Ανάπηρη πολέμου αντισυνταγματάρχης γερουσιαστής τα χώνει στον Τραμπ, αλλά…

«Αν δεν έχεις υπηρετήσει στον στρατό, δεν καταλαβαίνεις πρώτον και σημαντικότερον την ανάγκη να σταθείς δίπλα στον σύμμαχο σου», είπε σε συνέντευξή της η Αμερικανίδα γερουσιαστής Tammy Duckworth για την απόφαση Τραμπ να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία. «Ο Πρόεδρος δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για αυτό». Η Duckworth δίνει βάρος στο στρατιωτικό σκέλος, καθώς είναι παρασημοφορημένη απόστρατος αντισυνταγματάρχης, η οποία μάλιστα έχασε τα πόδια της στον πόλεμο στο Ιράκ. Ήταν το 2004 όταν το ελικόπτερο της κατέπεσε μετά από χτύπημα των ιρακινών ανταρτών. Μετά από χρόνια, διεκδίκησε πολιτική καριέρα και το 2017 μπήκε στο Κογκρέσο ως γερουσιαστής του Ιλινόις.

Άραγε, οι απόψεις της Duckworth, που είναι μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Υπηρεσιών Άμυνας της Γερουσίας (από τις πλέον ισχυρές) εξυπηρετούν τα ελληνικά συμφέροντα; Κατά πόσον διαφοροποιούν ευρύτερα την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ;

Σχετικά με το πρώτο ερώτημα, η απάντηση είναι πιθανόν ναι, ίσως εξυπηρετούν την Αθήνα. Οι δηλώσεις της είναι εξαιρετικά επικριτικές για την Τουρκία. «O Τραμπ λατρεύει τους δικτάτορες. Έπιασε φιλίες με τη βόρεια Κορέα και τώρα στράφηκε στην Τουρκία» ενώ επεσήμανε ότι οι Τούρκοι «σφάζουν» τους συμμάχους Κούρδους. «Νομίζω ότι ο Πρόεδρος Τραμπ έχει διαπράξει μια βαναυσότητα με την εγκατάλειψη των Κούρδων συμμάχων μας», δήλωσε η Duckworth. «Οι Κούρδοι έχασαν 11.000 μαχητές στην πάλη εναντίον του ISIS και το έκαναν για να μας στηρίξουν και τώρα τους έχουμε εγκαταλείψει να τους σκοτώσουν οι τουρκικές δυνάμεις».

Η πρώην στρατιωτικός έχει δίκιο στο γεγονός ότι δημιουργείται ένα προηγούμενο δυσπιστίας για την στρατιωτική συνεργασία των ΗΠΑ με άλλες χώρες. Θεωρεί ότι δεν θα μοιράζονται ούτε απόρρητες πληροφορίες οι σύμμαχοι με τις αμερικανικές δυνάμεις. Αυτό, όμως, εξαρτάται με τι είδους κράτη και συμμάχους έχεις να κάνεις. Άλλο να εγκαταλείπεις ένα ισχυρό κράτος και άλλο ένα εθνικοαπελευθερωτική κίνημα.

Για παράδειγμα οι δομές και τα κέντρα λήψης αποφάσεων της Ελλάδας σίγουρα δεν θα επηρεαστούν από την απόφαση των ΗΠΑ. Η σταθερή πολιτική των Ελλήνων ιθυνόντων δεν πρόκειται να πει όχι στην Ουάσινγκτον, όπως επίσης και στις Βρυξέλλες. Η Ελλάδα έχει “παραχωρήσει” βαθμούς ισχύος, ο δε ελληνικός στρατός είναι made in USA, όπως και ο τουρκικός. Ωστόσο, ο τελευταίος διαθέτει σαφέστατα καλύτερο εξοπλισμό και ισχυρή πολιτική στήριξη.

Γιατί όχι οι στρατιωτικοί;

Η Duckworth έχει δίκιο που εξυμνεί την στρατιωτική αξία και προσφορά των Κούρδων μαχητών. Ακόμα και στο CNN ανέφεραν ότι η προσφορά τους ήταν ουσιαστικά σημαντικότερη από εκείνη των ΗΠΑ στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας του Ισλαμικού Κράτους. Έδειξε πολύ πειραγμένη από το θράσος του τουρκικού πυροβολικού να ρίξει σε αμερικανικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια της εισβολής, σχολιάζοντας ότι «κάτι τέτοιο δεν κάνει την Αμερική ισχυρή ξανά». Θεωρεί ότι αυτή η δίχως προηγούμενο πράξη των Τούρκων πρέπει να μην μείνει αναπάντητη.

Όσον αφορά τον εκθειασμό της στους στρατιωτικούς, ίσως να πέφτει έως πολύ έξω. Φυσικά και στρατιωτικοί μπορούν να εγκαταλείψουν τους συμμάχους τους. Την εποχή που η Duckworth ήταν φοιτήτρια, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων Κόλιν Πάουελ δεν φαίνεται να συγκινήθηκε από την εγκατάλειψη των Κούρδων από τον Μπους στον πόλεμο του Κόλπου.

Ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ, πρώην αρχηγός των συμμαχικών δυνάμεων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μια χαρά εγκατέλειψε τους Αγγλογάλλους στην κρίση του Σουέζ το 1956, αν και αυτή η περίπτωση είναι πολύ διαφορετική, επειδή είχε να κάνει με την αποικιοκρατία. Η γενίκευση της Duckworth εξυπηρετεί την εικόνα της, συγχέοντας την ευρύτερη πολιτική με την ατομική πρότερη ιδιότητα.

Υποστηρίζει φιλειρηνική πολιτική;

Η γερουσιαστής τον Σεπτέμβριο του 2019 είχε πει πως «Δεν εξουσιοδοτήσαμε τον Τραμπ να μας σύρει σε άλλον έναν ατελείωτο πόλεμο [με το Ιράν]. Δεν θα κάτσω με σταυρωμένα τα χέρια, αφήνοντας έστω και έναν στρατιώτη να χύσει το αίμα του για έναν πόλεμο που μπορεί να αποφευχθεί μόνο και μόνο επειδή ο Τραμπ έχει αφήσει τα ζητήματα πολέμου και ειρήνης σε έναν τύραννο που συχνά απαξιώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα και δολοφονεί απροκάλυπτα δημοσιογράφους».

Πρόκειται για μια δήλωση που έκανε αίσθηση στην Ουάσινγκτον και οπωσδήποτε στρέφεται εναντίον ενός ισχυρού συμμάχου της Τουρκίας. Σίγουρα δεν είναι λόγια που θα ξεστόμιζε ένα “γεράκι”. Πιο πρόσφατα όμως επιτέθηκε και σε έναν άλλον “τύραννο”. Με την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων δήλωσε στο CNN πως ο Τραμπ «ενθαρρύνει τον Άσαντ, έναν δικτάτορα δολοφόνο».

Σε αυτό το σημείο, όμως, αναπαράγει το ίδιο πολεμικό αφήγημα που υιοθετούν τα φιλελεύθερα “γεράκια” στην Ουάσινγκτον. Ο Άσαντ, όμως, προσπαθεί να ανακτήσει τον έλεγχο της χώρας του. Είναι μια ορθολογική προσέγγιση του νόμιμου ηγέτη μιας χώρας και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ουδείς εξωτερικός παράγοντας έχει δικαίωμα ανατροπής του. Η Duckworth αποφεύγει, όμως, στις συνεντεύξεις της να αναφερθεί στις ευθύνες της κυβέρνησης Ομπάμα για το χάλι που βυθίστηκε η Συρία και η Μέση Ανατολή.

«Κανένας βετεράνος που γνωρίζω δεν είναι υπέρ του πολέμου στο Ιράκ και οποιουδήποτε πολέμου, αλλά αντίθετα με τον Τραμπ, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της πατρίδας να την υπηρετήσουν, όπως κάνουν οι πραγματικοί πατριώτες». Εδώ, η Duckworth επικαλείται όχι απλά τον πατριωτισμό, αλλά κανονικοποιεί τους προηγούμενους επεκτατικούς πολέμους.

Η ρητορική της μαρτυρά όχι μόνο το αντι-Τραμπ κλίμα στις τάξεις των Δημοκρατικών, αλλά και την κανονικοποίηση του παρεμβατικού ρόλου των ΗΠΑ παγκοσμίως. Η Duckworth ουσιαστικά καλύπτει τις αποφάσεις των “γερακιών” στην Ουάσινγκτον. Ισχυρίζεται ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανών που υπηρέτησαν σε πόλεμο στο εξωτερικό, όπως στο Βιετνάμ, μπορεί να μην το ήθελαν, αλλά το έκαναν.

Και άλλες σαν την Tammy

Η γερουσιαστής στερήθηκε τα κάτω της άκρα όχι από κάποιο ατύχημα ή επειδή αποβιβάστηκε στη Νορμανδία να πολεμήσει το ναζισμό, αλλά για να προσφέρει σε έναν επεκτατικό πόλεμο εθελοντικά. Ο πόλεμος στο Ιράκ δεν είχε τα χαρακτηριστικά του Βιετνάμ, όπου το αμερικανικό κράτος επιστράτευσε με τη βία χιλιάδες νέους Αμερικανούς που δεν ήθελαν να πολεμήσουν δίχως αιτία. Η Duckworth, όμως, λέει ότι το 2004 αντιτάχθηκε στον πόλεμο στο Ιράκ, αλλά προσφέρθηκε εθελοντικά να πάει να πολεμήσει. Μια δυναμική Αμερικανίδα που κάνει το διδακτορικό της, επιλέγει να συμμετέχει σε έναν επεκτατικό πόλεμο. Δεν ακούγεται και τόσο ιδεαλιστικό.

Στο εσωτερικό, η Duckworth διαθέτει τα χαρακτηριστικά που μπορούν να συγκινήσουν εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους διαφόρων φιλελεύθερων ή αριστερών αποχρώσεων. Είναι γυναίκα, μητέρα, αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ηρωίδα πολέμου με βαριά αναπηρία. Στην ίδια κατηγορία είναι και άλλες γυναίκες γερουσιαστές πρώην αξιωματικοί, όπως οι Tulsi Gabbard, Martha McSally και Joni Ernst.

Οι δύο τελευταίες μάλιστα έχουν πέσει και θύματα βιασμού. Μπορεί να κουνάνε όλες τους το δάχτυλο στον Τραμπ, αλλά όλες τους συνέδραμαν στον πόλεμο του Ιράκ. Η Joni Ernst μάλιστα είχε μιλήσει για τα πυρηνικά που φανταζόταν ότι είχε ο Σαντάμ! Το προφίλ τους επομένως, συμπεριλαμβανομένης και της Duckworth, δεν σημαίνει a priori και μια πιο ήπια εξωτερική πολιτική για τις ΗΠΑ.

It’s insulting what Donald Trump said about Vietnam: that he didn’t serve because “he wasn’t a fan of that war.”

No Veteran I know is a “fan of war," but unlike Trump, they responded when their nation called them to duty. Like true patriots. Whether or not they had a choice. pic.twitter.com/UW062ckO5v

— Tammy Duckworth (@SenDuckworth) June 6, 2019