Γερμάκ: Ο προσωπάρχης που καθοδηγούσε τον Ζελένσκι – Η διαδρομή και το σκάνδαλο

Τα φιλοκυβερνητικά μέσα εξακολουθούν να θεωρούν τον πόλεμο της Αρχής Διαφθοράς ως ξενοκίνητο, επειδή όντως η “ανεξάρτητη αρχή” δίνει ραπόρτο συχνά και στις ΗΠΑ και σε ορισμένους δυτικοευρωπαίους. Φτάνουν στο σημείο όμως να λένε ότι οι ΗΠΑ ουσιαστικά εκβίασαν μέσω της Αρχής Διαφθοράς τον Ζελένσκι για να υποχωρήσει στις ρωσικές απαιτήσεις.

Υπενθυμίζεται ότι και οι “πρόθυμοι” της Ευρώπης θύμωσαν όταν το καλοκαίρι ο Ζελένσκι προσπάθησε να “καπελώσει” την Αρχή Καταπολέμησης της Διαφθοράς, υποστηρίζοντας ότι είχαν διεισδύσει σε αυτήν Ρώσοι κατάσκοποι. Οι δυτικοευρωπαίοι δεν ήθελαν ούτε θέλουν να υποχωρήσει η Ουκρανία στις απαιτήσεις της Ρωσίας, οπότε δεν συνωμότησαν για να πιέσουν τον Ζελένσκι προς αυτό. Είναι όμως πιθανόν να ήθελαν μια αλλαγή σκηνικού στην ηγεσία της χώρας.

Αυτά είναι εικασίες που απλώς τις μεταφέρουμε, γιατί τα σκάνδαλα είναι σίγουρα υπαρκτά, ανεξαρτήτως του ποιον βολεύουν οι αποκαλύψεις. Τα περισσότερα ενημερωτικά μέσα της Ουκρανίας πάντως θεωρούν τον 54χρονο Γέρμακ προβληματικό πρόσωπο και δεν συναινούν στο ότι η Αρχή αυτή εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα και ότι εκβιάζει την κυβέρνηση.

Τον ανέχονταν οι Δυτικοί

Ο προσωπάρχης Αντρίι Γερμάκ, είχε εδραιώσει μέσα σε μια πενταετία ένα πρωτοφανές επίπεδο εξουσίας στην κυβέρνηση της χώρας, επηρεάζοντας και τη Βουλή και το Υπουργικό Συμβούλιο, καθώς και όλους τους βασικούς κρατικούς θεσμούς. Παρενέβαινε και σε διπλωματικές αποστολές που δεν ήταν διόλου στην δικαιοδοσία του, παραγκωνίζοντας τους πάντες.

Εκτιμάται από ουκρανικά μέσα ότι έπαιζε το ρόλο του “φύλακα” του Ζελένσκι και αυτό από μια μεριά τον είχε καταστήσει απαραίτητο, ενώ από την άλλη τον είχε κάνει αντικείμενο χλευασμού και απογοήτευσης. Δυτικοευρωπαϊκά διπλωματικά “κουτσομπολιά” δείχνουν την δυσαρέσκεια πολλών για την διαρκή και πανταχού παρουσία του «που ξεπερνούσε κατά πολύ τις δεξιότητές του».

«Πρέπει να τον ανεχθούμε, δεν έχουμε άλλη επιλογή, γιατί είναι άνθρωπος του Ζελένσκι», είχε πει Ευρωπαίος πολιτικός στην  εφημερίδα Kyiv Independent. Άλλος πολιτικός, πάλι Ευρωπαίους, όταν συζητούσε την τεταμένη σχέση Ουκρανίας-ΗΠΑ είχε πει «ό,τι και να κάνουμε, πάντως το βέβαιο είναι ότι δεν πρέπει να αποσταλεί ποτέ ξανά ο Γέρμακ στην Ουάσινγκτον». Και οι δύο έλεγαν ότι ο Γέρμακ δεν έχαιρε εκτίμησης ούτε στις Βρυξέλλες ούτε στην Ουάσινγκτον. Δεν αναφέρονται στα αισθήματά τους για την επάρκεια του ίδιου του Ζελένσκι, προφανώς επειδή είναι πρόεδρος και πρέπει να μείνει στο απυρόβλητο.

Στην Ουκρανία, η φήμη του Γέρμακ ήταν ακόμα χειρότερη. Σχεδόν όλοι είναι βέβαιοι ότι ήταν ο άνθρωπος που  τον περασμένο Ιούλιο οδήγησε τον Ζελένσκι στο μοιραίο λάθος να προσπαθήσει να πλήξει την Αρχή Καταπολέμησης της Διαφθοράς, θέτοντάς την υπό το προεδρικό γραφείο.

«Ο Άντρίι Γέρμακ έχει τόσο μεγάλη επιρροή και είναι τόσο βαθιά αναμεμειγμένος σε τόσα πολλά ζητήματα στο εσωτερικό της χώρας, που είναι αδύνατο να λειτουργήσει ένα τόσο μεγάλης κλίμακας σχέδιο διαφθοράς χωρίς να το γνωρίζει εκείνος», δήλωσε η Ντάρια Καλένιουκ, εκτελεστική διευθύντρια του Κέντρου Δράσης κατά της Διαφθοράς της Ουκρανίας, στην Kyiv Independent.

Η διαβόητη πανταχού παρουσία του Γέρμακ μπορεί να είναι κι αυτή που έχει κάνει την μεγαλύτερη ζημιά στη δημοφιλία του Ζελένσκι. Υπενθυμίζεται ότι οι μίζες ξεπέρασαν τα 100 εκατομμύρια δολάρια και ότι ως βασικό πρόσωπο φέρεται ο πρώην συνέταιρος του Ζελένσκι σε εταιρία τηλεοπτικών παραγωγών, ο Τιμούρ Μίντιτς που διέφυγε “στο παρά πέντε” της σύλληψής του στο Ισραήλ -προφανώς επειδή κάποιος τον ειδοποίησε.

Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου

Ο Μίντιτς αποκαλούσε κατά το παρελθόν τον Γέρμακ «φίλο του» και όλοι πιστεύουν ότι εκείνος που τον ειδοποίησε να εγκαταλείψει την Ουκρανία, ήταν ο προσωπάρχης του προέδρου. Εμπλεκόμενοι είναι επίσης ο συνεργάτης του Ζελένσκι και πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ολέξιι Τσερνίσοφ, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χέρμαν Χαλουσένκο, ο οποίος ήταν προηγουμένως υπουργός Ενέργειας , η υπουργός Ενέργειας Σβιτλάνα Χριντσούκ, και ο Ρουστέμ Ούμεροφ, πρώην υπουργός Άμυνας και νυν γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφάλειας και Άμυνας.

Ουκρανικά μέσα αναφέρουν ότι με αυτές τις μίζες υψώθηκαν τέσσερις επαύλεις στα προάστια του Κιέβου υπό την επίβλεψη του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Τσερνίσοφ.  Ένα από τα σπίτια, προοριζόταν για τον Γέρμακ, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες.

Το θέμα της διαφθοράς και του παράνομου πλουτισμού αλλά και των δωροληψιών περιβάλλουν το γραφείο του Γέρμακ εδώ και χρόνια. Ο πρώην βοηθός του, ο Αντρίι Σμιρνόφ, κατηγορήθηκε για παράνομο πλουτισμό, ξέπλυμα μαύρου χρήματος και δωροληψία, όπως και άλλοι δύο πρώην βοηθοί – ο Κυρίλος Τιμοσένκο και ο Ροστισλάβ Σούρμα. Ολοι αυτοί έχουν ερευνηθεί για υποθέσεις διαφθοράς, όμως πρέπει να τονίσουμε ότι δεν τους έχουν απαγγελθεί επίσημα κατηγορίες. Το θέμα είναι ότι από τότε που ενεπλάκη στα υψηλά κλιμάκια ο Γέρμακ, πλούτισε πολύς κόσμος.

Ο Άρτεμ Κολιουμπάγιεφ, παραγωγός ταινιών και πρώην συνέταιρος του Γέρμακ, επέκτεινε δραστικά την επιχειρηματική του “αυτοκρατορία” επενδύοντας σε ακίνητα και στην παραγωγή drone, σύμφωνα με έρευνα του Bihus.info το 2023. Όλα αυτά άρχισαν με την ανέλιξη του Γέρμακ. Ο Κολιουμπάγιεφ τέθηκε επίσης επικεφαλής του Συμβουλίου για την Κρατική Υποστήριξη της Κινηματογραφίας το 2021 και έλαβε κρατική χρηματοδότηση για τις ταινίες του, όταν μάλιστα είχε αρχίσει πλέον η ρωσική εισβολή.

Πλέον ήταν κοινό μυστικό ότι στην χώρα καμία κρατική εταιρεία δεν μπορούσε να αποφασίσει τίποτα χωρίς την έγκριση του Αντρίι Γέρμακ. Όμως παρά τις πιέσεις προς τον Ζελένσκι να τον απομακρύνει, εκείνος τον κρατούσε μέχρι την τελευταία στιγμή και στην Ουκρανία βλέπεις ρεπορτάζ με τίτλο «Τι θα κάνει (ο Ζελένσκι) χωρίς τον Γέρμακ;»

Οι δυο τους είχαν γνωριστεί το 2010 σε φαιδρές τηλεοπτικές σειρές και ταινίες. Τα τελευταία χρόνια ο πρώην δικηγόρος και παραγωγός ταινιών έφτασε να είναι ο “αντ’ αυτού” του προέδρου χωρίς να έχει καμία ουσιαστική πολιτική εμπειρία. Εκείνο που έκανε ήταν να αποτελεί τον κυματοθραύστη και να επιβάλει τις απόψεις του Ζελένσκι (ή τις δικές του) υποστηρίζοντας ότι “οι αποφάσεις του Προέδρου δεν είναι προς αμφισβήτηση, είναι προς εκτέλεση”.

Προσωπική ζωή

Δεν παντρεύτηκε ούτε έκανε παιδιά. Η μητέρα του ήταν Ρωσίδα και ο πατέρας, Μπόρις, γεννήθηκε στο Κίεβο, αλλά είναι άγνωστο αν ήταν Ρώσος ή ρωσόφωνος γιατί τα χρόνια εκείνα όλοι ήταν ρωσόφωνοι στην Ουκρανία (1970). Φέρεται να ήταν Εβραίος, όπως και ο Ζελένσκι. Σπούδασε νομικά και φέρεται να ασχολήθηκε κυρίως με το εμπορικό δίκαιο και τα πνευματικά δικαιώματα.

Ο Γέρμακ γνώρισε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι το 2010, όταν ο Ζελένσκι ήταν γενικός παραγωγός του τηλεοπτικού καναλιού Inter και έγιναν φίλοι. Μέχρι τότε ο Γέρμακ, αν και ανέπτυσσε φιλίες με διάφορους πολιτικούς, ήταν αφιερωμένος σε κινηματογραφικά έργα και στη δικηγορία.

Με τον Ζελένσκι

Εργάστηκε στην ομάδα προεκλογικής εκστρατείας του Ζελένσκι στις προεδρικές εκλογές της Ουκρανίας το 2019. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος τον διόρισε ως Προεδρικό Βοηθό για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής.  Ήταν το σημείο επαφής του Ζελένσκι όταν ξέσπασε το σκάνδαλο με τον γιο του Μπάιντεν και τον Τραμπ, που ήθελε να εκθέσει τον αντίπαλό του. Ο Γέρμακ τότε υποσχέθηκε ότι, ο Ζελένσκι θα δεσμευόταν δημόσια να διερευνήσει την Burisma, μια εταιρεία που απασχολούσε τον Χάντερ Μπάιντεν. Ωστόσο, ο Ζελένσκι δεν έκανε ποτέ τέτοια δημόσια δήλωση.

Το 2020 ανέλαβε επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας, έγινε μέλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας και πρόεδρος του Συντονιστικού Αρχηγείου για Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Υποθέσεις.

Έλεγε πάντα “ναι”

Παρουσιάστηκε ως κάποιος απόλυτα αφοσιωμένος στον πρόεδρο, ως στρατιωτάκι. Όμως υπάρχει η αίσθηση ότι άρχισε να ισχύει σταδιακά το αντίστροφο. Αναλαμβάνοντας την εξωτερική ατζέντα του προέδρου και τις σχέσεις του με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, ο Γέρμακ φέρεται να κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του Ζελένσκι. Τελικά, ο Γέρμακ κατάφερε να διοριστεί επικεφαλής του προσωπικού του προέδρου το 2020, αντικαθιστώντας τον επίσης προβληματικό Αντρίι Μπόγκνταν.

Πολλοί πιστεύουν ότι το κατάφερε επειδή έλεγε “ναι” σε ό,τι ήθελε ο Ζελένσκι και έπαιζε το ρόλο του ψυχοθεραπευτή που συμφωνεί και στηρίζει τον πελάτη του. Ο Ζελένσκι νόμιζε από την άλλη ότι ο Γέρμακ ήταν ένα πιστό πλάσμα και κάτι σαν κουμπί σε τηλεκοντρόλ. Εκείνο που όντως διεκπεραίωνε επιτυχώς, ήταν να απορροφά ο ίδιος δυσάρεστους κραδασμούς από το περιβάλλον. και να απαλλάττει τον Ζελένσκι από πολλές τριβές. Σταδιακά, ο Γέρμακ συσσωρεύει πρωτοφανή δύναμη, καθιστώντας τον de facto τον δεύτερο στην ιεραρχία της Ουκρανίας μετά τον πρόεδρο.

Πώς συγκέντρωσε εξουσίες

Εργαζόμενοι στο Προεδρικό Γραφείο δήλωσαν σε ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ανωνύμως ότι ο Ζελένσκι δεν εμπλεκόταν εδώ και καιρό στην καθημερινότητα της διακυβέρνησης και ο Γέρμακ ήταν ουσιαστικά ο ασκών την πραγματική εξουσία. Ως παράδειγμα αυτής της δυναμικής ισχύος αναφέρουν ότι ο Ζελένσκι έθετε τον στόχο να αποκτηθεί περισσότερη στρατιωτική βοήθεια και ο Γέρμακ αναλάμβανε να πείσει τους κορυφαίους Δυτικούς αξιωματούχους. Ο ίδιος φέρεται να γνωρίζει ότι δεν είναι δημοφιλής. Δημοσκοπήσεις δείχνουν (αν βεβαίως ευσταθούν) ότι τον εμπιστεύεται μόνον το 17,5% των Ουκρανών και ότι το 67% δυσπιστεί ως προς το άτομό του.

Το προεδρικό γραφείο επί των ημερών του διδύμου Ζελένσκι-Γέρμακ είχε και έχει μεγάλες εξουσίες, επειδή στις εκλογές του 2019 το κόμμα του πρώτου, «Υπηρέτης του Λαού», έβγαλε 254 από τις 450 έδρες. Αντίθετα, ο προκάτοχος του Ζελένσκι, Πέτρο Ποροσένκο, δεν είχε κοινοβουλευτική πλειοψηφία και έπρεπε να σχηματίσει συνασπισμό με άλλα κόμματα, γεγονός που περιόρισε την εξουσία του. Ένας άλλος λόγος των υπερεξουσιών, είναι η εισβολή της Ρωσίας, αφού ευλόγως η κυβέρνηση εν καιρώ πολέμου αποκτά πρωτοφανείς εξουσίες και εφαρμόζεται στρατιωτικός νόμος.

Ο Βολοντίμιρ Άριεφ, βουλευτής του κόμματος Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης του Ποροσένκο και αντίπαλος του Ζελένσκι, υποστήριξε ότι το νυν Προεδρικό Γραφείο έχει ουσιαστικά σφετεριστεί την εξουσία. «Τα πάντα ελέγχονται από τον Πρόεδρο. Το γραφείο του αποφασίζει για τα πάντα, όχι το κοινοβούλιο ή το Υπουργικό Συμβούλιο», είπε. Ως αποτέλεσμα, το Γραφείο του Προέδρου είναι αυτό που επιλέγει τους υπουργούς και λέει στους βουλευτές ποιους νόμους να υποστηρίξουν, δήλωσε βουλευτής από το κυβερνών κόμμα του Ζελένσκι.

Διάλεξε για πρωθυπουργό μια φίλη του

Τον περασμένο Ιούλιο, το Υπουργικό Συμβούλιο ανασχηματίστηκε και η Γιούλια Σβιριντένκο αντικατέστησε τον Ντένις Σμιχάλ ως πρωθυπουργό. Αν και ο Σμιχάλ δεν ήταν ανεξάρτητη προσωπικότητα, η Σβιριντένκο θεωρείται ότι έχει πολύ στενή σχέση ειδικά με τον Γέρμακ και είναι ουσιαστικά μαριονέτα. Η Σβιριντένκο ήταν αναπληρ’ωτρια του Γέρμακ από το 2020 έως το 2021 και αργότερα εντάχθηκε στην κυβέρνηση.

Οι προστατευόμενοι και οι συνεργάτες του Γέρμακ ηγούνταν επίσης των φορολογικών, τελωνειακών και οικονομικών υπηρεσιών, καθώς και της Επιτροπής κατά των Μονοπωλίων και του Ταμείου Κρατικής Ιδιοκτησίας, σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία Ukrainska Pravda.

Η δικαστική εξουσία

Αλλά και η δικαστική εξουσία βρισκόταν επίσης υπό τον έλεγχο του Γέρμακ. Εκείνος που ουσιαστικά διευθύνει τη δικαστική εξουσία προς το συμφέρον του Προεδρικού Γραφείου είναι ο Αναπληρωτής Αρχηγός του Επιτελείου του Ζελένσκι, ο Όλεγκ Τατάροφ. Ο Τατάροφ φέρεται να διατηρούσε επιρροή στο Εθνικό Γραφείο Ερευνών, στην Εθνική Αστυνομία και την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας.

Παρόλο που έχουν υπάρξει αναφορές για φερόμενη σύγκρουση μεταξύ του Γέρμακ και του Τατάροφ, η συνεργασία τους δεν διαταράχθηκε ιδιαίτερα. Βουλευτές υποστηρίζουν ανώνυμα ότι ο Γέρμακ χρειάζονταν απεγνωσμένα τον Τατάροφ επειδή τον θεωρούσε ως το μόνο άτομο που γνώριζε αρκετά καλά το δικαστικό σύστημα στην χώρα. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί ο Ζελένσκι και ο Γέρμακ αρνήθηκαν να θέσουν σε αναστολή ή να απολύσουν τον Τατάροφ παρά τα σκάνδαλα διαφθοράς και τις αντιπαραθέσεις για το άτομό του, όταν ο Τατάροφ κατηγορήθηκε το 2020 για δωροληψία. Εισαγγελείς και δικαστήρια συμφώνησαν να μπει η υπόθεση στο αρχείο το 2022. Ωστόσο, ο Γέρμακ σιγά-σιγά τον παραγκώνισε κι αυτόν.

Ο νέος Γενικός Εισαγγελέας Ρουσλάν Κραβτσένκο, που διορίστηκε τον περασμένο Ιούνιο, θεωρείται προστατευόμενος του Γέρμακ, σύμφωνα με ακτιβιστές κατά της διαφθοράς αλλά και κυβερνητικούς βουλευτές. Ο Κραβτσένκο, σύμφωνα με αυτούς, διορίσθηκε το καλοκαίρι με έναν στόχο: Να διαλύσει την Αρχή Καταπολέμησης της Διαφθοράς και την Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς.

Όντως ο νέος εισαγγελέας ενέκρινε αμέσως σαρωτικές έρευνες στα γραφεία της Αρχής καταπολέμησης της Διαφθοράς (NABU) και την επόμενη μέρα, ο Ζελένσκι υπέγραψε νόμο που έθετε την NABU υπό τον γενικό εισαγγελέα που ειχε διορίσει εκείνος. Η ανεξαρτησία του γραφείου αποκαταστάθηκε πολύ γρήγορα, μετά από διαμαρτυρίες στους δρόμους και πιέσεις από τις Βρυξέλλες και τις ΗΠΑ. Στην απόπειρα “υποταγής” της NABU πρωτοστάτησε ο Γέρμακ, ίσως γιατί οι έρευνες εναντίον ατόμων φίλων του Ζελένσκι, αποδυνάμωναν και τον ίδιο.

“Έφαγε” έναν έναν όλους τους αντιπάλους του

Όμως η εμβέλεια του Γέρμακ ήταν μεγάλη και στους χειρισμούς με την Ρωσία. Αυτός ήταν ο επικεφαλής διαπραγματευτής της Ουκρανίας με τη Ρωσία το 2019. Τότε ήταν σε στενή επαφή με τον Ντιμίτρι Κοτζάκ, ο οποίος ήταν τότε ο επικεφαλής διαπραγματευτής της Ρωσίας και αναπληρωτής αρχηγός του επιτελείου του προέδρου Πούτιν. Τίποτα δεν πήγε καλά ούτε εκεί.

Όταν άρχισε ο πόλεμος ο Ζελένσκι στηριζόταν αποκλειστικά σχεδόν στον Γέρμακ για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Συναντιόταν συνεχώς με ξένους ηγέτες και βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τον Τζέικ Σάλιβαν, Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν. Έτσι όμως ο Γέρμακ έκανε πέρα και τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας Ντμίτρο Κουλέμπα, αντικαθιστώντας τον τελικά το 2024 με τον Αντρίι Σίμιχα, ο οποίος ήταν αναπληρωτής του Γέρμακ.

Το Politico ανέφερε τότε ότι ο Κουλέμπα είχε ενοχλήσει τον Γέρμακ, επειδή ήθελε μεγαλύτερο έλεγχο στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μετά την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ το 2024, ο Γέρμακ δέχτηκε πλήγμα. Οι αντιπροσωπείες των ΗΠΑ δεν ήθελαν να μιλούν μαζί του επειδή τον θεωρούσαν μεταξύ άλλων και φίλα προσκείμενο στον Μπάιντεν. Οι Αμερικανοί, όπως ανέφερε τον περασμένο Ιούνιο το Politico, «διαπίστωσαν ότι ο Γέρμακ δεν ήταν απλώς ανίδεος για την πολιτική των ΗΠΑ, αλλά ήταν και σκληρός και υπερβολικά απαιτητικός». Πολλές συναντήσεις με Αμερικανούς αξιωματούχους ακυρώθηκαν τότε, σύμφωνα με το Politico.

Ο Γέρμακ θεωρείται ότι σε συνεννόηση βεβαίως με τον Ζελένσκι, “έφαγε” και τον επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων Βαλερί Ζαλούζνι, ο οποίος παύθηκε το 2024 και διορίστηκε πρέσβης στο Ηνωμένο Βασίλειο, θεωρούμενος ως “τιμητικός εξόριστος από το Κίεβο”. Ο Ζαλούζνι παραγκωνίστηκε επειδή ο Γέρμακ τον έκρινε υπερβολικά δημοφιλή και πιθανό αντίπαλο του Ζελένσκι σε μελλοντικές προεδρικές εκλογές. Ο υπουργός Υποδομών και αναπληρωτής πρωθυπουργός Ολεξάντρ Κουμπράκοφ απολύθηκε επίσης το 2024, παρότι έως τότε θεωρείτο κορυφαίος υποψήφιος για τη θέση του επόμενου πρωθυπουργού. Θεωρείται ότι ο Κουμοπράκοφ παύθηκε επειδή ήταν «πολύ φιλόδοξος και είχε πολύ καλές σχέσεις με την αμερικανική πρεσβεία».

Ο Γέρμακ, προκειμένου να ελέγξει και τις αγορές drones προσπάθησε να απομακρύνει και τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και υπουργό Ψηφιακού Μετασχηματισμού, Μικαίλο Φεντόροφ. Για να το καταφέρει, τον άφησε μεν στη θέση του, αλλά του πήρε τις αγορές drones και τις μετέφερε στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ουσιαστικά ο Γέρμακ κατάφερε να σωπάσει κάθε άλλη φωνή επιρροής στο περιβάλλον του Ζελένσκι και όπως σχολιάζουν ουκρανικά μέσα, «ακόμα κι αν ο Πρόεδρος ήταν ιδιοφυΐα, το να διαμορφώνεται η σκέψη του μόνον από ένα άτομο, θα ήταν και πάλι καταστροφή».