Η ξηρασία αποκάλυψε δεινόσαυρους στο Τέξας και Βούδες στην Κίνα!

Η παρατεταμένη ξηρασία σε πολλές περιοχές της γης, φέρνει στην επιφάνεια σπάνια ευρήματα που ήταν καλυμμένα από ύδατα, κάτι που συνιστά πολιτιστικό πλούτο, χωρίς όμως αυτό να αντισταθμίζει τα προβλήματα επιβίωσης που γεννά η ανομβρία. Οι Κινέζοι δεν μένουν στο πολιτιστικό σκέλος και “βομβαρδίζουν” νέφη για πρόκληση βροχής, καθώς μετρούν ήδη νεκρούς από τους καύσωνες. Παράλληλα μετρούν 16 νεκρούς από πλημμύρες σε άλλες περιοχές της αχανούς Κίνας.

Η τεχνική του βομβαρδισμού νεφών είναι αμφιλεγόμενη, αλλά τη χρησιμοποιεί ακόμα και η γείτονα Βουλγαρία και η Σλοβενία, για να αποτρέπουν χαλαζοπτώσεις. Ένα ζήτημα είναι οι επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων εκεί όπου για πρόκληση τεχνητής βροχής γίνεται χρήση π.χ. ιωδιούχου αργύρου. Παράλληλα, η τεχνική χρησιμοποιείται και για μη αναγκαίους λόγους, όπως στις ΗΠΑ σε περιοχές με κέντρα σκι, ώστε να προκαλείται χιονόπτωση, ενώ χρησιμοποιήθηκε από την Κίνα και πριν τους τελευταίους Ολυμπιακούς αγώνες  με στόχο την εκτόνωση νεφών, ώστε να διασφαλίσει καλοκαιρία στη διάρκεια των αγωνισμάτων.

Ένα από τα ζητήματα που παράλληλα εγείρονται είναι πόσο επηρεάζουν αυτές οι μη πλήρως δερευνημένες ως προς τις επιπτώσεις τους  “ευκολίες”, τα γειτονικά κράτη αλλά και το όλο κλίμα της γης. Τίθενται και διπλωματικά θέματα, για το σε ποιον… ανήκουν τα σύννεφα και αν η εκμετάλλευση κάποιων νεφών από μία χώρα, κλέβει την βροχή μιας άλλης, όχι απαραιτήτως γειτονικής. Το μόνο που έχει συμφωνηθεί διεθνώς είναι να μη χρησιμοποιούνται οι τεχνικές πρόκλησης βροχής ως όπλο σε πόλεμο είτε πρόκειται για “ρουκέτες” ιωδιούχου αργύρου είτε για εκτόξευση ξηρού πάγου.

Παράλληλα ξεκινούν και ακραίες απαιτήσεις από ιδιώτες, που ισχυρίζονται ότι το νερό της βροχής που προκάλεσαν αυτοί με τους εξοπλισμούς τους, κανονικά τους ανήκει. Το δημόσιο έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιεί στη Λατινική Αμερική επιχειρήματα όπως «μπορεί εν μέρει να έχετε δίκιο, αλλά πώς θα αποδείξετε πόση ποσότητα των ομβρίων ανήκει σε εσάς επειδή οφείλεται στο βομβαρδισμό των νεφών από την εταιρεία σας και πόση θα έπεφτε ούτως ή άλλως κάποια στιγμή στη γη και άρα ανήκει ως μη εμπορεύσιμο αγαθό στους κατοίκους;»

Τί έφερε στην επιφάνεια η ξηρασία.

Η παρατεταμένη ξηρασία σε πολλές περιοχές της γης αποκαλύπτει θησαυρούς που είχαν καλυφθεί από τα ύδατα ποταμών ή τεχνητών λιμνών. Αν και παρουσιάζεται ως φρέσκο ρεπορτάζ, στην πραγματικότητα η ανομβρία έχει ξαναφέρει στο πρόσφατο παρελθόν στην επιφάνεια πολλά από αυτά. Η διαφορά είναι ότι οι περίοδοι ξηρασίας κατά τον 21ο αιώνα φαίνονται συχνότερες και πιο παρατεταμένες σε σύγκριση με του προηγούμενου. Στις ΗΠΑ αποκάλυψε κοντά στο Ντάλας του Τέξας ίχνη δεινοσαύρων ηλικίας 113 εκατομμυρίων ετών, όμως η περιοχή ονομαζόταν ήδη “κοιλάδα των Δεινοσαύρων”, επειδή και προ ετών είχαν βρεθεί ίχνη των τεράστιων αυτών πλασμάτων, από προηγούμενη ανομβρία.

Οι πατημασιές τους ήταν θαμμένες κάτω από ιζήματα καλυμμένα από τα νερά ποταμού που και φέτος στέρεψε. Ομως τα ιζήματα βοήθησαν στο να συντηρηθούν τα ίχνη των δεινοσαύρων σε πολύ καλή κατάσταση και να “ταυτοποιηθούν”.

Τα περισσότερα ίχνη προέρχονται από την βαριά περπατησιά του Ακροκανθόσαυρου, που είχε ύψος πέντε μέτρα και ζύγιζε περίπου 7 τόνους. Βρέθηκαν και ίχνη Σαυροποσειδώνα. Αυτός είχε πολύ μακρύ λαιμό του έφθανε σε ύψος τα 18 μέτρα και ζύγισε περίπου 44 τόνους.

Στην Κίνα

Στην Κίνα η κυβέρνηση έχει θορυβηθεί από την ξηρασία, η οποία είναι πρωτοφανής στα τελευταία 60 χρόνια κατά τα οποία τηρούνται σχετικά αρχεία. Η ανομβρία μηνών επηρεάζει καταλυτικά την  ζωή της χώρας, καθώς ο ποταμός Γιανγκτσέ, ο τρίτος σε μήκος ποταμός στον κόσμο και ο μεγαλύτερος της Ασίας, χρησιμεύει για το πόσιμο νερό 400 εκατομμυρίων Κινέζων αλλά συντηρεί οικονομικά και δεκάδες εκατομμύρια άλλους συμπατριώτες τους, μεταξύ των οποίων κτηνοτρόφοι, που επιδοτήθηκαν για να μεταφέρουν τα κοπάδια τους αλλού. Οι γεωργοί αγωνίζονται για τη μεταφορά νερού από άλλες περιοχές ή το παίρνουν απόφαση ότι φέτος θα ζήσουν με κρατικές επιδοτήσεις.

Ο Γιανγκτσέ έχει ξεραθεί σε πάρα πολλά σημεία. Η στάθμη του έχει μειωθεί στο μισό από τον Ιούλιο και οι υψηλές θερμοκρασίες θα κρατήσουν κι άλλο όπως εκτιμάται. Περίπου 66 ποταμοί και παραπόταμοι της νοτιοδυτικής Κίνας έχουν σχεδόν εξαφανιστεί και φαίνονται μόνον οι ξερές κοίτες τους. Σε ένα από τα σημεία με τη μεγαλύτερη υποχώρηση των υδάτων, κοντά στην πόλη Chongqing, αποκαλύφθηκε ένας ναός Βούδα που εκτιμάται ότι οικοδομήθηκε προ 600 ετών. Ένα από τα τρία αγάλματα που κρύβονται μέσα του, παριστά μοναχό που κάθεται στη στάση του λωτού. Για τα άλλα δύο δεν έχουν γίνει ανακοινώσεις.

Oμως η πικρή αλήθεια είναι ότι όλοι γνώριζαν την ύπαρξη του μικρού ναού τουλάχιστον από το 2020, όταν η στάθμη του Γιανγκτσέ είχε ξαναπέσει χαμηλά και ο ναός είχε αποκαλυφθεί περίπου μέχρι τη μέση. Όπως λένε οι ντόπιοι, ο ναός, που είναι σε μέγεθος σαν ένα μικρό παρεκκλήσι, ύψους περίπου δύο μέτρων, είχε οικοδομηθεί σε νησίδα, για να προσεύχονται και να ζητούν την θεϊκή προστασία οι ναυτικοί και οι ψαράδες. Η σημερινή κυβέρνηση δεν αρνείται να τα μεταφέρει για πολιτικούς λόγους, όπως νομίζουν πολλοί που χρεώνουν την ολιγωρία στην “κομμουνιστική αθεΐα”, αλλά επικαλείται τις αντικειμενικές δυσχέρειες της ασφαλούς μεταφοράς του ναΐσκου.

Αποκαλύψεις στην Ευρώπη

Παρόμοια φαινόμενα ξηρασίας καταγράφονται και στην Ευρώπη. Στην Ισπανία οι αρχαιολόγοι μπορούν για πρώτη φορά να μελετήσουν από κοντά ένα προϊστορικό εύρημα που ήξεραν ότι είχε καλυφθεί από τα υδροηλεκτρικά έργα που έκανε ο Φράνκο το 1963. Γνώριζαν την ύπαρξή του από το 1926. Πρόκειται για έναν κύκλο με μεγαλίθους, που αποτελεί τρόπον τινά το ισπανικό “Stonehenge”, ηλικίας 7000 ετών.

Αυτό το μνημείο, που πιθανολογείται ότι είναι ταφικό, είχε στηθεί στο σημερινό Κάθερες, στη νοτιοδυτική Ισπανία, κοντά στα σύνορα με την Πορτογαλία. Είναι η τέταρτη φορά από το 1963, δηλαδή μέσα σε 60 χρόνια, που τα νερά υποχωρούν αρκετά ώστε να είναι ορατό.

 

 

 

 

Ομως και ο Δούναβις στερεύει σε πολλά σημεία, με αποτέλεσμα να έχουν αποκαλυφθεί πάνω από 20 πολεμικά γερμανικά πλοία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, γεμάτα εκρηκτικά και όπλα. Τα δύο βρέθηκαν κοντά στην Σερβική πόλη Πράχοβο, στα σύνορα με την Ρουμανία. Ήταν ο στόλος που οι ηττημένοι Γερμανοί είχαν βυθίσει επίτηδες κατά την υποχώρησή τους μετά την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων.

Στον Ρήνο, που επίσης μοιάζει να στερεύει σε κάποια σημεία, εμφανίστηκαν πάλι οι “βράχοι της πείνας”. Πρόκειται για ένα κεντροευρωπαϊκό έθιμο, κατά το οποίο οι κάτοικοι σκάλιζαν σε βράχια μια χρονιά με στερήσεις και πείνα, και την έβαζαν στην στάθμη του ποταμού, για να θυμίζουν στις επόμενες γενιές τι μπορεί να σημαίνει η ανομβρία. Ομως υπάρχουν και βράχος με σκαλισμένο το έτος  2018 κατά το οποίο δεν υπήρχε λιμός, αλλά οι ντόπιοι σκάλισαν τη χρονιά για να ξέρουν τη στάθμη του ποταμού κατά το συγκεκριμένο έτος. Υπάρχουν βράχοι του 1947 και του 1959, αλλά και παλιότεροι.

Στο τμήμα του ποταμού Έλβα στην Τσεχία, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία, το 2013 αποκαλύφθηκε και πάλι ένας τέτοιος βράχος που έγραφε στα γερμανικά «αν με δεις, τότε κλάψε». Ήταν ξανά στην επιφάνεια και άλλες τρεις χρονιές κατά τον περασμένο αιώνα.  Χρονιές που σκαλιστεί σε τέτοιους βράχους έχουν αναφορά στον λιμό των κατοίκων της περιοχής από ξηρασία τα έτη 1417, 1616, 1707, 1746, 1790, 1800, 1811, 1830, 1842, 1868, 1892, 1893 και 1900. Κάποιοι έτη αναγράφηκαν πρόσφατα πάντως, ως ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος και δεν χαράχτηκαν από κατοίκους που έζησαν το 1417.

Στην Ιταλία ψαράδες βρήκαν φέτος στην κοίτη του Πάδου, στη Λομβαρδία, μια βόμβα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς τα ύδατα το ποταμού υποχώρησαν σημαντικά. Για την ελεγχόμενη ανατίναξή της, εκκενώθηκε το γειτονικό χωριό Μπόργκο Βιρτζίλιο και οι 3.000 κάτοικοί του μεταφέρθηκαν σε ασφαλή απόσταση. Οι Ιταλοί υποστηρίζουν ότι αντιμετωπίζουν την χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 70 ετών.

Η Κομισιόν

Αν και μεμονωμένα κράτη χρησιμοποιούν στην Ευρώπη τεχνητή βροχή και η Ευρώπη γενικά “καίγεται” από πυρκαγιές τα τελευταία χρόνια, δηλαδή έχει και άλλους λόγους να εξετάσει το θέμα συνολικά, η ΕΕ δεν παίρνει θέση. Έγινε προ διμήνου μάλιστα επερώτηση από ευρωβουλευτή των Βάσκων, την Ιζάσκου Μπιλμπάο Μπαραντίκα. Η κα Μπαραντίκα έθεσε το ερώτημα αν παρακολουθούνται και ελέγχονται καθ΄οιονδήποτε τρόπο τα προγράμματα τροποποίησης του κλίματος και αν υπάρχουν επιστημονικές έρευνες για τις συνέπειες των επεμβάσεων αυτών στο κλίμα της γη εν γένει.

Η Κομισιόν της απάντησε ότι δεν παρακολουθούνται συστηματικά αυτά τα προγράμματα και παραδέχθηκε ότι δεν υπάρχουν σαφείς επιστημονικές μελέτες για τις συνέπειες αυτών των επεμβάσεων ή και την αποτελεσματικότητά τους. «Η Κομισιόν και τα κράτη – μέλη τηρούμε στάση σύνεσης σε αυτές τις προσεγγίσεις», αναφέρει, αλλά εν συνεχεία παραπέμπει την ευρωβουλευτή στα Ηνωμένα Έθνη που έχουν επιτροπή ειδική κατά της ερημοποίησης, δηλαδή σε εκείνους που είναι υπέρ αυτών των τεχνικών.

Κατέληγε δε στην απάντησή της η Κομισιόν στο συμπέρασμα ότι «κατά τη γνώμη μας δεν επηρεάζεται το παγκόσμιο κλίμα από την πρόκληση τεχνητής βροχής», παρότι σαφώς παραδεχόταν δύο αράδες παραπάνω ότι δεν υπάρχουν επαρκείς έρευνες στο θέμα αυτό. Όπως αναφέρουμε πάντως και στην αρχή του ρεπορτάζ, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Βουλγαρία, τρία κρατίδια της Γερμανίας και η Σλοβενία κάνουν χρήση τεχνικών πρόκλησης βροχής κυρίως για την αποτροπή της χαλαζόπτωσης που θα κατέστρεφε αγροκαλλιέργειες. Μόνο στις ΗΠΑ επιτρέπεται η χρήση για πρόκληση χιονιού σε περιοχές που ο τουρισμός τους εξαρτάται από το σκι.