Άστεγοι και πείνα οι νέες πληγές για τον Λίβανο

Νέες απειλές για τον Λίβανο ανέδειξαν οι φονικές εκρήξεις που σχεδόν ισοπέδωσαν τη Βηρυτό και, όπως δείχνουν οι αρχικές έρευνες, οφείλονται πιθανότατα στην πολυετή, τραγική αμέλεια των αρχών σχετικά με την αποθήκευση εκρηκτικών υλικών στο λιμάνι της λιβανικής πρωτεύουσας. Μια αμέλεια που γίνεται ολοένα και περισσότερο εγκληματική, όσο αποκαλύπτεται το μέγεθος και το βάθος της καταστροφής που προκάλεσε.

Τα σωστικά συνεργεία εξακολουθούν να δίνουν μάχη στα ερείπια για τον εντοπισμό επιζώντων, ο αριθμός των νεκρών και των τραυματιών αυξάνεται συνεχώς και τα διαλυμένα από την πολυετή κρίση νοσοκομεία αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση που εκ των πραγμάτων ξεπερνά τις δυνατότητές τους.

Τουλάχιστον 135 νεκροί, δεκάδες αγνοούμενοι και περίπου 5.000 τραυματίες είναι ο τελευταίος απολογισμός των αρχών, λίγη ώρα πριν η Βηρυτός κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για δύο εβδομάδες. Με την απόφαση αυτή, την οποία έλαβε το υπουργικό συμβούλιο σε μια δραματική συνεδρίαση, ο στρατός καλείται πλέον να αναλάβει τη δημιουργία συνθηκών ασφάλειας στην πόλη.

Τριακόσιες χιλιάδες άστεγοι

Η καταστροφή που προκαλεσαν οι εκρήξεις στο λιμάνι της Βηρυτού έχει τεράστιο βάθος και μπορεί να εξελιχθεί σε χαριστική βολή για ολόκληρη τη χώρα, η οποία βρίσκεται εδώ και χρόνια αντιμέτωπη με μια κρίση διαφθοράς και τεράστια οικονομικά προβλήματα, τα οποία επιδεινώθηκαν από την πανδημία. Εξάλλου, για πολλούς Λιβανέζους, οι οποίοι βλέπουν εδώ και μήνες την κατάρρευση της χώρας τους, οι χθεσινές εκρήξεις δεν αποτελούν μια άλλη καταστροφή, αλλά είναι κάτι σαν το “τέλος”.

Αυτήν την εικόνα έδωσε και ο κυβερνήτης της Βηρυτού, ο οποίος, μετά από περιοδεία στις κατεστραμένες συνοικίες, εκτίμησε ότι «οι ζημιές μπορεί να ανέρχονται από τρία έως πέντε δισεκατομμύρια δολάρια», αφού σχεδόν η μισή πόλη έχει καταστραφεί. Αν και ο Μαρουάν Αμπούντ θα περιμένει τις εκτιμήσεις των ειδικών και των μηχανικών για την κοστολόγηση της καταστροφής, εξέφρασε φόβους ότι περίπου 250 με 300 χιλιάδες κάτοικοι της Βηρυτού θα μείνουν άστεγοι.

Ακόμα πιο τραγική γίνεται η κατάσταση από το γεγονός ότι οι εκρήξεις, οι οποίες ήταν οι ισχυρότερες που συνέβησαν ποτέ στον Λίβανο, αχρήστευσαν το λιμάνι της Βηρυτού που ήταν και η κύρια πύλη εισαγωγής τροφίμων για τα έξι εκατομμύρια των κατοίκων της χώρας. Ανάμεσα στις υποδομές που καταστράφηκαν είναι και τα πολύτιμα σιλό αποθήκευσης σιτηρών, τα οποία σύμφωνα με αξιωματούχους ήταν χωριτηκότητας 120.000 τόνων.

Η μάχη του ψωμιού στον Λίβανο

Αν και ο επικεφαλής της ένωσης εισαγωγέων σιτηρών του Λιβάνου υποστήριξε ότι στα σιλό, πριν την έκρηξη, δεν υπήρχαν παρά μόνον 15.000 τόνοι σιταριού, ο υπουργός Οικονομίας, Ραούλ Νέχμε, δήλωσε ότι η κυβέρνηση αναζητά νέους χώρους μετά την καταστροφή των κεντρικών αποθηκών. Σύμφωνα με τον ίδιο για να διασφαλιστεί η τροφική ασφάλεια της χώρας, ο Λίβανος θα πρέπει να διαθέτει σιτηρά τουλάχιστον για τρεις μήνες.

Αυτή την ώρα, εκτιμάται ότι τα αποθέματα σιτηρών στη χώρα φτάνουν για ενάμιση μήνα και καταβάλλονται προσπάθειες, έτσι ώστε τέσσερα πλοία με 28.000 τόνους, που δεν πρόλαβαν να ελλιμενισθούν στη Βηρυτό να οδηγηθούν στην Τρίπολη, το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι του Λιβάνου. Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η πλειονότητα των κατοίκων αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της καθημερινής διαβίωσης.

Μεγάλος αριθμός Λιβανέζων έχει στραφεί, άλλωστε, εδώ και μήνες, στις ανθρωπιστικές οργανώσεις, οι οποίες δραστηριοποιήθηκαν στη χώρα για να συνδράμουν, αρχικά, τους περίπου δύο εκατομμύρια Σύρους και Παλαιστίνιους πρόσφυγες που ζουν στον Λίβανο. Αυτές οι οργανώσεις περιμένουν πλέον το χειρότερο, αφού ήδη, από την περίοδο πριν τη βιβλική καταστροφή που προκάλεσαν οι εκρήξεις, ο μισός πληθυσμός του Λιβάνου ζει μέσα στην φτώχεια.

Χαριστική βολή  

Η οικονομική κατάρρευση ήταν, άλλωστε, ένας από τους κύριους λόγους, μαζί με την διαφθορά του πολιτικού συστήματος, που έβγαλαν στους δρόμους τους πολίτες, το φθινόπωρο του 2019, στις πολύμηνες διαδηλώσεις που πήραν χαρακτηριστικά εξέγερσης. Η οικονομική κατάρευση επιταχύνθηκε από την πανδημία και το lockdown που επιβλήθηκε τον Μάρτιο, με αποτέλεσμα δύο στα τρία νοικοκυριά να δουν μείωση στα εισοδήματά τους.

Την περίοδο αυτή, στη διάρκεια της οποίας σημειώθηκαν αρκετές αυτοκτονίες κυρίως αλλοδαπών που έμειναν άνεργοι λόγω της κρίσης, το 42% των κατοίκων του Λιβάνου χρεώθηκε για να αγοράσει τρόφιμα ή για να πληρώσει ενοίκια, όπως έδειξε δημοσκόπηση του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ. Η υπηρεσία αυτή των Ηνωμένων Εθνών ανακοίνωσε μάλιστα, ότι θα αυξήσει την επισιτιστική βοήθεια και το 2020 θα στηρίξει 697.000 ανθρώπους, έναντι 140.000 το 2019.

Σημειώνεται ότι το 80% των ειδών διατροφής στον Λίβανο είναι εισαγόμενα και ότι ο πληθωρισμός στα βασικά είδη διατροφής, σύμφωνα με την ίδια υπηρεσία του ΟΗΕ, εκτοξεύθηκε στο 109% το διάστημα ανάμεσα στο Σεπτέμβριο του 2019 και τον Μάιο 2020. Πολύ πριν δηλαδή τη νέα εθνική τραγωδία που χτύπησε τον Λίβανο.