Όταν το ποδόσφαιρο κατακτά ακόμα και τις ΗΠΑ

Οι νομάδες του Κατάρ χτύπησαν την πλουσιότερη φλέβα αερίου στον κόσμο, μόλις το 1971. 40 χρόνια αργότερα, “αγόρασαν” την διοργάνωση του Μουντιάλ ’22 και μαζί την παγκόσμια σκηνή για να επιδείξουν τα πλούτη τους και να αποδείξουν ότι είναι παγκόσμιοι παίκτες. Μια χώρα σε μέγεθος και πληθυσμό στα μέτρα της Αττικής, έχτισε οκτώ κλιματιζόμενα γήπεδα-παλάτια 400.000 συνολικών θέσεων, που απέχουν μερικές στάσεις μετρό μεταξύ τους.

Το δάσος με τους γυάλινους ουρανοξύστες στον φόντο δεν είναι το Μανχάταν της Νέας Υόρκης, αλλά η πρωτεύουσα τους, Ντόχα. Κρυμμένα τα παραπήγματα που για μια δεκαετία στέγασαν τα ασιατικά σκλαβοπάζαρα που ξόδεψαν ζωές και αίμα για να τα χτίσουν μέσα στο καμίνι της ερήμου. Η συζήτηση που προηγήθηκε και θα ακολουθήσει ίσως αλλάξει την περιοχή, όχι μόνο κοινωνικά αλλά και ποδοσφαιρικά, φέρνοντας την ομορφιά και την ελευθερία της μπάλας στον αραβικό κόσμο. Το 22o Μουντιάλ στην Αραβική χερσόνησο συνθέτει ένα πολιτισμικό σοκ για οικοδεσπότες, φιλοξενούμενους και τηλεθεατές που θα γράψει ιστορία.

Αλλά στην σημερινή συζήτηση δεσπόζουν οι παραστάσεις που δίνουν οι πολύχρωμες ομάδες 32 χωρών και πέντε ηπείρων στα πράσινα σκηνικά των γεμάτων θεάτρων κι ας είναι οι μισοί θεατές τζαμπατζήδες κομπάρσοι! Ένα θέαμα που μπαίνει στα σαλόνια όλου του κόσμου, με την ίδια τηλεοπτική αρχιτεκτονική σε κάθε αγώνα. Αποτελέσματα που θυμίζουν ότι το ποδόσφαιρο παίζεται για 90 λεπτά από δυο ομάδες 11 παικτών και δεν “κερδίζουν στο τέλος οι Γερμανοί”!

Νοκ-άουτ οι τετράκις παγκόσμιοι πρωταθλητές Γερμανοί από τους νοκ-άουτ γύρους. Οκτώ ευρωπαϊκές, δύο από την Νότιο Αμερική, την Αφρική και την Ασία αντίστοιχα, η Αυστραλία και οι ΗΠΑ συνεχίζουν στους 16 της διοργάνωσης, που ξεκινά σήμερα. Οι 15 με προπονητές από την χώρα τους.

Μαθαίνουν οι Αμερικανοί το ποδόσφαιρο!

Συμβαίνει να το παρακολουθώ από τις ΗΠΑ, όπου σπούδασα πριν δεκαετίες κι όπου διαμένω περιστασιακά. Στην χώρα όπου ακόμη αποκαλούν “φούτμπολ” (ποδόσφαιρο) το κουβάλημα με τα χέρια μπάλας σχήματος πεπονιού από αμπαλαρισμένους κρανιοφόρους με υπερφυσικούς σωματότυπους, το Μουντιάλ δεσπόζει σε όλα τα ΜΜΕ τα μπαρ και τα σαλόνια της χώρας. Το σλόγκαν τους, “The Beautiful Game!” (Το Όμορφο Παιγνίδι).

Όλοι οι αγώνες μεταδίδονται από το εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο Fox σε ελεύθερη και συνδρομητική έκδοση. Ο σχολιασμός και οι αναλύσεις εξαίρετες και επεξηγηματικές από Αμερικανούς και Βρετανούς σχολιαστές. Μεταξύ τους και ο “δικός μας” μνημονιακός αρχιδιαιτητής Κλατενμπουργκ της ΕΠΟ που δεν θέλει η Σουπερλίγκ… Αφιέρωμα των Κυριακάτικων “New York Times” επεξηγεί σχηματικά και λεκτικά το οφσάιντ!

Το αμερικανικό Υπουργείο Παιδείας έδωσε εντολή να μεταδοθεί ο αγώνας ΗΠΑ-Ιράν στα σχολεία της χώρας, αντί μαθημάτων στο μέσον της σχολικής ημέρας! Πρωτοβουλία χωρίς πολιτική χροιά, αφού το ρίσκο της ήττας θα την χρωμάτιζε. Το επέβαλε η κυβέρνηση για να δείξει ότι ο αθλητισμός ισοπεδώνει και ξεπερνά την πολιτική αντιπαράθεση. Μάθημα αξιών και πολιτισμού, αλλά και προετοιμασίας, αφού η Αμερική των ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικού, συνδιοργανώνει το 23ο Μουντιάλ το 2024.

https://youtu.be/fZTbvYRSlX0

Σε λίγο οι Ηνωμένες Πολιτείες, με 10 νεαρούς παίκτες που αγωνίζονται σε ομάδες του Champions League, θα αντιμετωπίσει την Ολλανδία. Σάββατο 10:00 το πρωί, ώρα Αμερικής. Θα κάνει άραγε καινούργιο ρεκόρ τηλεθέασης, ή θα το περιμένουμε αν περάσει στα προημιτελικά…