Ο Μακρόν δίνει τη μάχη της Ευρώπης – Ο Ερντογάν ζημιώνει τη χώρα του

Ο Εμανουέλ Μακρόν θα αφήσει το ίχνος του στην ιστορία ως εκείνος που μόνος σχεδόν και σε μια δύσκολη περίοδο αγωνίστηκε να κρατήσει την Ευρώπη στο επίπεδο των ιδεωδών, με τα οποία δημιουργήθηκε και να την αναβαθμίσει στη διεθνή πολιτική σκηνή. Ασφαλώς και προτάσσει τα συμφέροντα της πατρίδας του –όπως εξάλλου θα έκανε κάθε ηγέτης– αλλά δεν εκμεταλλεύεται αρνητικά το ευρωπαϊκό όραμά του ως τέχνασμα για να αποκομίσει εθνικά οφέλη.

Ο Μακρόν βρίσκεται μακριά από την λογιστική λογική άλλων που ξεχνούν πως η ΕΕ πρώτιστα είναι ένας μεγάλος πολιτικός στόχος, για το οποίο αξίζει να αφιερώσει κανείς πολλά. Ο Μακρόν δέχτηκε βαριές προσβολές από τον Τούρκο πρόεδρο με την παρωπιδισμένη θεώρηση της πραγματικότητας που έχει αναστατώσει Ευρώπη, Ασία και Αφρική, δημιουργώντας εκ του μη όντος μεγάλο πρόβλημα αστάθειας και ανασφάλειας στις τρεις ηπείρους.

Ο Ερντογάν είναι ένας απολυταρχικός ηγέτης που στον 21ο αιώνα διακατέχεται από αντιλήψεις μεγαλείου και δόξας. Μπορεί ο ίδιος να μιλάει για μια ισχυρή Τουρκία που εξελίσσεται σε δύναμη διεθνών διαστάσεων, η πραγματικότητα όμως αποδεικνύει ότι κατάντησε τη χώρα του σε κράτος-παρία που ανατρέπει εύθραυστες ισορροπίες και άλλες που έχουν με κόπους επιτευχθεί.

Η κακοποιός πολιτική συμπεριφορά του δεν προσβάλλει μόνο γείτονες και μακρινούς συμμάχους, αλλά τον ίδιο τον λαό του. Μιλάει σ’ αυτόν με συνθηματολογία και επιχειρήματα που απευθύνονται σε ακροατήριο παιδικής ηλικίας, του στερεί ελευθερίες και του στερεί τη δυνατότητα να εκφράζεται ελεύθερα. Χιλιάδες Τούρκοι βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα είτε ως αντιφρονούντες είτε ως μη συμπαθούντες.

Φτάνει στο σημείο να λέει στον ίδιο του τον λαό, ακόμα και στους ίδιους του τους ψηφοφόρους, πως λάθος κάνουν να διαμαρτύρονται για αδυναμία να αγοράσουν το στοιχειώδες αγαθό του φτωχού: το ψωμί! Και ας συμβούλευε ο ίδιος πριν λίγες μέρες τους συμπολίτες του να αφήνουν ένα δεύτερο κομμάτι ψωμί στο δρόμο για τους συμπατριώτες τους που δεν μπορούν να το αποκτήσουν! Σήμερα, περιοδεύει μοιράζοντας σε εξαθλιωμένους από την οικονομική καταβαράθρωση πολίτες το “τσάι της ευτυχίας”, όπως ο ίδιος ανερυθρίαστα το ονόμασε.

Διεθνής ταραχοποιός

Οι μέρες κρύβουν κινδύνους και τίποτα δεν αποκλείει η επικίνδυνη αυτή προσωπικότητα –που όντως διαθέτει ηγετικά χαρακτηριστικά κι άλλες ικανότητες– να προκαλέσει δεινά στον κόσμο. Στην Τουρκία, στη Δύση και στην Ανατολή. Οι δυτικές πρωτεύουσες οφείλουν να ανακόψουν την έξαλλη πορεία του Ερντογάν, προκειμένου να εξασφαλίσουν ειρήνη στην Ευρώπη και σε όποιες άλλες ηπείρους η αλαζονεία του έχει επιφυλάξει αρνητικές εκπλήξεις.

Ο διεθνής ταραχοποιός πρέπει να συνετιστεί για να αποκτήσει ο τουρκικός λαός την ηρεμία που χρειάζεται και να μεταβληθεί σε παράγοντα σταθερότητας, συνεργασίας και ειρήνης. Οι ύβρεις, τα πραξικοπηματικά τετελεσμένα, ο αναίσχυντος βιασμός του διεθνούς δικαίου, ο εξευτελισμός της δημοκρατίας και η άμετρη φραστική ή με έργα επιθετικότητά του, δημιουργούν εξαιρετικά επικίνδυνες εστίες τριβών με κίνδυνο τα δεινά για πολλούς να είναι μοιραία.

Ο τρόπος που αντιμετωπίζει τους ισχυρούς της Δύσης, οι προσβολές και οι απειλές του, είναι στοιχεία ενδεικτικά του πού μπορεί να φτάσει και τι μπορεί να αποτολμήσει. Εκείνο όμως που δείχνει να του είναι αδύνατον, είναι η εκμετάλλευση της δύναμης που έχει συγκεντρώσει για το πραγματικό καλό της χώρας του και της γύρω της περιοχής, όχι για να υπηρετήσει την αλαζονεία του.

Ο Ερντογάν απορρίπτει τις ευκαιρίες της Ευρώπης

Η ΕΕ τού έχει δώσει ευκαιρίες και αυτός τις απέρριψε. Μόνιμα διαμαρτυρόμενος, μόνιμα επισημαίνοντας περιπτώσεις αδικιών και κινδύνων που απειλούν την χώρα του, ξεχνά πως ένα από αυτά που η Τουρκία έχει ανάγκη είναι η αναγνώρισή της ως σοβαρού μεγάλου κράτους. Όχι ως κράτους-ταραξία που η δράση του προκαλεί μεγάλες περιπέτειες, οι οποίες εύκολα μπορούν να προκαλέσουν απροσμέτρητες ζημιές.

Ας σκύψει ο Ερντογάν στα πολλά εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας και ας κάνει μια θεαματική ειρηνική στροφή. Την έχουν ανάγκη όλοι οι συμπατριώτες του, και η μερίδα εκείνων που εξακολουθούν να ενθουσιάζονται με τις απειλές και τις κραυγές πολέμου που καθημερινά εκστομίζει εναντίον δονκιχωτικών μύλων. Αν έχει τη δύναμη ας τείνει χείρα φιλίας στην Ελλάδα, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ και σε πολλούς άλλους και ας αφήσει την ανισόρροπη πολιτική του να μείνει μια κακή ανάμνηση, δική μας και δική του.

Αν όχι, και πριν προχωρήσει σε μοιραία σφάλματα, ας κλείσει τα αυτιά στην δουλική αυλή του που υποδαυλίζει τις εξωφρενικές του βλέψεις. Ας ανατρέξει στην πολιτική ιστορία της χώρας του, αναλογιζόμενος ποια θα μπορούσε να είναι η δική του μοίρα, εάν προκαλέσει ανάφλεξη.