Τα μυστικά του Άντρου με τον Άιντε

του Κώστα Βενιζέλου

Η επανάσταση αρχίζει από τους Άγιους Ομολογητές!

Την μπάλα στην κερκίδα έριξε ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού, όταν αποκαλύφθηκε πως είχε μυστική συνάντηση με τον Ειδικό Σύμβουλο του Γενικού Γραμματέα για το Κυπριακό Έσπεν Μπαρθ Άιντε. Στο παραπολιτικό δεν αναφερόταν ονομαστικά ο κ. Κυπριανού, πλην όμως επέλεξε να εγείρει θέμα στο Εθνικό Συμβούλιο. Εκεί ανακοίνωσε ο ίδιος ότι αυτός ήταν που συνάντησε μυστικά τον κ. Άιντε. Ισχυρίστηκε πως παρακολουθείται από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών και ότι στη συνέχεια η Κυβέρνηση διέρρευσε την πληροφορία.

Το εάν παρακολουθείται ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ δεν μπορούμε εμείς οι «κοινοί θνητοί» να το γνωρίζουμε. Εάν, όμως, έχει στοιχεία να τα καταθέσει. Γιατί, εάν η καταγγελία του ισχύει, θα πρόκειται για σοβαρή παρανομία. Ο ίδιος μπορεί να ανατρέξει, βέβαια, στη διακυβέρνηση από το ΑΚΕΛ και να διαπιστώσει ποιες πρακτικές ακολουθούσε η Υπηρεσία. Πρακτικές που είναι προφανώς διαχρονικές.

Μυστικοπάθεια

Όμως, είναι πρόδηλο ότι με τον ντόρο που επιχείρησε να προκαλέσει, αποφεύγει να απαντήσει πώς και γιατί επέλεξε να συναντήσει μυστικά τον κ. Άιντε. Γιατί όταν πραγματοποιούνται μυστικές συναντήσεις, σημαίνει πως δεν ήθελαν οι συμμετέχοντες να το μάθει κανείς. Υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος που τους οδήγησε να συναντηθούν ουσιαστικά κρυπτόμενοι;

Άλλο είναι οι επαφές μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και άλλο οι μυστικές συναντήσεις. Γιατί εάν συναντιόντουσαν στα γραφεία του ΑΚΕΛ, ή στο σπίτι του κ. Κυπριανού, ή ακόμη στα γραφεία των Ηνωμένων Εθνών, δεν θα έδειχνε τούτο την προσπάθεια αμφοτέρων να γίνουν όλα μυστικά.

Ο κ. Άιντε συνηθίζει να πραγματοποιεί μυστικές συναντήσεις. Το έπραξε και στην Αθήνα, με επιχειρηματίες, ξένους πρέσβεις (στην πρεσβεία της Νορβηγίας και όχι στα γραφεία του ΟΗΕ!) με προφανή επιδίωξη να μη μαθευτούν ποτέ αυτές οι επαφές. Τι έχει να πει, όμως, ο απεσταλμένος του ΟΗΕ με αρχηγό κόμματος και μάλιστα της αντιπολίτευσης; Τους βλέπει και τους υπόλοιπους που έχουν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις στο Κυπριακό;

Τα παιχνίδια του Άιντε

Και κάτι ακόμη σε σχέση με τον κ. Άιντε: Πότε στα τρία χρόνια που εργάστηκε από αυτή τη θέση είχε συναντήσεις με αξιωματούχους της αντιπολίτευσης στην Τουρκία; Ποτέ του. Μόνο σε Ελλάδα και Κύπρο έκανε τα παιγνίδια του.

Το ζήτημα δεν είναι γιατί συναντήθηκαν, αλλά ο τρόπος που έγινε. Η επιλογή να γίνει κάπου μυστικά και σε ένα διαμέρισμα στους Άγιους Ομολογητές της Λευκωσίας είναι που ελέγχεται. Στη δημοκρατία, οι φορείς της, οι θεσμοί της, λειτουργούν με διαφάνεια.

Και κάτι γενικότερο, άσχετο με τα πιο πάνω: Το 2004 πολλοί πολιτικοί επέλεγαν μέσα από τις επαφές τους με ξένους αξιωματούχους (ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ, Βρετανία) να ενισχύσουν τη θέση τους υπέρ του αλήστου μνήμης σχεδίου Ανάν. Κάποιοι από αυτούς προτιμούσαν να εμπιστεύονται διάφορα ζητήματα στους τρίτους παρά στην κυβέρνηση της χώρας τους. Είναι οι ίδιοι που συζητούσαν αργότερα προεκλογικούς σχεδιασμούς των κομμάτων τους στις γνωστές πρεσβείες.