Γιατί ακυρώθηκε η επίσκεψη Ερντογάν στις ΗΠΑ

Όχι για την διευκόλυνση της (ετοιμαζόμενης) αρμάδας βοηθείας στον παλαιστινιακό λαό, που υφίσταται τη Χαμάς, ούτε για την επιβολή βεβιασμένης εκεχειρίας στην Γάζα, αφού δεν έχουν απελευθερωθεί εισέτι οι 250 όμηροι Ισραηλίτες (που μάλλον δεν επιζούν, έπειτα από τρεις μήνες ομηρείας). Οι όροι αυτοί είναι ασυμβίβαστοι με την ανυποχώρητη στάση του Ισραήλ, που υπέστη μεγάλες απώλειες από τον αιφνιδιασμό  της Χαμάς στον πόλεμο της Γάζας.

Τα πραγματικά αίτια ανάγονται στην ετεροβαρή σχέση της Τουρκίας με την Αμερική – της πρώτης πλήρως εξαρτημένης από την αμερικανική τεχνολογία των όπλων – ακόμη κι αυτών που “κατασκευάζονται” στην Τουρκία – και της ηθικής υπεροχής των ΗΠΑ ως επισπεύδοντος πλανητάρχη και της πτωχευμένης, “περιφερειακής δύναμης” της ερντογανικής Τουρκίας. Μεταξύ αφενός, ενός καθεστώτος που εξήλθε ηττημένο από τις πρόσφατες δημαρχιακές εκλογές, όπου χάθηκαν για το κυβερνητικό κόμμα ΑΚΡ όλες οι μεγάλες πόλεις Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Σμύρνη κλπ. κι αφ’ ετέρου των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, όπου ο νυν πρόεδρος Μπάϊντεν αγωνίζεται ν’ αντιμετωπίσει την εκλογική χιονοστιβάδα του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ουσιαστικά έχει ήδη κερδίσει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων ενόψει των προεδρικών εκλογών του προσεχούς Νοεμβρίου.

Η ετεροβαρής σχέση Τουρκίας-ΗΠΑ

Δεν θα μπορούσε λχ. ο Μπάϊντεν να διακινδυνεύσει την υποστήριξη των Αμερικανοεβραίων, κάνοντας τα χατίρια του Ερντογάν ούτε των Ελληνοαμερικανών, εξοπλίζοντας την Τουρκία με 110 σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη F-16, με τα οποία θα παραβιάζει και θα απειλεί την Ελλάδα. Ο έλεγχος του Κογκρέσου θα το απέτρεπε. Το ναυάγιο της επισκέψεως της 9ης Μαΐου είχε προαναγγελθεί για τους διαβάζοντας δια των γραμμών τις αμετροεπείς ανακοινώσεις του Ερντογάν εις βάρος του Ισραήλ, που το εξομοίωσε με τους γενοκτόνους των Ιουδαίων Χιτλερικών, όταν μάλιστα για πρώτη φορά Αμερικανός πρόεδρος  (ο Μπάϊντεν) αναγνώρισε προ-πέρσι την γενοκτονία των Αρμενίων υπό των Τούρκων κατά το 1916. (σσ: Εκκρεμεί εισέτι η γενοκτονία των Ποντίων από τον Κεμάλ το 1920).

Υπάρχει επίσης κάτι βαθύτερο στην γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας που έχει χαθεί στη στρατηγική σκέψη των Αμερικανών: Ο έλεγχος των Στενών του Ελλησπόντου δεν είναι πλέον μονοπώλιο της Τουρκίας – ιδίως ως προς την διεξαγωγή του πολέμου στη Μαύρη Θάλασσα της Ουκρανίας, τον εφοδιασμό της οποίας υποκαθιστά επαρκώς ο λιμένας της Αλεξανδρουπόλεως κι ο βόρειος άξονας της, που θα φθάσει μέχρι Βαλτικής θαλάσσης συντόμως. Ούτε η πυρηνική βάση των Αμερικανών στο Ιντσιρλίκ και οι σταθμοί ακροάσεων της Ρωσίας απ’ την Τουρκία είναι απαραίτητοι – έχουν αντικατασταθεί από τις βάσεις των Αγγλοαμερικανών στην Κύπρο κι από δορυφόρους στο διάστημα.

Η ήρεμη δύναμη της Αμερικής και η δυσπιστία του ΝΑΤΟ προς το “σύμμαχο” που αλληθωρίζει, την Τουρκία – συνομιλητή του Ισμαήλ Χανίγια, ηγέτη της Χαμάς στη Γάζα, των Χεζμπολάχ στον Λίβανο, των Αγιατολάχ στην Τεχεράνη και του Πούτιν στην Μόσχα – επαναφέρει στην ιστορική μνήμη τον “επιτήδειο ουδέτερο” του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου που θα είχε συντομευθεί αν η Τουρκία είχε ταχθεί με τους Συμμάχους – ευτυχώς δι’ ημάς, διότι “Κύριος οίδε” τι ανταλλάγματα θα ζητούσαν οι Τούρκοι εις βάρος της Ελλάδος.