Η “αποστασία” του Αναστασιάδη και ο “εμφύλιος” με το ΑΚΕΛ

Το ΑΚΕΛ χειροκροτούσε για πέντε χρόνια τον πρόεδρο Αναστασιάδη για τη διαχείριση του Κυπριακού. Είχε αναφερθεί πολλές φορές ότι ετύγχανε και προνομιακής ενημέρωσης από τον Πρόεδρο για τα όσα διαδραματίζονταν στις διαπραγματεύσεις. Αυτό ίσχυσε μέχρι την Πενταμερή του Κραν Μοντανά (Ιούνιος-Ιούλιος 2017), αμέσως μετά την κατάρρευση της διαδικασίας. Σχεδόν, δηλαδή, πέντε χρόνια.

Αρχικά διατυπώνονταν αιχμές από πλευράς του ΑΚΕΛ για τους χειρισμούς του Προέδρου, αφήνοντας να εννοηθεί πως στο Κραν Μοντανά σκεφτόταν «τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2018», αντί της λύσης. Μετά αφηνόταν να εννοηθεί από πλευράς του ΑΚΕΛ ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συζητά κι άλλα μοντέλα λύσης, όπως η συνομοσπονδία δυο κρατών. Αυτό το τελευταίο σε μεγάλο βαθμό φαίνεται να ισχύει. Δεν ισχύει, ωστόσο, ότι αυτός φέρει την ευθύνη για την κατάρρευση της Πενταμερούς το καλοκαίρι του 2017.

Προχθές, το ΑΚΕΛ αποφάσισε να αποσύρει τον κ. Τουμάζο Τσελεπή από τη διαπραγματευτική ομάδα με το επιχείρημα πως δεν έχει εμπιστοσύνη στον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Μπορεί προσεχώς να αποχωρήσει και από το Εθνικό Συμβούλιο, όπως έκανε ο νυν Πρόεδρος στο παρελθόν, επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου. Είναι σαφές πως τα όσα διαδραματίζονται επιβεβαιώνουν την επιδερμικότητα, με την οποία χειρίζονται στην Κύπρο τα σοβαρά ζητήματα.

Ο Πρόεδρος προφανώς και έχει αλλάξει γραμμή πλεύσης, αν και δεν είχε αυτή την εντολή όταν εκλεγόταν. Παρουσιάζεται έτοιμος να συζητήσει άλλης μορφής λύσης, όπως είναι τα δυο κράτη. Φαίνεται να συζήτησε τούτο με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, την αντιπρόεδρο την Κομισιόν και αρμόδια για θέματα Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Άμυνας, Φρεντερίκα Μογκερίνι, την καγκελάριο της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ και με κάποιους διαπιστευμένους πρέσβεις στη Λευκωσία. Επίσης αναφέρθηκε και σε επαφές που είχε με κομματικούς ηγέτες εδώ στην Κύπρο.

Η διαμάχη του προέδρου με το ΑΚΕΛ στο Κυπριακό επιβεβαιώνει την αποτυχία της ακολουθούμενης πολιτικής στο Κυπριακό. Μια πολιτική, την οποία στήριξαν τα δυο μεγάλα κόμματα και έχει αποτύχει, καθώς η εμμονή σε αυτή εδραιώνει τα κατοχικά δεδομένα. Η σύγκρουση Προέδρου-ΑΚΕΛ είναι αποτέλεσμα του αδιεξόδου που προκαλεί αυτή η πολιτική. Στο Προεδρικό, μπροστά στο αδιέξοδο, επιλέγουν μια άλλη εκδοχή, που θεωρείται χειρότερη. Στο ΑΚΕΛ επιμένουν στη μη λειτουργική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που δεν θα λειτουργήσει, που θα διαιωνίζει το διαχωρισμό και θα αναπαράγει τον εθνικισμό.

Η επιλογή δεν είναι μια κακή λύση ή η χειρότερή της. Η επιλογή είναι μια και αφορά την αναζήτηση των εργαλείων ανατροπής των κατοχικών δεδομένων, την απελευθέρωση και την αποκατάσταση της ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.