Η Ευρώπη και τα τρία κακά της μοίρας της…

Στην αρχή ήταν η πανδημία που δοκίμασε και συνεχίζει να δοκιμάζει την ομαλότητα της ζωής, τόσο από άποψη υγείας, όσο και οικονομίας. Μετά ήρθε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Είπαν πως πρέπει να υπερασπιστούμε στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας την Ουκρανία και τον αμφιλεγόμενο πρόεδρό της, που προσκλήθηκε να μιλήσει σε όλα σχεδόν τα Κοινοβούλια της Ευρώπης! Και καπάκι έρχεται η κλιματική κρίση που την περιμέναμε για αργότερα, απειλητική με πυρκαγιές και ξηρασίες. Και η Ευρώπη;

Μας βεβαίωναν ότι τα μπαράζ κυρώσεων θα έπλητταν τόσο πολύ τη ρωσική οικονομία που ο Πούτιν θα υποχωρούσε. Δεν μας είπαν ότι τα πλήγματα θα γύριζαν μπούμερανγκ, ότι τον λογαριασμό θα πληρώσει η Ευρώπη. Όταν προέκυψε το θέμα της ενεργειακής επάρκειας, κυρίως σε φυσικό αέριο, μιλούσαν για γρήγορες αντιδράσεις, με προμήθεια υγροποιημένου αερίου (LNG) από τις ΗΠΑ. Δεν ανέφεραν τη σημασία του υψηλότερου κόστους, ούτε αν οι ποσότητες και οι υποδομές επαρκούν.

Μετά, αναζητούν προμηθευτές στη Νορβηγία και την Ολλανδία, χωρίς να ενημερώνουν πως τα εκεί κοιτάσματα βρίσκονται σε στάδιο εξάντλησης. Σέρβιραν άλλη λύση, με επαναφορά στον λιγνίτη, λες και είναι τόσο απλό γεννήτριες που δουλεύουν με φυσικό αέριο να γυρίσουν αμέσως σε κάρβουνο. Ούτε αυτό όμως δεν έφτανε. Τώρα η φράου Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είπε, πως εάν οι πολίτες της ΕΕ χαμηλώσουν τη θέρμανσή τους τον χειμώνα κατά 1 βαθμό Κελσίου, τότε αυτό θα βοηθήσει την ΕΕ να εξοικονομήσει περίπου 7% στη χρήση ενέργειας για ένα χρόνο! Και όσοι δεν έχουν χρήματα για να έχουν θέρμανση, τι ακριβώς θα χαμηλώσουν; Υπερβολή;

Η Ευρώπη και τα τιμολόγια

«Οι ευρωπαϊκές τιμές spot έχουν φθάσει τα 2.500 δολάρια ανά 1.000 κυβικά μέτρα. Σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις, εάν παραμείνει η τάση αυτή, οι τιμές του φυσικού αερίου θα ξεπεράσουν τα 4.000 δολάρια ανά 1.000 κυβικά μέτρα». Να θυμίσουμε ότι την περασμένη άνοιξη, οι τιμές κυμαίνονταν στα επίπεδα των 250-300 δολαρίων τα 1000 κυβικά μέτρα!
Καθώς η Ευρώπη στηρίζει την ηλεκτροπαραγωγή της κατά 48,2% στη χρήση φυσικού αερίου, οι συνέπειες στις τιμές του ηλεκτρισμού είναι ήδη οδυνηρές.

Για παράδειγμα στην ισχυρότερη οικονομία της ΕΕ, τη γερμανική, οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας έσπασαν το φράγμα των 500 ευρώ ανά μεγαβατώρα και κινούνται στα 502. Είναι σχεδόν έξι φορές ακριβότερες από πέρυσι, με την τιμή να διπλασιάζεται μόνο τους τελευταίους δύο μήνες, σημειώνει το Bloomberg, ενώ η ικανότητα της Γαλλίας για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω πυρηνικών εργοστασίων είναι εξαιρετικά χαμηλή, μειώνοντας την πιθανότητα εξαγωγών τους επόμενους μήνες.

Η χονδρική τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας στη Βρετανία γι’ αυτόν τον μήνα, σχεδόν επταπλασιάστηκε σε σχέση με το περασμένο έτος σε περίπου 591 λίρες ανά μεγαβατώρα στο Intercontinental Exchange AG. Αυτό προκάλεσε ήδη κοινωνικές αντιδράσεις, καθώς στη μεγαλύτερη δημοσκόπηση που έγινε ποτέ για το θέμα, το Survation ρώτησε 4.300 άτομα. Το ερώτημα ήταν: «Θεωρείτε ότι οι ακόλουθες υπηρεσίες θα πρέπει να λειτουργούν στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα;». Το 70% των πολιτών θέλει το νερό, η ενέργεια, οι σιδηρόδρομοι, τα λεωφορεία, τα Royal Mail και το NHS (Εθνικό Σύστημα Υγείας) να λειτουργούν στο δημόσιο τομέα.

Και καπάκι η κλιματική κρίση

Φυσικά οι αυξανόμενες τιμές της ενέργειας φουσκώνουν εκτός από τους οικιακούς λογαριασμούς και το κόστος των πάντων, όλων των αγαθών και των υπηρεσιών. Το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικός πληθωρισμός, ολόκληρη η Ευρώπη βλέπει τις τιμές να αυξάνονται με διψήφιο ποσοστό. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η Ευρώπη το καλοκαίρι επλήγη και από την κλιματική κρίση.

Ο Ρήνος, ο σημαντικότερος ποταμός για το εμπόριο και ευρύτερα την οικονομία της Ευρώπης, στερεύει. Η στάθμη των υδάτων στον Δούναβη και τον Πάδο έχει μειωθεί επικίνδυνα. Ο Τάμεσης εκπέμπει SOS. Τα ποτάμια της Γηραιάς Ηπείρου υποφέρουν από μία ξηρασία, που οι επιστήμονες προειδοποιούν πως ίσως αποδειχθεί η χειρότερη των τελευταίων 500 ετών! Και ο “θάνατος” των ποταμών, σε μία περίοδο ενεργειακής κρίσης και πολλαπλών προκλήσεων, ίσως να οδηγήσει και τις οικονομίες στην εντατική, καθώς η ανομβρία δεν απειλεί μόνο ή κυρίως τις μεταφορές, αλλά και την αγροτική παραγωγή.

Και προκύπτουν τα ερωτήματα: Ποια προετοιμασία για όλα αυτά έκαναν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις; Πόσο καλά και υπεύθυνα μελέτησαν τις πιθανές αντιδράσεις του Πούτιν; Ποια αυτοκριτική έκαναν για την αφέλειά τους να πιστεύουν ότι εφτά κύματα κυρώσεων θα λύγιζαν τη Ρωσία που βγαίνει πολλαπλά ωφελημένη με θεαματική ανάπτυξη των πολιτικών και εμπορικών σχέσεων της με την τη Κίνα και την Ινδία, τις μεγαλύτερες αγορές της Ασίας;

Είναι δυνατόν η Ευρώπη να ακολουθεί τυφλά τις αμερικανικές επιλογές, χωρίς την παραμικρή αντίρρηση; Να προσφέρει το έδαφός της για τα αμερικανικά σχέδια που χρηματοδοτούν τον πόλεμο, όχι φυσικά για να νικήσουν οι Ουκρανοί, όσο για να πλήττονται οι Ρώσοι λες και οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί και τραυματίες Ουκρανοί στρατιώτες είναι αμελητέα και αδιάφορη παράμετρος.

Ποιο τέλος πάντων είναι το μήνυμα που έχουν λάβει; Ότι αυτό που χρειάζεται περισσότερο από όλα η Ευρώπη σήμερα είναι η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για να αντιμετωπιστεί η περικυκλωμένη από το ΝΑΤΟ “κακιά” Ρωσία; Και όπως είπε ο Χένρι Κίσινγκερ στην Wall Street Journal «είμαστε στα πρόθυρα ενός πολέμου με τη Ρωσία και την Κίνα για θέματα που εν μέρει δημιουργήσαμε εμείς, χωρίς καμία αντίληψη για το πού υποτίθεται ότι θα μας οδηγήσουν όλα αυτά». Με άλλα λόγια, “καληνύχτα και καλή τύχη”…