Από το κόκκινο χαλί στην Αλάσκα στον ανοικτό οικονομικό πόλεμο

Ο Τραμπ ανακοίνωσε νέες κυρώσεις, αλλά γνωρίζει ότι αυτές δεν εμποδίζουν τα ρωσικά στρατεύματα να παίρνουν τη μια μετά την άλλη τις περιοχές που θέλουν. Ο Τραμπ έχει άλλοθι, ότι δεν παραδίδεται. Αλλά αυτό καταντάει στάχτη στα μάτια των αφελών. Στην ωμή πραγματικότητα, οι νέες κυρώσεις στη Ρωσία σκεπάζουν ότι το ΝΑΤΟ αποδέχεται την ρωσική κυριότητα σε πολλές περιοχές της Ουκρανίας, που είναι ακόμα τυπικά υπό πολιορκία από τους Ρώσους.

Τα εμπόδια μαζεύονται, οι ελπίδες μαραίνονται. Δουλεύει άγριο παρασκήνιο, όπου όμως οι Ευρωπαίες “γεροντοκόρες” θα έχουν πάθει στραπάτσο άνευ προηγουμένου, με την ήττα των Δυνάμεων που προβάλλουν (και) νομικά εμπόδια στην προσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας. Η Ρωσία κερδίζει βήμα-βήμα τον στρατηγικό της στόχο, να καθιερωθεί ως Μεγάλη Δύναμη, ισότιμη με κάθε άλλον, όπως ήταν η ΕΣΣΔ. Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα έχουν δυο αντιπάλους, Ρωσία και Κίνα για να διευθετήσουν τις προσεγγίσεις και τις διαφορές.

Η Ρωσία προελαύνει… και η ζωή συνεχίζεται!

Οι ΗΠΑ ξεχώριζαν, επειδή καμιά χώρα δεν τολμούσε ούτε να σκεφτεί ότι μπορούσε να τους επιτεθεί. Αλλά με τους “Τόμαχοκ” αυτό έγινε. Το Κρεμλίνο έστειλε το μήνυμα ότι αν ο Ζελένσκι πάρει αυτούς τους πυραύλους και μπορεί να απειλήσει άμεσα τη Ρωσία, τότε ο Πούτιν θα χτυπήσει, ίσως πρώτος, την Αμερική. Το “ισοδύναμο τετελεσμένο”. Όλα είναι πάλι από την αρχή. Δεν είναι νίκη των Ρώσων. Είναι ισοπαλία. Κατά τα άλλα, θα συνεχιστούν οι “δουλειές ως συνήθως”, για να ανασύρουμε από την μνήμη μας το τέλος της γοητευτικής “Καζαμπλάνκα”.

Κατά τα άλλα, η ζωή συνεχίζεται με τα γνωστά: Στη Γάζα θρήνος, στην Ουκρανία ψευδαισθήσεις, στη Γαλλία έπαρση κι αλαζονεία, φρου-φρου κι αρώματα, στο Βερολίνο σχεδιάζουν πως θα αιματοκυλήσουν για τρίτη φορά τον κόσμο και στο Λονδίνο βλέπουν στην κατσαρόλα αν έχουν βράσει καλά οι σουπιές. Μέσα στα τόσα που κάνουν οι ισχυροί της Γης, μπορεί και ο μικρός, ανίσχυρος, ανώνυμος άνθρωπος, να κάνει υπολογισμούς ότι δεν είναι κάποιος σύγχρονος αναρχικός αλα Αρσέν Λουπέν, που έβαλε χέρι στα διαμάντια του Στέμματος, ούτε το, δήθεν “κακοφυλαγμένο” Λούβρο για το κάζο της Γαλλίας, που δεν ξέρει να προστατεύσει τους θησαυρούς της.

Το λεγόμενο Βαθύ Κράτος είναι, όμως, απολύτως κατάλληλο και ικανό για τέτοιες απλές και αναίμακτες δουλίτσες, να στείλει το “Πάρθιο βέλος” και να ενώσει την άηχη, πλην βροντερή, φωνή του με τους Γάλλους πολίτες στο αίτημα-απαίτηση “Μακρόν παραιτήσου”. Το πιο πιθανό είναι πως με θριάμβους ότι η τάξη επικράτησε, τα διαμάντια κάποια στιγμή θα γυρίσουν ήσυχα-ήσυχα στη θέση τους. Και οι λεγόμενοι “απλοί άνθρωποι” στις δουλειές τους για τον άρτο τον επιούσιο. Με τις πολιτικές “ηγεσίες” να μην ξέρουν να κάνουν αυτό που υπόσχονται: να Ηγηθούν…Και να ήταν μόνο στη Γαλλία…