Αλβανία – Ξημερώνοντας μια μέρα κακή

Οποιαδήποτε τροπή και αν λάβουν τα πράγματα στην ταραγμένη Αλβανία, δεν υπάρχουν πάρα μόνο χαμένοι: Η ούτως ή άλλως χωλή δημοκρατία της γείτονος, στερούμενη στοιχειωδών θεσμικών οργάνων (Συνταγματικό Δικαστήριο) και τραυματισμένη από την αντιπαράθεση μεταξύ των δύο ανωτάτων εκπροσώπων της (προέδρου και πρωθυπουργού) εισέρχεται ανεπιστρεπτί σε φάση κλυδωνισμών η ένταση και διάρκεια των οποίων είναι δύσκολο να προβλεφθεί και αδύνατον πλέον να τεθεί υπό οιονδήποτε έλεγχο.

Ο λαός, η έξαψη των πολιτικών/κομματικών παθών του οποίου συστηματικά καλλιεργείται και υποδαυλίζεται από όλες τις πλευρές, ενώ συνάμα όλες οι πλευρές υποκριτικά τον καλούν σε αυτοσυγκράτηση, βρίσκεται ένα βήμα πριν τη βίαιη αντιπαράθεση, ενώ φήμες περί διανομής οπλισμού σε οπαδούς του κυβερνώντος σοσιαλιστικού κόμματος δεν διαψεύδονται.

Οι εκλογές της 30ής Ιουνίου, πέραν του ότι διεξάγονται πάρα την αναστολή τους από τον πρόεδρο, έχουν ήδη απαξιωθεί τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και έναντι της διεθνούς κοινότητος. Η τελευταία, παγίως ακολουθούσα τακτική στρουθοκαμήλου, αδυνατεί να παρέμβει. Οι συστάσεις της για αποφυγή βίας εις ώτα μη ακουόντων.

Η ένταση ούτε στιγμιαία προβλέπεται ούτε ευχερώς ελέγξιμη. Και αν ακόμη η εκλογική διαδικασία περιβληθεί τον μανδύα μιας οιασδήποτε νομιμοποίησης μερίμνη της διεθνούς κοινότητος, “κόκκινο πανί” παραμένει ο αρνούμενος οποιαδήποτε απόπειρα καταλλαγής πρωθυπουργός. Δύσκολο έως αδύνατο να φθάσει κανείς υπό τις συνθήκες αυτές στην εναλλακτική 13η Οκτωβρίου του προέδρου.

Για τους γείτονες, εν προκειμένω για τη χώρα μας, η προσφυώς στις σελίδες αυτές χαρακτηρισθείσα τέλεια καταιγίδα της Αλβανίας μόνο δεινά μπορεί να επισύρει. Η ετοιμότητα των Αθηνών τίθεται για μιαν ακόμη φορά σε δοκιμασία.