Να μην πάθουμε σε Κρήτη, Αιγαίο και Θράκη ό,τι πάθαμε στην Κύπρο

Η γεωπολιτική μεταξύ των σταθερών παραμέτρων, που τη χαρακτηρίζουν, είναι κι αυτή της γεωγραφίας. Η Τουρκία, ωστόσο, φαίνεται να ανατρέπει το θέμα της γεωγραφίας και επεκτείνεται ακόμη πιο μακριά, θέτοντας στις διεκδικήσεις της και την Κρήτη.

Μπορεί η θέση για την Κρήτη να είναι των «Γκρίζων Λύκων», κυβερνητικών εταίρων του Ερντογάν, αλλά όταν αυτή αποτυπώνεται σε χάρτη, μπορεί μεν να προκαλεί γέλιο, θυμό αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη. Γιατί όλα, με την Τουρκία, ξεκινούν με αφηγήματα από ομάδες πολιτικών, κόμματα, οργανώσεις και βαθμηδόν υιοθετούνται και επισήμως. Ως θέση του κράτους. Προφανώς ξεκινούν κάποιοι στόχοι από κάτω προς τα επάνω. Στοχευμένα και συστηματικά, θέλοντας να καταγράψουν και τη στάση της άλλης πλευράς, στην προκειμένη περίπτωση της Ελλάδος.

Η “Γαλάζια Πατρίδα”, όπως είναι γνωστό, στοχεύει στον έλεγχο από την Τουρκία τριών θαλασσών, τη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο Πέλαγος και την Ανατολική Μεσόγειο, με τη δημιουργία μίας θαλάσσιας ζώνης 462.000 km2 αποκλειστικής της κυριαρχίας.
Στο βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος» του πάλαι ποτέ θεωρητικού του κυβερνώντος ΑΚΡ και πρώην Πρωθυπουργού, Αχμέτ Νταβούτογλου, καθορίζεται η επεκτατική πολιτική της Άγκυρας καθώς και οι στόχοι που τίθενται για εκπλήρωσή της. Ο Νταβούτογλου, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, σε συνέντευξή του («Καθημερινή», στον Αλέξη Παπαχελά, 6.3.2011), είχε αναφέρει πως «το “στρατηγικό βάθος” είναι μία προσπάθεια να δούμε την ιστορία και τη γεωγραφία μας με καινούριο μάτι, με την πρόθεση να αντιληφθούμε τις πραγματικές της δυνατότητες και να υποδείξουμε ποια θα μπορούσε να είναι στο παρελθόν και ποια μπορεί να είναι ακόμη η φυσική της πορεία. Πρόκειται για μία προσπάθεια να παρουσιαστεί το στρατηγικό όραμα και ο ρόλος που πρέπει να επιδιώξει η Τουρκία, κηρύσσοντας μία νέα προσέγγιση που ονομάζεται “στρατηγικό βάθος”, με γνώμονα την ενσωμάτωση περιοχών γειτονικών με την Τουρκία, εφόσον όλοι οι λαοί που ζουν στην ευρεία αυτή περιοχή έχουν κοινά πεπρωμένα, βασισμένα στη μακρά κοινή τους ιστορία».

Σταθερά επεκτατικές βλέψεις

Βεβαίως είναι σαφές πως ο Νταβούτογλου, όπως και όσοι κεμαλιστές δεν ενδιαφέρονται για τους λαούς, αλλά για τα εδάφη των χωρών τους. Ο ίδιος ο Νταβούτογλου, αναφέρει στο βιβλίο του σε σχέση πως: «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου». Πολύ πριν τον Νταβούτογλου, το είχε αναφέρει ο Ραούφ Ντενκτάς, σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Milliyet (23.7.1985). Είχε δηλώσει ότι «ακόμα και αν η τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν υπήρχε, η Τουρκία πάλι δεν θα άφηνε την Κύπρο στην Ελλάδα».

Η κατοχική Τουρκία, διά των εκάστοτε κυβερνώντων της, δηλώνει πως «ασφυκτιά» τόσο εδαφικά όσο και στη θάλασσα καθώς «είναι μεγάλο παράκτιο κράτος», το οποίο περιορίζεται από την Ελλάδα και την Κύπρο! Η θέση αυτή επιχειρείται να αναδειχθεί όλο και περισσότερο, όσο πλησιάζουμε στο 2023, χρονιά συμπλήρωσης 100 χρόνων τουρκικού κράτους. Όπως είναι γνωστό, ο Ερντογάν έχει εξαγγείλει πως η Τουρκία, με την ευκαιρία της επετείου, θα καταστεί μεγαλύτερη εδαφικά και με αυξημένη επιρροή στην περιοχή. Βήματα κάνει προς αυτή την κατεύθυνση και τα οποία παρακολουθούμε.

Ο “χάρτης”, που δείχνει το Αιγαίο και την Κρήτη τουρκικά νησιά, δεν μπορεί να προκαλεί πανικό, ούτε και να υποβαθμίζεται. Τα όσα μεθοδεύθηκαν σε βάρος της Κύπρου “μετακομίζουν” κι αλλού, στο Αιγαίο και στην Κρήτη. Για χρόνια οι ίδιες μεθοδεύσεις σε βάρος της Ελλάδος γίνονται στη Θράκη. Κι αυτό πρέπει να προσεχθεί για να μην βρεθούμε προ τετελεσμένων. Γι’ αυτό και πρέπει στην Αθήνα, να μελετήσουν Κυπριακό και Τουρκία.