Άλεξ Σκαρλάτος: Από την επίθεση στο τρένο, υποψήφιος για το Κογκρέσο

Υποψήφιος με τους Ρεπουμπλικάνους στις ενδιάμεσες εκλογές είναι ένας ομογενής Αμερικανός ήρωας: Ο Άλεξ Σκαρλάτος, που το 2015 είχε αποτρέψει, μαζί με τους Άντονι Σάντλερ και Σπένσερ Στόουν, τρομοκρατική επίθεση, στην υπερταχεία Thallys που εκτελούσε το δρομολόγιο Άμστερνταμ-Παρίσι. Ο Σκαρλάτος και οι φίλοι του είχαν παρασημοφορηθεί για την γενναία τους πράξη από τον τότε Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και είχαν πρωταγωνιστήσει στην ταινία του Κλιντ Ίστγουντ “The 15:17 To Paris”, όπου υποδύονταν τους… εαυτούς τους!

Ο Ίστγουντ, που κατά τον Κουέντιν Ταραντίνο υπήρξε ο κινηματογραφικός ήρωας που κατάφερε να συναγωνιστεί το πρότυπο του Τζον Γουέιν, έχει αποδείξει πως μπορεί να σκηνοθετεί με ιδιαίτερη μαεστρία τις ιστορίες ηρωισμού. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί, εξάλλου, ότι δεν υπάρχει τίποτα που να τον παθιάζει περισσότερο από εκείνους που έχουν γεννηθεί ήρωες και προστάτες των άλλων, χωρίς καν να το γνωρίζουν. Είναι οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που ωθούνται από τύχη στην προσωπική υπέρβαση και στην αυτοθυσία. Ότι ακριβώς συνέβη με τον Σκαρλάτο.

Όταν ο ήρωας-ομογενής είχε του είχε αποστείλει το βιβλίο στο οποίο περιγράφει την περιπέτεια που βίωσε στο γαλλικό τρένο το 2015, ο (τότε) 86χρονος σκηνοθέτης επέλεξε να ανταποκριθεί. Ο Ίστγουντ, δεν διάβασε μόνο το βιβλίο, αλλά κάλεσε και τους συγγραφείς του στο σπίτι του και τους πρότεινε να το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη. Η τολμηρή και πρωτόγνωρη για τον κινηματογράφο κίνηση να πρωταγωνιστήσουν τελικώς τα πραγματικά πρόσωπα που είχαν βιώσει την περιπέτεια του 2015, την στιγμή που είχαν επιλεγεί επαγγελματίες ηθοποιοί να τους υποδυθούν, άνηκε στον ίδιο τον Ίστγουντ. Αυτός, απλώς προσέλαβε νεότερους ηθοποιούς για να τους υποδυθούν στα εφηβικά χρόνια τους.

Η ταινία περιέχει πολλά φλας μπακ, στα παιδικά χρόνια του Άλεξ Σκαρλάτου, του Άντονι Σάντλερ και του Σπένσερ Στόουν, των τριών ηρώων και παιδικών φίλων, καθώς μεγάλωσαν μαζί, ενώ περιλαμβάνει περιστατικά από την θητεία τους στις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις και τις διακοπές τους στην Ευρώπη, πριν ανεβούν στο τρένο.

Άμστερνταμ-Παρίσι: Το ραντεβού με τη μοίρα

Τρείς παιδικοί φίλοι, λοιπόν, ταξίδευαν ανά την Ευρώπη σαν τους περιηγητές του 19ου αιώνα με τις υπερταχείες του 21ου. Με το τρένο πραγματοποιούσαν city hopping (ταξίδι από πόλη σε πόλη) στην καρδιά της Ευρώπης, από τη Βενετία μέχρι τη Βιέννη και από το Βερολίνο μέχρι την Αμβέρσα, έχοντας σχεδιάσει την ιδανική διαδρομή πάνω στις ράγες.

Η τελευταία τους στάση ήταν η Ελλάδα, γενέτειρα του παππού ενός εκ των τριών. Δεν θα μπορούσαν, όμως, να παραλείψουν την πόλη του φωτός, το Παρίσι. Έτσι, μπήκαν στο υπερσύγχρονο τρένο από το Άμστερνταμ, διανύοντας την απόσταση που χωρίζει τις δύο πόλεις, φορτωμένοι με τις φωτογραφικές μηχανές τους, βιβλία, χάρτες, τουριστικούς οδηγούς, υπνόσακους και άνετα παπούτσια. Μαζί τους ταξίδευαν και άλλοι 554 επιβάτες.

Μεταξύ πειραγμάτων, σιέστας και απόλαυσης της διαδρομής, ο Άλεξ Σκαρλάτος άκουσε έναν πολύ οικείο ήχο: το γέμισμα ενός όπλου. Είχε μόλις επιστρέψει από τον πρώτο χρόνο της θητείας του στο Αφγανιστάν και το ταξίδι αυτό αποτελούσε μια προσπάθεια να ξεφύγει, έστω και για λίγο, από τέτοιους ήχους που στοίχειωναν τον ύπνο και τον ξύπνιο του.

Σηκώνοντας το βλέμμα του, αντίκρισε έναν νεαρό άνδρα που κρατούσε Καλάσνικοφ. «Ακούσαμε πυροβολισμούς και το τζάμι να σπάει πίσω μας. Τότε είδαμε έναν υπάλληλο του τρένου να τρέχει δίπλα μας, στον διάδρομο. Στη συνέχεια, είδαμε έναν ένοπλο να μπαίνει στο βαγόνι κρατώντας αυτόματο όπλο».

Την ώρα που το όπλιζε για να πυροβολήσει ο Άλεξ φώναξε: «Σπένσερ, πήγαινε!», ενώ και ο ίδιος έτρεχε προς την ίδια κατεύθυνση. Οι δύο φίλοι τον έριξαν κάτω και ο Άλεξ τον αφόπλισε. Ο ένοπλος, όμως, έβγαλε έναν χαρτοκόπτη και μαχαίρωσε τον φίλο του αρκετές φορές. Μετά την εμπλοκή και του τρίτου της παρέας, κατάφεραν να τον ρίξουν κάτω αναίσθητο και να τον δέσουν χειροπόδαρα.

Στα χνάρια του Έλληνα παππού

Ο Άλεξ Σκαρλάτος μεγάλωσε έχοντας ως ίνδαλμα τον παππού του Σωκράτη, παρότι δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει. Στα μάτια του, ήταν η επιτομή του αμερικανικού ονείρου και προσωπικός του ήρωας. Ως παιδί, ήταν εκείνος που ζάλιζε τον πατέρα του, Μανώλη, να διηγηθεί για χιλιοστή φορά σε αυτόν και στους αδελφούς του τις περιπέτειες του “grand pappy”, όπως τον αποκαλούσε χαϊδευτικά.

Ο παππούς ήταν ένας γοητευτικός άνδρας που δεν έχασε το προσωπικό του στιλ και κουράγιο όταν πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον των Γερμανών και όταν αιχμαλωτίστηκε και τον μετέφεραν μαζί με άλλους αιχμαλώτους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην πόλη Επεντόρφ της Ανατολικής Γερμανίας. Δεν έχασε το κουράγιο του ούτε όταν, επειδή ήταν τεχνίτης, τον έβαλαν σε ένα εργοστάσιο που παρήγε αρβύλες για τον γερμανικό στρατό.

Εκεί γνώρισε την Ελσε, Γερμανίδα η οποία εργάζονταν στο ίδιο εργοστάσιο. Παντρεύτηκαν και απέκτησαν τρία παιδιά το Νίκο, τον Εμμανουήλ και τον Γιώργο. Μαζί έκαναν το δυσχερές ταξίδι από την Αλεξανδρούπολη στη μακρινή Αμερική, όπου, ως επιδέξιος τσαγκάρης άρχισε να δουλεύει νυχθημερόν για να προσφέρει ό,τι μπορεί στα τρία του αγόρια και στη σύζυγό το. Η οικογένεια, εξάλλου, ήταν πάντα η κινητήριος δύναμή του και ο λόγος για τον οποίο τόλμησε την ξενιτιά. Αυτή τη φορά, μάλιστα, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Αν και το μόνο που γνώριζε ο Άλεκ, όπως τον αποκαλούν συγγενείς και φίλοι, ήταν το Όρεγκον των ΗΠΑ, κατά έναν περίεργο τρόπο ένιωθε Έλληνας μέχρι το μεδούλι του. Συντηρούσε με κάθε τρόπο τη σύνδεσή του με τον παππού του Σωκράτη, που θυσίασε τα πάντα για το συμφέρον των απογόνων του, μπολιάζοντας τον ίδιο με ήθος και πνεύμα αυτοθυσίας.

Εθνικός ήρωας

Στα χνάρια του παππού, λοιπόν, βρισκόταν ο Άλεξ κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών του διακοπών τον Αύγουστο του 2015. Είχε επισκεφθεί ήδη τη Γερμανία, δείχνοντας στους παιδικούς φίλους του το μέρος όπου κρατήθηκε ο παππούς του από τους Γερμανούς, αλλά και το μέρος που γνωρίστηκε με τη γιαγιά του. Μετά από διάφορες στάσεις σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, η παρέα θα κατέληγε στην πατρίδα του, την Ελλάδα.

Ανυπομονούσε να δείξει στους φίλους του τη χώρα των προγόνων του. Εξάλλου, δεν θα ήταν η πρώτη φορά που θα επισκεπτόταν την Ελλάδα. Είχε παρακολουθήσει το 2004 τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Η τελευταία και σημαντικότερη στάση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Η ζωή είχε για αυτόν άλλα σχέδια, επιβεβαιώνοντας ένα ασήμαντο περιστατικό που ήρθε στο μυαλό του πολύ αργότερα.

Ένα fortune cookie (κουλουράκι της τύχης), στο οποίο μέσα αυτός που το τρώει βρίσκει και ένα αλληγορικό σημείωμα για το μέλλον του. Του Άλεξ τότε έγραφε: «Οι διακοπές σου θα καταλήξουν σε πελάγη χαράς και συγκίνησης». Εκτός της πληθώρας συναισθημάτων που τον κατέκλυσαν, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ίδιος είχε ραντεβού με την ιστορία, από αυτά που σπάνια έχει ένας κοινός θνητός…

Σήμερα, ο 22χρονος Άλεξ Σκαρλάτος θεωρείται εθνικός ήρωας στην Αμερική. Απολαμβάνει, καθημερινά, εκδηλώσεις λατρείας, όχι μόνο στο Όρεγκον όπου ζει, αλλά και σε κάθε πόλη που επισκέπτεται για να εξιστορήσει στην περιπέτειά του. Το βιβλίο που αποτέλεσε και το σενάριο της ταινίας “The 15:17 To Paris” έχει γίνει μπεστ σέλερ και ο ίδιος, “hot commodity” (δημοφιλές προϊόν) που λένε και οι Αμερικάνοι.

Εκτός από τον παρασημοφόρηση του από τον Ομπάμα, παρασημοφορήθηκε και από τον τότε Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, ενώ τον εξήρε και ο μετέπειτα Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Έχει κερδίσει και θαυμαστές και από τη συμμετοχή του σε ριάλιτι χορού. Ο ίδιος υπηρέτησε στην Αμερικανική Εθνοφρουρά.

Στο μέτωπο της πολιτικής

Αν και, σύμφωνα με τον πατέρα του, το όνειρό του ήταν να γίνει αστυνομικός, τον κέρδισε τελικά η πολιτική: «Υποβάλλω υποψηφιότητα για το Κογκρέσο προκειμένου να φέρω την ισορροπία στην Ουάσιγκτον και να εργαστώ για λύσεις στη μείωση του πληθωρισμού και των επιτοκίων, αλλά και των υψηλών τιμών του φυσικού αερίου σε όλο το Όρεγκον», ανέφερε στο μήνυμα όπου γνωστοποίησε την υποψηφιότητα του.

Ο Άλεξ λατρεύει τα αδέλφια του, τον Πέτρο και τον Σόλωνα και βεβαίως τον πατέρα του. Πηγαίνει στην εκκλησία κάθε Κυριακή και κάνει πλάκα, λέγοντας στους φίλους του ότι ο πατέρας του είναι αποφασισμένος να του βρει μια καλή Ελληνίδα να νοικοκυρευτεί. Μάλιστα του έχει προτείνει να επισκεφτεί ιστοσελίδες για γνωριμίες Ελλήνων του εξωτερικού, με τίτλο: «Πώς να γνωρίσετε μια Ελληνίδα εκτός της εκκλησίας»!

Όσο για την σχέση του με τον διάσημο σκηνοθέτη, αυτή δεν περιορίστηκε απλώς στο πλαίσιο της καλής συνεργασίας. Οι δύο άνδρες πέρασαν πολύ χρόνο μαζί και εκτός γυρισμάτων. Εξάλλου, έχουν πολλά κοινά: αγαπάνε τα όπλα, είναι Ρεπουμπλικάνοι, λατρεύουν τα γουέστερν και όπως είχε πει ο ίδιος ο Σκαρλάτος: «Ο Κλιντ Ίστγουντ είναι ο ήρωάς μου». Όπως ακριβώς είχε κάνει παλαιότερα και ο ήρωας του που είχε θητεύσει για δύο χρόνια δήμαρχος στο Κάρμελ της Καλιφόρνια, ο Άλεξ Σκαρλάτος θα δοκιμαστεί στις πιο κρίσιμες ενδιάμεσες εκλογές των τελευταίων ετών, όπου πραγματοποιούνται σε ένα κλίμα πρωτοφανούς πόλωσης.