Ο Άγγλος -πλην ηλίθιος;- ασθενής

Ο πρώτος Κάρολος δεν είχε καλή τύχη. Οι επαναστάτες του κόψανε το κεφάλι και ο γιός του φυγαδεύτηκε στη Γαλλία. Ο φευγάτος αυτός υιός πήρε το όνομα του πατέρα του, Κάρολος ο Δεύτερος. Για πρώτη φορά στη βρετανική ιστορία δεν θα υπήρχε βασιλιάς. Όταν όμως το 1660 το επαναστατικό καθεστώς έπεσε και ο μικρός είχε μεγαλώσει λίγο, πήρε ένα πλοιάριο και μπάρκαρε για το Λονδίνο να συνεχίσει την δυναστεία.

Αφού του φορέσανε το στέμμα οι βασιλόφρονες, του δώσανε και το προσωνύμιο ο Εύθυμος Μονάρχης. Η επιστροφή στο αδέσμευτο σεξ, στα κερατώματα και όλα όσα είχανε απαγορευτεί κατά την διάρκεια της εξορίας του από τους “ξενέρωτους” Πουριτανούς ήταν πλέον πραγματικότητα. Έτσι ο βασιλιάς είχε κάθε λόγο να είναι εύθυμος.

Ωστόσο, τα χρόνια περνούσανε και ο Κάρολος πέρασε τα 50. Η υγεία του δεν ήταν καθόλου καλή και τον Φεβρουάριο του 1685 μαζέψανε 12 γιατρούς πάνω από το κρεβάτι του βασιλιά να τον κάνουνε καλά. Η ιατρική γνωμάτευση ήταν ότι τον δηλητηρίασαν. Μετά από ένα σύντομο συμβούλιο αποφάσισαν να του βγάλουνε το δηλητήριο που είχε ο οργανισμός του. Του χορήγησαν ένα κάρο εμετικά σκευάσματα, τον κάνανε σουρωτήρι από τα κλύσματα ενώ με τις αφαιμάξεις του αφαιρέσανε πάνω από ένα λίτρο αίμα. Ωστόσο ο βασιλιάς ήταν ακόμα άρρωστος.

Μετά το δεύτερο ιατρικό συμβούλιο περάσανε σε δραστικότερα μέτρα. Του ξυρίσανε το κεφάλι και του το κάψανε με φλεγόμενα κομμάτια σίδερου ενώ γεμίσανε τα ρουθούνια του με ειδική σκόνη φτερνίσματος και στη συνέχεια την καλύπτανε με έμπλαστρα τα οποία τραβούσανε με δύναμη. Όταν ο βασιλιάς παραπονέθηκε –ε καιρός ήτανε- για τους πόνους σε όλο του το κορμί και για τον κρύο ιδρώτα που τον είχε λούσει, οι γιατροί έκαναν ότι χειρότερο. Στάθηκαν στο πλάι του έχοντας μια νέα ιδέα: Τρίψανε τα πόδια του με ρετσίνι και κόπρανα περιστεριού! Δεν χρειάζεται να πούμε κατά πόσον ήταν αποτελεσματική αυτή η μέθοδος. Τουλάχιστον τα έμπλαστρα στη μύτη τον προστάτεψαν από τη δυσοσμία.

Η κατάσταση του βασιλιά πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Κυλιόταν στο κρεβάτι του ανακτορικού του δωματίου μέσα στο μαύρο του το χάλι, με τους καδραρισμένους προγόνους του να τον κοιτάνε ψυχροί και αγέλαστοι και τις ερωμένες του να είναι απούσες ώστε να τον “ανεβάσουν”. Για κακή του τύχη οι γιατροί δεν το έβαλαν κάτω. Αυτή τη φορά ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Ανέτρεξαν σε μια μεσαιωνική πρακτική σύμφωνα με την οποία ανοίγοντας αρκετές τρύπες στο κεφάλι του βασιλιά θα κατάφερναν να φύγουν τα βλαβερά υγρά που ευθύνονται για πολλές ασθένειες. Φυσικά και τρέξανε υγρά αλλά αυτά ήτανε ότι αίμα είχε απομείνει στον δύστυχο ασθενή. Ε, ο βασιλιάς δεν άντεξε άλλο και αποδήμησε.

Το χειρότερο δεν είναι ότι ο βασιλιάς και οι γιατροί δεν πήρανε χαμπάρι ότι o βασιλιάς υπέφερε ενδεχομένως από ένα εγκεφαλικό. Το χειρότερο είναι ότι ο βασιλιάς μετά από όλα αυτά έκανε την κίνηση ματ: ευχαρίστησε τους βασιλικούς γιατρούς «για τις γενναίες τους προσπάθειες να τον γιατρέψουν». Ύστερα από τόσα χρόνια μας φαίνεται λες και τον Κάρολο τον φροντίζανε 12 Μίστερ Μπιν.

Αν θέλαμε να “κιτρινίσουμε” θα λέγαμε ότι εκείνες οι ιατρικές συνταγές μοιάζουν με τις λύσεις που σκαρφίζονται για την διάσωση της Ελλάδας. Αλλά υπάρχουν δύο διαφορές. Πρώτον, τότε ο βασιλιάς γνώριζε ότι δεν θεραπεύτηκε, ενώ σήμερα πανηγυρίζεται η “έξοδος” από το μνημονιακό νοσοκομείο. Δεύτερον, τουλάχιστον ο Κάρολος πριν πεθάνει ζήτησε από τον αδελφό του να προσέχει τις ερωμένες του, να μην πεθάνουν φτωχές. Σήμερα, δεν θα μείνει τίποτα ούτε για τις “ερωμένες”…