Βλέποντας τους τουρίστες να κάνουν διακοπές…

του Γιώργου Τζεδάκι  – 

Για ένα ακόμα μνημονιακό καλοκαίρι αυξάνονται οι τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα και μειώνονται οι Έλληνες που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν διακοπές.

Σχεδόν οι μισοί συμπατριώτες μας περνούν το καλοκαίρι σπίτι τους. Και πάλι καλά να λένε, αφού θα μπορούσαν να είχαν χάσει κι αυτό…

Κι ενώ κάποιοι κινδυνεύουν από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, κάποιοι άλλοι κάνουν ηλεκτρονικά κράτηση για τις ξαπλώστρες τους στις παραλίες!

Οι δύο όψεις μιας Ελλάδας που ολοένα και πιο πολύ θυμίζει αλλοτινές δεκαετίες, τότε που οι λίγοι είχαν τα πάντα και οι πολλοί τίποτα… Μόνο που τότε υπήρχε ελπίδα, ενώ στις μέρες μας έχει κι αυτή χαθεί.

Ακόμα ένα καλοκαίρι, λοιπόν, που τις παραλίες και τις ομορφιές του τόπου μας χαίρονται οι ξένοι κι όχι και εμείς.

Και μπορεί η κυβέρνηση από κοινού με τα μισητά «κανάλια της διαπλοκής» να πανηγυρίζουν για τα 30 εκατομμύρια τουριστών, αλλά για εκατομμύρια  Έλληνες οι μόνες πιθανές διακοπές είναι αυτές του… ηλεκτρικού ρεύματος.

Έσβησε το χαμόγελο

Τώρα, πώς γίνεται ο Αλέξιος ο Μικρός να βλέπει γύρω του χαμογελαστά πρόσωπα, αποτελεί ένα άλυτο αριστερό μυστήριο!

Εκτός κι αν κοιτά διορισμένους συντρόφους, αυλοκόλακες ή παρατρεχάμενους της πρωθυπουργικής αυλής και επιχειρηματίες του τουρισμού που κερδοσκοπούν εις βάρος του κράτους και των υπαλλήλων τους.

Γιατί στις γειτονιές της πόλης το χαμόγελο έχει σβήσει. Αλλά εκει, πλέον, δεν πηγαίνει. Αν πήγαινε θα έβλεπε το πραγματικό πρόσωπο της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας σε βαθιά μελαγχολία από την ανθρωπιστική κρίση που κι αυτή την ξέχασε μόλις εγκαταστάθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου.

Κι αν κάποτε κατηγορούσε τους κυβερνώντες αντιπάλους του πως θέλουν να μας κάνουν τα γκαρσόνια της Ευρώπης, είναι ο ίδιος που έχει μετατρέψει τη χώρα σε τουριστική καφέ-ταβέρνα.

Στις γαλέρες του τουρισμού

Όσο για τους εργαζόμενους στις γαλέρες του τουρισμού, πανηγυρίζει  επειδή μείωσαν τα ποσοστά ανεργίας. Κι ας θυμίζουν περισσότερο σκλάβους παρά εργαζόμενους.

Ακόμα ένα καλοκαίρι, λοιπόν, που οι περισσότεροι δεν κολυμπάμε στις υπέροχες θάλασσές μας, αλλά στα δυσβάσταχτα χρέη μας. Κι από αυτά δεν υπάρχει ναυαγοσώστης να μας γλυτώσει…

Φαίνεται, όμως, πως όλα αυτά είναι λεπτομέρειες για τον πρωθυπουργό μας. Το μείζον γι’ αυτόν είναι ποιος θα κρατά τη σημαία στις μαθητικές παρελάσεις, τις οποίες θα καταργούσε.

Κάπως έτσι, λοιπόν, κυλά το καλοκαίρι. Και μπορεί να μας έκλεψαν τις διακοπές, δεν μπορούν, όμως, να μας πάρουν τις βουτιές στην παιδική μας ηλικία. Αυτές, που, όπως είχε γράψει ο Ρολάν Μπαρτ, είναι η μόνη μας πατρίδα…