Οι Τούρκοι προχωρούν παρά τις σημαντικές απώλειες

O πόλεμος, δυστυχώς για τους ρομαντικούς, είναι το χειρότερο παιχνίδι λογικής που έχει ανακαλύψει ο άνθρωπος. Διέπεται από συγκεκριμένους κανόνες και αξιώματα, αμετάβλητα μέσα στον χρόνο, παρά τις εξελίξεις στα όπλα. Ένα από τα αξιώματα αυτά που επαναλαμβάνει και ο μεγάλος θεωρητικός Κλαούσεβιτς αφορά την ισχύ.

Σε απλά ελληνικά ο ισχυρότερος κερδίζει πάντα εκτός και αν υπάρχουν παράγοντες που ακυρώνουν μέρος ή το σύνολο της ισχύος του.  Επίσης, ο υπερέχων αριθμητικά έχει πάντα καταλυτικό πλεονέκτημα, εκτός κι αν η μειονεκτούσα πλευρά βρει τρόπο να το εξουδετερώσει (π.Χ. Θερμοπύλες).

Αυτό ισχύει και στο Αφρίν. Οι Κούρδοι χάνουν. Ανεξαρτήτως των επιθυμιών του οποιουδήποτε, χάνουν και ήταν εξαρχής δεδομένο ότι χωρίς έξωθεν βοήθεια, χωρίς πολλαπλασιαστές ισχύος ή τρόπους εξασθένισης της εχθρικής ισχύος, θα έχαναν. Κι όλα αυτά, παρά τις λιγότερο ή περισσότερο σημαντικές απώλειες θα μπορούσαν να προκαλέσουν στον Ερντογάν.

Για να μη γελιόμαστε, οι τουρκικές απώλειες μπορεί να είναι σημαντικές, δεν είναι όμως βαριές. Ακόμα και το «σημαντικές» όμως χωράει συζήτηση, όταν πρόκειται για ένα καθεστώς, όπως το τουρκικό, όπου η ανθρώπινη ζωή δεν έχει και ιδιαίτερα μεγάλη αξία. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι η Τουρκία ως κράτος και κοινωνία μπορεί να αντέξει στη θέα πολλών φέρετρων όταν εκτιμά ότι παίζεται η επιβίωσή της.

Άρα κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει δα και και τη μεγαλύτερη σημασία αν οι Τούρκοι έχασαν 40, όπως οι ίδιοι παραδέχονται, ή 400 άνδρες. Το ζητούμενο για την Άγκυρα είναι η επίτευξη του στρατηγικού της στόχου και αυτός είναι η εκδίωξη των Κούρδων του PYD/YPG από την περιοχή.

Η Τουρκία δεν εισέβαλε στην Συρία με την προοπτική κυρίευσης εδαφών, αν και προφανώς αποπειράται να εγγράψει υποθήκες, αν και οι αναφορές του Ερντογάν στα σύνορα «της τουρκικής καρδιάς», έχουν πολλαπλασιαστεί τελευταία. Γνωρίζει όμως ότι άλλο το ευκταίο και άλλο το εφικτό.

Κάτι τέτοιο, την προσάρτηση εδαφών δηλαδή, αποκλείεται να το επέτρεπε η Μόσχα υπό την ανοχή της οποίας εκτελείται η τουρκική επιχείρηση στην Συρία. Γι’ αυτό ακολουθώντας τη μοσχοβίτικη πολιτική ορθότητα, ο Ερντογάν διακηρύσσει ότι τα εδάφη θα επιστραφούν στους «Άραβες ιδιοκτήτες».

Η Τουρκία εκτελεί μια τυπική, αργή, σοβαρή εκκαθαριστική επιχείρηση, η οποία μέχρις ενός σημείου εξυπηρετεί και το καθεστώς Άσαντ και τη Ρωσία, παρά το πυροτέχνημα της αποστολής ανταρτικών δυνάμεων φιλικών προς το καθεστώς Άσαντ στο καντόνι. Συριακές δυνάμεις δεν πήγαν. Κάτι αγροτικά αυτοκίνητα με εγκατεστημένα πολυβόλα πάνω στις καρότσες πήγαν με μερικούς ενόπλους.

Διαβάστε τη συνέχεια στο www.defence-point.gr