“Σκληρός” στους μετανάστες ο Τραμπ… αλλά αλλού “γατάκι”

Η πίεση που ασκεί ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ για τον περιορισμό της μετανάστευσης προς τις ΗΠΑ έρχεται σε σύγκρουση με άλλες πολιτικές που προωθεί ο ίδιος, ώστε τόσο οι επικριτές του, όσο και οι υποστηρικτές του να δηλώνουν ότι μπορεί να υπάρξουν επιπτώσεις στην προσπάθεια επανεκλογής του το 2020, σχολιάζει το “Politico”.

Αυτό είναι εμφανές παντού, από την προσπάθεια του προέδρου Τραμπ να αποδυναμώσει την ισλαμική κυβέρνηση του Ιράν, μέχρι την επιδίωξη μιας νέας εμπορικής συμφωνίας με το Μεξικό, αλλά και το πολιτικό μέτωπο κατά του Νικολάς Μαδούρο στην Βενεζουέλα. Μπορεί να συμβεί ακόμη και με την οπλοκατοχή, στην περίπτωση που ο Τραμπ προσπαθήσει να επιβάλλει την επέκταση των ελέγχων για τους υποψήφιους αγοραστές όπλων, μαζί με μία ριζική αναδιοργάνωση του πλαισίου για την μετανάστευση.

Για όσους υποστηρίζουν την μετανάστευση, ο πρόεδρος Τραμπ προσπαθεί απλά να την εισάγει σε όσο το δυνατόν περισσότερες συζητήσεις, ώστε να την κρατήσει ζωντανή ως ένα ζήτημα αποφασιστικής σημασίας για τον προεκλογικό αγώνα. Οι ίδιοι τονίζουν πως ο Αμερικανός πρόεδρος δεν γνωρίζει για τις συνέπειες που έχει η μετανάστευση σε άλλες διαστάσεις των πολιτικών που προωθεί ο ίδιος.

“Οτιδήποτε βλέπεις έχει να κάνει με το 2020,” δήλωσε ο Ντέιβιντ Λέοπολντ, δικηγόρος που ασχολείται με ζητήματα μετανάστευσης κι επικριτής του Τραμπ. “Ο πρόεδρος χρησιμοποιεί το ζήτημα αυτό, την μετανάστευση -ένα πολύ σοβαρό ζήτημα πολιτικής, ένα πολύπλοκο πρόβλημα πολιτικής- για δικούς του πολιτικούς λόγους, προκειμένου να πετάξει κόκκινο κρέας στην εκλογική του βάση.”

Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Τραμπ δρα από ένστικτο. Ο Μαρκ Κρικοριάν ειδικός διευθυντής του Κέντρου Μεταναστευτικών Σπουδών που τάσσεται υπέρ του περιορισμού της μετανάστευσης, γελάει με την ερώτηση αν υπάρχει κάποια στρατηγική πίσω από τις κινήσεις του Τραμπ. “Υπάρχουν τόσο υποστηρικτές, όσο και επικριτές του που φαντάζονται ότι ο ίδιος παίζει σκάκι, όταν στην πραγματικότητα ο πρόεδρος Τραμπ δρα από ένστικτο”, εξήγησε ο Κρικοριάν.

Παρόλα αυτά, η προσέγγιση του προέδρου Τραμπ έχει από πρόθεση ή μη αναμειχθεί με άλλες πρωτοβουλίες της κυβέρνησής του. Ένας μεγάλος στόχος της εξωτερικής πολιτικής που εφαρμόζει ο Τραμπ είναι η εκδίωξη του Μαδούρο, τον οποίο και δεν αναγνωρίζει πλέον ως τον πρόεδρο της Βενεζουέλας. Τόσο ο ίδιος, όσο και οι συνεργάτες του δίνουν έμφαση στην φτώχεια που επικρατεί στην Βενεζουέλα, με συστατικά στοιχεία, την οικονομική κατάρρευση, τις ελλείψεις σε φαγητό και φάρμακα, αλλά και την διαφθορά. Έτσι, ο Μαδούρο πρέπει να φύγει, καθώς σύμφωνα με την επίσημη άποψη της Ουάσινγκτον ευθύνεται για την παραπάνω δυσχερή οικονομική κατάσταση.

Παρά το γεγονός ότι η ομάδα των συμβούλων του Αμερικανού προέδρου αναφέρεται με λεπτομέρειες στις συνθήκες που οδήγησαν εκατομμύρια κατοίκους της Βενεζουέλας να εγκαταλείψουν την χώρα τους, η ίδια κυβέρνηση αγνοεί καλέσματα να εντάξει την αναφερόμενη χώρα σε “προσωρινό καθεστώς προστασίας (TPS).” Με το καθεστώς αυτό, οι μετανάστες από την Βενεζουέλα θα μπορούν να παραμείνουν στις ΗΠΑ, ακόμη κι αν στερούνται των νομικών προϋποθέσεων για την παραμονή τους.

Στην ουσία, ο πρόεδρος Τραμπ προσπαθεί να απενεργοποιήσει το σύνολο του προγράμματος TPS, το οποίο και καλύπτει μετανάστες κι από άλλες χώρες που ήρθαν αντιμέτωποι με την βία ή φυσικές καταστροφές. Παράλληλα, η κυβέρνηση Τραμπ προσπαθεί να μειώσει τον αριθμό των ανθρώπων από την Βενεζουέλα στους οποίους έχει δοθεί άσυλο, καθώς οι αιτήσεις από την αναφερόμενη χώρα έχουν καταγράψει ραγδαία αύξηση.

Ένας άλλος στόχος της εξωτερικής πολιτικής που ακολουθεί ο πρόεδρος Τραμπ είναι η αποδυνάμωση της κυβέρνησης του Ιράν. Με την χρήση κυρίως οικονομικών μέτρων, ο Αμερικανός πρόεδρος και η ομάδα του κλιμακώνουν την άσκηση της πίεσης προς την ιρανική κυβέρνηση και δηλώνουν ότι το κάνουν αυτό, προκειμένου να τερματίσουν την καταπίεση σε βάρος των Ιρανών.

Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο άφησε να εννοηθεί ότι η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στο Ιράν είναι ενδεχόμενο να προκαλέσει μία επανάσταση των Ιρανών κατά της κυβέρνησης τους. “Νομίζω ότι αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν την κυβέρνηση,” είχε δηλώσει ο Πομπέο στο CBS News προηγούμενα μέσα στο 2019.

Ωστόσο, η αγάπη του προέδρου Τραμπ για τους Ιρανούς, τους οποίους χαρακτηρίζει ως “αξιόλογους ανθρώπους” υποβαθμίστηκε από την κίνησή του να τους συμπεριλάβει στο πλαίσιο της περιβόητης ταξιδιωτικής απαγόρευσης, αποδεικνύοντας ότι ο ίδιος δεν νοιάζεται καθόλου για την τύχη τους.

“Είναι σαν να πρόκειται για ένα χαστούκι. Η κυβέρνηση Τραμπ τους ζητά να εξεγερθούν κατά της απάνθρωπης κυβέρνησής τους, ενώ την ίδια στιγμή, δεν τους επιτρέπεται να βρουν ένα καταφύγιο προστασίας στις ΗΠΑ,” δήλωσε η Λέιλα Όστιν εκτελεστική διευθύντρια της Συμμαχίας Δημόσιας Προβολής για τους Ιρανοαμερικάνους. Πρόκειται για έναν μη κερδοσκοπικό ακτιβιστικό οργανισμό.

Ακόμη και μερικοί από τους υποστηρικτές του προέδρου Τραμπ που υποστηρίζουν την συνολική σκληρή πολιτική των ΗΠΑ κατά του Ιράν, δηλώνουν ότι η ταξιδιωτική απαγόρευση ήταν ένα λάθος, τονίζοντας ότι τουλάχιστον θα έπρεπε να είχε καταρτιστεί καλύτερα.