Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος μας κοινωνεί το μήνυμα της αγάπης

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος συνηθίζει στην σκέψη του, αλλά και στην πνευματική και ποιμαντορική του πορεία να κινείται ενάντια στο ρεύμα. Για όσους γνωρίζουν αυτή την διάθεση του για εκπλήξεις δεν παραξενεύει το γεγονός ότι στο φετινό του Πασχαλινό Μήνυμα, ενώ η κοινωνία –ειδικά των χωρών της Ορθόδοξης σφαίρας– είμαστε παγωμένοι στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία, εκείνος μας αναλύει τη δυναμική της αγάπης!

Όχι για να παρηγορήσει με λόγια κενά περιεχομένου ή να ξορκίσει το κακό. Ούτε για να επαναλάβει βασικές αρχές της χριστιανικής πίστης. Για όσους έχουν τη διάθεση και τη δυνατότητα μπορούν να προσέξουν ότι στα 30 χρόνια που βρίσκεται επικεφαλής της προσπάθειας ανασύστασης της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Αλβανία τα μηνύματά του είναι απολύτως επικαιροποιημένα με τρέχουσες εξελίξεις που αφορούν πρωτίστως το ποίμνιο που ο Θεός έταξε να ηγηθεί. Αλλά ταυτόχρονα τον ευρύτερο Ορθόδοξο Κόσμο και τον κόσμο γενικότερα.

Η διδασκαλία εξ άλλου του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στηρίζεται όχι απλά στην ακαδημαϊκή αφομοίωση της γνώσης, αλλά στην πρακτική άσκηση. Πρόκειται για συμπτώσεις που είναι όχι ιδιαίτερα συχνές, ώστε σε στοχαστή, όπως εκείνος, να συνυπάρχει και η ευκαιρία της απόδειξης όσων διακηρύττει και μαθητεύει. Στην Αφρική και κυρίως στην Αλβανία ο Αναστάσιος ανακαλύπτει συνεχώς τρόπους για να αποδείξει στην πράξη την αγάπη που στηρίζεται στη χριστιανική συνείδηση, υπομένοντας σκληρές δοκιμασίες που αναδεικνύουν ακριβώς την τελική επικράτηση της.

Γι’ αυτό και μας επαναλαμβάνει στο Αναστάσιμο Μήνυμα 2022 ότι: «Σταυρός και Ανάσταση αποτελούν μια ενότητα οργανική. Όπως άλλοτε έχουμε επισημάνει, η Ανάσταση δεν έρχεται μετά τον Σταυρό. Η Ανάσταση βρίσκεται μέσα». Η επιμονή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στις δυνατότητες και τις προοπτικές που η αγάπη δύναται να ανοίξει είναι στην ουσία βιωματική μάθηση. Γι’ αυτό και δεν ξενίζει ότι μέσα στις οδύνες της πολεμικής σύγκρουσης στην Ουκρανία εκείνος παρακινεί ότι «η αγάπη είναι το αντίδοτο κατά του εγωκεντρισμού, εθνικού, φυλετικού, θρησκευτικού, που δηλητηριάζει την ειρηνική συνύπαρξη ανθρώπων και λαών».

Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος

Σε αναλόγως δύσκολες και κυρίως δυσοίωνες καταστάσεις, όπως εκείνες της φλεγόμενης Βαλκανικής με την ανθρωπιστική κρίση στο Κοσσυφοπέδιο στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, ο Αρχιεπίσκοπος είχε αιφνιδιάσει. Όχι διότι είχε διακηρύξει διεθνώς ότι δεν υπάρχει πόλεμος ιερός και ότι μόνο η ειρήνη είναι ιερή και αγία. Κυρίως διότι αναμείχθηκε ενεργά ο ίδιος, η Εκκλησία την οποία ποιμάνει και κατά συνέπεια οι πιστοί των οποίων ηγείται και τον ακολουθούν, στην όλη διαδικασία πρακτικής εκδήλωσης της αγάπης σε δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που δεν ήταν Χριστιανοί. Μάλιστα που πίστευαν ότι ήταν θύματα της βίας Ορθοδόξων!

Έστω και με αυτό το απλό πλην όμως βιωματικό παράδειγμα η διαβεβαίωση του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου –μάλλον για προτροπή πρόκειται– ότι η αγάπη στηρίζει την ελπίδα και είναι ακαταμάχητη από οποιαδήποτε αρνητική ενέργεια, έχει ισχυρή βάση επιρροής. Εξ άλλου για τις ειρηνοποιούς πρωτοβουλίες του έχει προταθεί για το Νόμπελ Ειρήνης με τις υπογραφές προσωπικοτήτων απ’ την Ελλάδα και την Αλβανία.

Με ιδιαίτερο θάρρος και έχοντας βαθιά επίγνωση της κατάστασης που διερχόμαστε, έχοντας ζήσει τις τραγικές εμπειρίες  του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σε ευαίσθητη ηλικία και κυρίως έχοντας συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στα διαθρησκευτικά φόρουμ προαγωγής των δυνατοτήτων ειρηνικής συμβίωσης ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος μιλάει άμεσα για τις συγκρούσεις στην Ουκρανία. Αδίστακτα καταδικάζει την πολεμική βία, παρηγορεί για τις συνέπειες και κυρίως επιχειρεί την υπέρβαση. Καλεί να ενισχυθεί η δύναμη της αγάπης. Διότι πρόκειται για αδελφοκτόνο πόλεμο όπου ο πόνος είναι εντονότερος και η ανάγκη επίκλησης της λογικής μεγαλύτερη.

«Στις μέρες μας, που η θλίψη, ο πόνος και η σύγχυση από τον αδελφοκτόνο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας κατακλύζουν τη σκέψη και την ψυχή μας, ίσως φανεί παράξενο να αναφερόμαστε στην αγάπη. Ο επιθετικός πόλεμος αποτελεί την τραγικότερη και σκληρότερη προσβολή και άρνησή της. Στις οδυνηρές, όμως, αυτές συνθήκες είναι φυσικό η προσοχή μας, αναζητώντας διέξοδο, να στρέφεται προς τις θεμελιώδεις αξίες της πίστεως μας. Συγχρόνως με την καταδίκη των εγκλημάτων, επείγει γενικότερα να ενισχυθεί η πάντα νουν υπερέχουσα δύναμη της αγάπης μέσα μας και γύρω μας. Μόνο αυτή τελικά μπορεί να νικήσει την αλαζονική δύναμη της εξουσίας και να εξασφαλίσει τον δεσμό μας με τον Θεό της ειρήνης και της καταλλαγής».

Η αναστάσιμη ευχή, σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, παρακινεί να είμαστε πάντοτε στην πλευρά της αγάπης, γιατί αυτή είναι πάντα η πλέον σωστή πλευρά της Ιστορίας!