Θρίλερ με το πλοίο φάντασμα που μετέφερε στη Βηρυτό το φονικό φορτίο

Την ώρα που ο Λίβανος δίνει μάχη για να αντιμετωπίσει τις καταστροφικές συνέπειες των εκρήξεων στη Βηρυτό ένα θρίλερ είναι σε εξέλιξη γύρω από το πλοίο που μετέφερε την νιτρική αμμωνία και τον ιδιοκτήτη του φονικού φορτίου. Οι πληροφορίες και οι φήμες δίνουν και παίρνουν, ενώ υπήρξε και απόπειρα εμπλοκής της Κύπρου σε ό,τι αφορά την ιδιοκτησία του πλοίου.

Το μεσημέρι της Πέμπτης, το υπουργείο Εσωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας διέψευσε την πληροφορία ότι ο ιδιοκτήτης του πλοίου Rhosus είναι κάτοχος κυπριακού διαβατηρίου. Σε ανάρτησή του, στον επίσημο λογαριασμό του, το υπουργείο, αφού αναφέρει τα συλλυπητήρια και την πρόθεση για βοήθεια που εξέφρασε ο υπουργός Νίκος Νουρής στην πρέσβειρα του Λιβάνου, διαψεύδεται η πληροφορία, σύμφωνα με την οποία ο ιδιοκτήτης του πλοίου “Rhosus” κατέχει κυπριακό διαβατήριο.

Προκειται για το πλοίο, το οποίο μετέφερε στη Βηρυτό τους 2.750 τόνους νιτρικής αμμωνίας, η αμελής φύλλαξη των οποίων φέρεται να είναι η πιθανότερη αιτία για τις εκρήξεις που προκάλεσαν την εθνική τραγωδία στο Λίβανό και έδωσαν στη χώρα την χαριστική βολή για την κατάρρευση. Σημειώνεται ότι η κυπριακή Δημοκρατία, σε πολλές περιοχές της οποίας οι εκρήξεις έγιναν ιδιαίτερα αισθητές, εξέφρασε από την πρώτη στιγμή την συμπαράστασή της στον λαό του Λιβάνου και την πρόθεσή της να προσφέρει κάθε δυνατή βοήθεια.

Πως έφτασε στη Βηρυτό 

Στο θέμα αναφέρθηκε και ο επικεφαλής του περιφερειακού παραρτήματος της Ένωσης Ρώσων Ναυτικών, Νικολάι Σουκάνοφ, ο οποίος δήλωσε στο Sputnik ότι το φορτηγό πλοίο Rhosus, που θεωρείται ότι μετέφερε τη νιτρική αμμωνία στο λιμάνι της Βηρυτού, είναι ιδιοκτησίας μιας βουλγαρικής εταιρείας. Σύμφωνα με τις αρχές του Λιβάνου, το επικίνδυνο φορτίο είχε κατασχεθεί το 2014 από το Rhosus, το οποίο έφερε σημαία Μολδαβίας. Το πλοίο κατευθυνόταν στην Αφρική, αλλά λόγω βλάβης έδεσε στη Βηρυτό.

Ο Σουκάνοφ ανέφερε επίσης ότι, σύμφωνα με επίσημα έγγραφα, «από τον Αύγουστο του 2014, ιδιοκτήτρια εταιρεία είναι η βουλγαρική Briar Wood Corporation», η οποία είναι καταγεγραμμένη με αυτήν την ιδιότητα. Ο ίδιος διευκρινίζει όμως, ότι στις περιπτώσεις που χρησιμοποιείται “σημαία ευκαιρίας” είναι δύσκολο να βρεθεί ο πραγματικός ιδιοκτήτης του πλοίου. Και αυτό γιατί, όπως εξηγεί, στις χώρες που παρέχουν αυτές τις “διευκολύνσεις” τα σχετικά έγγραφα «συντάσσονται με τρόπο που δεν επιτρέπει στον ιδιοκτήτη του πλοίου να θεωρηθεί υπεύθυνος».

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί, ότι σχετικά με το φορτηγό πλοίο Rhosus, το ισπανικό υπουργείο Μεταφορών ανέφερε νωρίτερα σήμερα ότι, υπό την  ιδιοκτησία της εταιρείας Teto Shipping Ltd, κρατήθηκε τον Ιούλιο του 2013 στο λιμάνι της Σεβίλλης, από την οργάνωση του Μνημονίου των Παρισιών. Το “Paris MoU”, όπως είναι διεθνώς γνωστή η συγκεκριμένη Οργάνωση, αποτελεί μια διοικητική συμφωνία 27 Λιμενικών Αρχών, η οποία καλύπτει τα ευρωπαϊκά παράκτια κράτη και την βορειοατλαντική λεκάνη από τη Βόρεια Αμερική προς την Ευρώπη.

Σκοπός του Μνημονίου των Παρισίων είναι, μέσα από ένα εναρμονισμένο σύστημα ελέγχου, να τερματίσει τη λειτουργία υποβαθμισμένων πλοίων και για τον λόγο αυτό πραγματοποιεί περισσότερους από 18.000 ελέγχους τον χρόνο σε αλλοδαπά πλοία που δένουν στα λιμάνια της αρμοδιότητάς του. Οι έλεγχοι αυτοί αποσκοπούν στο να διασφαλίζουν ότι τα πλοία αυτά λειτουργούν με βάση τα διεθνή πρότυπα ασφάλειας, τηρούν τα περιβαλλοντικά πρωτόκολλα και παρέχουν στα πληρώματά τους ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης και εργασίας.

Μέχρι τις αποθήκες όλα καλά

Αξιολογώντας όλα τα παραπάνω, ο Σουκάνοφ υποστήριξε ότι η Βηρυτός «εύλογα έδωσε προσοχή στην κατάσταση του πλοίου» και ότι, αφού διαπίστωσε τεχνικά προβλήματα απαίτησε την επαναφορά του στη φυσιολογική κατάσταση. Ο ιδιοκτήτης επικαλέστηκε όμως οικονομικά θέματα και εγκατέλειψε το πλοίο, όποτε οι αρχές αποφάσισαν να μεταφέρουν το φορτίο του στην αποθήκη. Με δεδομένη άλλωστε την κατάσταση του πλοίου, το φορτίο δεν μπορούσε να παραμείνει σε αυτό.

Όσο όμως δικαιολογημένη και αν κρίνεται η μεταφορά του επικίνδυνου φορτίου από ένα επικίνδυνο πλοίο σε μια “ασφαλέστερη” αποθήκη, άλλο τόσο εγκληματική είναι η αμέλεια των αρχών, οι οποίες επί έξι χρόνια δεν βρήκαν μία πραγματικά ασφαλή λύση για τη φύλαξή του ή για την ελεγχόμενη χρήση του. Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός του Λιβάνου δήλωσαν, άλλωστε, από τις πρώτες ώρες των φονικών εκρήξεων ότι θα γίνει έρευνα σε βάθος για τους υπαίτιους, οι οποίοι θα πληρώσουν το τίμημα για όσα έκαναν και όσα δεν έκαναν.

Την Τετάρτη, μετά την κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, η κυβέρνηση ζήτησε τον κατ’ οίκον περιορισμό των αξιωματούχων που ήταν υπεύθυνοι για την αποθήκευση των επικίνδυνων υλικών στο λιμάνι της λιβανικής πρωτεύουσας. Σήμερα Πέμπτη, ανακοινώθηκε ότι έχει ληφθεί απόφαση για την σύσταση μιας επιτροπής έρευνας, η οποία καλείται, μέσα σε τέσσερις ημέρες το πολύ, να δώσει μια λεπτομερή έκθεση για τις ευθύνες, προκειμένου, όπως δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, «οι ύποπτοι αυτού του φρικτού εγκλήματος αμέλειας να τιμωρηθούν από μια επιτροπή δικαστών».

Οι ευθύνες πάντως φαίνεται να ξεπερνούν τις λιμενικές αρχές και τους υπεύθυνους αποθήκευσης, εάν ληφθούν υπόψη όσα κατήγγειλε ο γενικός διευθυντής των Τελωνείων του Λιβάνου. Ο Μπάντρι Ντάχερ υποστήριξε ότι τα τελωνεία είχαν στείλει έξι έγγραφα στο δικαστικό σώμα, προειδοποιώντας για την απειλή και ζητώντας τη λήψη μέτρων. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ζητήθηκε ακόμα και η επανεξαγωγή του επικίνδυνου φορτίου, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ. Την ίδια ώρα, άλλη πηγή που έχει σχέση με το λιμάνι της Βηρυτού, ανέφερε ότι η ομάδα που επιθεώρησε το φορτίο πριν έξι μήνες είχε προειδοποιήσει ότι, εάν δεν μετακινηθεί «θα ανατινάξει όλη τη Βηρυτό». Όπως και έγινε.