Γιατί η Ελλάδα δεν κατασκευάζει δικές της φρεγάτες;

Με μια πολύ σημαντική παρέμβαση διά των κοινωνικών δικτύων (Facebook), ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος, πραγματοποιεί την πιο σημαντική κατά την υποκειμενική μας άποψη δημόσια παρέμβασή του στα θέματα της εθνικής άμυνας, σε έναν τομέα έκπληξη, καθώς δεν αφορά τον Στρατό Ξηράς από τον οποίο προέρχεται, αλλά το Πολεμικό Ναυτικό.

Το κείμενο που ακολουθεί και είναι το δικό του, αποτελεί ένα «κατηγορώ» σε όσους εγκατέλειψαν την προσπάθεια για τη δημιουργία του ελληνικού «εθνικού πλοίου», καθώς ορθότατα διαπιστώνει, ότι το κόστος για τη ναυπήγηση πλοίων όπως οι γαλλικές Belh@rra που βρίσκονται υπό συζήτηση, ΔΕΝ μπορούν να επιλύσουν το πρόβλημα, καθώς το υψηλό κόστος απόκτησης δεν το επιτρέπει.

Ο στρατηγός Κωσταράκος ορθώς διαπιστώνει ότι η λύση για την Ελλάδα είναι συγκεκριμένος μικρός αριθμός από κάποιο πλοίο με αυτά τα χαρακτηριστικά, συνοδευόμενος όμως από μια βασική ελληνική οικονομική σχεδίαση για ένα ελληνικό πλοίο που θα ενσωματώνει συγκεκριμένες δυνατότητες και θα διεκπεραιώνει τον βασικό όγκο των καθηκόντων του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς θα παραχτεί στους αριθμούς που απαιτούνται για τον ελληνικό Στόλο.

Το DP δεν μπορεί παρά να θυμίσει ότι έχει γράψει γι’ αυτό ακριβώς αυτή τη λογική, διατυπώνοντας το ερώτημα πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την τουρκική ναυτική απειλή, όταν οι Τούρκοι με 200-250 εκατομμύρια δολάρια ρίχνουν οπλισμένο σκάφος στη θάλασσα, ενώ εμείς συζητάμε για ναυπηγήσεις οι οποίες μαζί με τα όπλα προσεγγίζουν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΩΣΤΑΡΑΚΟΥ, ΕΥΕΛΠΙΣΤΩΝΤΑΣ ΑΦΕΝΟΣ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΕΙ:

Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας αναφορικά με την πώληση 4 κορβετών τύπου «Ada» στο Πακιστάν, αναζωπυρώθηκαν οι συζητήσεις σχετικά με την κατάσταση στην ελληνική αμυντική ναυπηγική βιομηχανία, σε συνδυασμό με την ανάγκη ανανέωσης του ελληνικού στόλου. Υπενθυμίζεται ότι η κορβέτα τύπου «Ada» αποτελεί το αρχικό προϊόν του προγράμματος «Εθνικό πλοίο» (Milgem) της Τουρκίας, το οποίο σχεδιάζεται να αποδώσει και την πρώτη εθνικά σχεδιασμένη φρεγάτα, κλάσης TF-100. Δεν είναι όμως το μοναδικό.

Το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό (TCG) επιχειρεί με πλειάδα πλοίων τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής πέραν των κορβετών τύπου «Ada», όπως Αρματαγωγά (LST, κλάσης L-402 Bayraktar), ταχέα αποβατικά (LCT, κλάσης C-151), περιπολικά/ανθυποβρυχιακά σκάφη (κλάσης Tuzla Ρ-1200). Ο σχεδιασμός για το μέλλον είναι εντυπωσιακός, καθώς περιλαμβάνει την απόκτηση (ήδη σε εξέλιξη, με τα πλοία σε διάφορα στάδια αποδοχής, ναυπήγησης ή σχεδιασμού), φρεγατών αντιαεροπορικής άμυνας (κλάσης TF-2000), πλοίου διάσωσης υποβρυχίων (κλάσης Alemdar), Υποστήριξης/ Ανεφοδιασμού Ανοικτής Θαλάσσης (πρόγραμμα DIMDEG).

Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, η αξιοποίηση του ελληνικού δυναμικού, πολιτικού και στρατιωτικού, για την κάλυψη των αμυντικών αναγκών, δεν είναι επιτυχής, ούτε επαρκής. Αυτή η αποτυχία έχει επιπτώσεις σε όλους τους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ), ιδιαιτέρως όμως αντανακλά στην κάλυψη των αναγκών του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ), αναγκών οι οποίες είναι γνωστές, αυξημένες και ανελαστικές.

Ο ρόλος τον οποίον καλείται να διαδραματίσει το ΠΝ στην ειρήνη και στον πόλεμο είναι εξαιρετικά σημαντικός για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των εθνικών συμφερόντων. Παρά ταύτα, η πρόσφατη προσέγγισή του στην απόκτηση των μέσων που θα του επιτρέψουν να φέρει εις πέρας την αποστολή του με αξιοποίηση των εθνικών δυνατοτήτων είναι τουλάχιστον συντηρητική και ανεπαρκής.

Διαβάστε τη συνέχεια στο defence-point.gr