδρας, ο Ρέι Στόκερ, που ζει απομονωμένος, έρχεται ξαφνικά αντιμέτωπος με τον αδελφό του σχετικά με το μυστήριο της εξαφάνισής του πριν από δέκα χρόνια. Υπήρχαν άραγε πτυχές του χαρακτήρα του που δάνεισε ο ηθοποιός στον ήρωα -ή το αντίστροφο;

«Έχει ειπωθεί ότι έχω κάτι κοινό με τον Ρέι, ότι είμαι ερημίτης. Ομως δεν είμαι ερημίτης», είπε εμφατικά ο χαρισματικός ηθοποιός που αναφέρθηκε και σε όσα συχνά διαβάζουμε στα ταπλόιντ -όπως ότι ο ηθοποιός «έσπασε επιτέλους τη σιωπή του».

«Δεν ζω κρυφά, απλώς δεν ζω μπροστά στο φακό όλη την ώρα, και δεν σπάω τη σιωπή μου, απλώς δεν μιλάω σε μικρόφωνο όλη την ώρα, αλλά με φίλους, συγγενείς και συναδέλφους και ούτω καθεξής. Ζω ήσυχα, αλλά δεν είμαι ερημίτης, δεν είμαι κάτοικος σπηλαίων», τόνισε με χιούμορ.

Άραγε μετά από την ταινία αυτή θα ξαναεπισκεφθεί τα κινηματογραφικά πλατό; «Είναι πολύ δύσκολο να έχω πάντα μια γενικευμένη επιθυμία γι’ αυτή τη δουλειά. Στη ζωή μου, η δουλειά ήταν απάντηση σε έναν ιδιαίτερο ενθουσιασμό, μια γοητεία που αναδυόταν εσωτερικά … Η εμπειρία συνεργασίας που είχα με τον Ρόναν ήταν προφανώς μοναδική για μένα και πολύ ευχάριστη. Μου θύμισε όλα όσα αγαπούσα όταν ξεκίνησα, κάτι που ένιωσα ότι μοιραστήκαμε και με τους υπόλοιπους συναδέλφους -ότι επιστρέφαμε σε έναν τρόπο δουλειάς, όπου όλοι εργάζονται προς την ίδια κατάληξη και με την ίδια καλή θέληση. Αυτό όμως, δεν συμβαίνει πάντα. Σε αυτήν την περίπτωση ήταν μια ευχάριστη εμπειρία, και όταν έχεις μια ευχάριστη εμπειρία, πάντα ελπίζεις να την επαναλάβεις», κατέληξε ο ηθοποιός.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο μεγάλος ηθοποιός και παντοτινός φίλος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών / Πόρτα Ανοιχτή, Ντάνιελ Ντέι-Λιούις έρχεται στην Αθήνα. Όπως και τις άλλες φορές, ο στόχος είναι ο ίδιος: Να στηρίξει τους σκοπούς της Εταιρείας.

«Έχουν περάσει 53 χρόνια από τότε που ιδρύσαμε ένα πολύ μικρό κέντρο για παιδιά με εγκεφαλική παράλυση, επειδή δεν υπήρχε τίποτα απολύτως γι’ αυτά στην Ελλάδα. Κι αυτό που ανακαλύψαμε, είναι ότι τα παιδιά εκείνη την εποχή δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να παίξουν. Έκαναν φυσιοθεραπεία, κάθε είδους κουραστικά και βαρετά πράγματα, αλλά δεν έπαιζαν ποτέ, δεν έκαναν ποτέ τίποτα καλλιτεχνικό: Δεν ζωγράφιζαν, δεν χόρευαν ούτε τραγουδούσαν. Έτσι, το πρώτο πράγμα που βάλαμε στη δουλειά μας ήταν το παιχνίδι, τη μουσική, τον χορό, το τραγούδι και τη ζωγραφική. Και ανακαλύψαμε ότι αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος για να αναπτυχθούν τα παιδιά μας και να βρουν τρόπους να εκφραστούν. Κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα», δήλωσε η Δάφνη Οικονόμου, επίτιμη πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών / Πόρτα Ανοιχτή. Και συνέχισε:

«Ξέρω ότι κανείς δεν θα μπορούσε κανείς ποτέ να αμφισβητήσει το τεράστιο ταλέντο του Ντάνιελ ως ηθοποιού, αλλά έχει κι ένα άλλο τεράστιο ταλέντο, και αυτό είναι η φιλία. Ο Ντάνιελ είναι ο πιο υπέροχος φίλος -και είμαστε φίλοι για πολλά, πολλά χρόνια. Αν και δεν συναντιόμαστε παρά μόνο κάθε τρία – τέσσερα χρόνια, αγαπάμε ο ένας τον άλλον και ο Ντάνιελ αγαπά τα παιδιά μας κι αυτός είναι ο λόγος που είναι σήμερα εδώ. Είναι το πιο πολύτιμο πράγμα για εμάς, αυτή η γνήσια φιλία που έχει κρατήσει όλα αυτά τα χρόνια. Σημαίνει πολλά για εμάς και νομίζω ότι σημαίνει πολλά και για τον Ντάνιελ», πρόσθεσε η κ. Οικονόμου, που ευχαρίστησε όλους όσους βοήθησαν για να έρθει ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις στην Αθήνα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ