Γιατί η διάλυση της ΕΣΣΔ δεν έφερε και την αυτοκατάργηση του ΝΑΤΟ

Μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, των δορυφόρων της στην Ανατολική Ευρώπη και τη διάλυση του συμφώνου της Βαρσοβίας ως αντίπαλου δέους στο ΝΑΤΟ, τέθηκε το ερώτημα: Χρειάζεται πλέον το ΝΑΤΟ ως αμυντικός στρατιωτικός οργανισμός, αφού ο αντίπαλος, δηλαδή ο κομμουνισμός στην Ευρώπη, εισήλθε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και όλες οι κομμουνιστικές χώρες απέκτησαν την ανεξαρτησία τους και δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις;

Ασφαλώς και δεν χρειαζόταν με την μορφή που υπήρχε από το 1949 όταν ιδρύθηκε, καθώς οι ευρωπαίοι που είχαν ανακάμψει οικονομικά από τα συντρίμμια του 2ου παγκοσμίου πολέμου, είχαν εισέλθει το 1990 στο στάδιο της ανάπτυξης και της ενοποίησης και μπορούσαν να συγκροτήσουν ισχυρή ευρωπαϊκή άμυνα. Πλην όμως, η πρόταση του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιτεράν το 1990 για σταδιακή διάλυση των στρατιωτικών μπλοκ, δεν είχε συνέχεια.

Και δεν είχε συνέχεια, διότι το πανίσχυρο στρατιοβιομηχανικό λόμπι των ΗΠΑ που επί Ρήγκαν είχε υπερδιπλασιάσει τις στρατιωτικές δαπάνες, δεν βολευόταν καθόλου με την ειρηνική συνύπαρξη και την πτώση των κερδών του. Και στις πέντε πρώτες θέσεις με βάση τα έσοδα του 2021 φιγουράρουν ισάριθμες αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες. Lockheed Martin (60,34 δις), Raytheon (41,85), Boeing (33,42), Northrop (29,88) και General Dynamics (26,39).

Μπορεί, λοιπόν, η ΕΣΣΔ να διαλύθηκε, αλλά υπήρχε η Ρωσία που επελέγη ως το ισχυρότερο κομμάτι της άλλοτε “κόκκινης αυτοκρατορίας”, για αντίπαλο δέος. Έτσι πήγαν περίπατο όρκοι και δεσμεύσεις της Δύσης προς τον Γκορμπατσόφ πως το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ούτε ίντσα ανατολικά, αν συμφωνήσει στην επανένωση της Γερμανίας.

Η υπόσχεση: “ούτε μία ίντσα”…

Το τι λέχθηκε, τι υπογράφηκε και ποιες οι δηλώσεις στις συζητήσεις για την περίφημη συμφωνία “Two plus Four”, για την επανένωση των δύο Γερμανιών, έγινε γνωστό, μετά τον αποχαρακτηρισμό, όλων των εγγράφων και την δημοσίευσή τους από το αρχείο Εθνικής Ασφάλειας του Πανεπιστήμιου George Washington. Και όπως φαίνεται από πολλά έγγραφα, όλοι οι δυτικοί ηγέτες έκαναν δηλώσεις που διαβεβαίωναν ότι το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να επεκταθεί «ούτε ίντσα» προς Ανατολάς.

Μάλιστα στο έγγραφο (1) η πρεσβεία των ΗΠΑ στη Βόννη ενημέρωσε την Ουάσιγκτον ότι ο Γερμανός υπουργός εξωτερικών Γκένσερ κατέστησε σαφές «ότι οι αλλαγές στην Ανατολική Ευρώπη και η διαδικασία ενοποίησης της Γερμανίας δεν πρέπει να οδηγήσουν σε απομείωση των σοβιετικών συμφερόντων ασφάλειας». Ως εκ τούτου, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αποκλείσει μια «επέκταση του εδάφους του προς τα ανατολικά, δηλαδή να το μετακινήσει πιο κοντά στα σοβιετικά σύνορα».

Τελικά όλες οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες εντάχθηκαν σταδιακά στο ΝΑΤΟ, με εξαίρεση την Ουκρανία που εξελίσσεται σε ένα νέο Αφγανιστάν για να λυγίσει και να ταπεινωθεί η Ρωσία. Και η Ουκρανία πέρασε στη σφαίρα επιρροής της Δύσης, ύστερα από ένα καθοδηγούμενο από τις ΗΠΑ πραξικόπημα το 2014.

Ουσιαστικά η κυβέρνηση Μπάιντεν συνεχίζει με τα ίδια ακριβώς εργαλεία το έργο του προέδρου Ρήγκαν που στα οκτώ χρόνια της θητείας του (1980-1988) οργάνωσε τη μεγάλη επίθεση για τη διάλυση της ΕΣΣΔ και του κομμουνισμού, όπως με ντοκουμέντα περιγράφεται στο σπουδαίο βιβλίο με τίτλο “Η Νίκη” (εκδόσεις Παπαζήση) του Peter Schweizer, στελέχους του ινστιτούτου Hoover και συνεργάτη των New York Times και της Washington Post.

Κατακαημένη Ουκρανία!

«Γιατί δεν φθάνει στο τέλος της η ένοπλη σύγκρουση στην Ουκρανία; Η απάντηση είναι πολύ απλή – θα συνεχιστεί ώσπου η Δύση να εγκαταλείψει τα σχέδιά της να διατηρήσει την κυριαρχία της και να ξεπεράσει την εμμονική επιθυμία της να καταφέρει στρατηγική ήττα στη Ρωσία, χρησιμοποιώντας τις μαριονέτες της στην Ουκρανία», είπε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας Σερκέι Λαβρόφ σε πρόσφατη συνέντευξή του σε ινδονησιακή εφημερίδα και εκτίμησε ότι: «Για την ώρα, δεν υπάρχει καμιά ένδειξη πως θα συμβεί κάτι τέτοιο».

Αλήθεια ενημερώνουν τα δυτικά ΜΜΕ για την πραγματική κατάσταση της ζωής στην Ουκρανία; Όπως έγραψε στο SLpress ο Βασίλης Στοϊλόπουλος, παραθέτοντας στοιχεία από το άρθρο του κορυφαίου Αμερικανού διεθνολόγου Τζον Μιρσχάιμερ στο γερμανικό “Cicero”: «Η Παγκόσμια Τράπεζα υπολογίζει τις ζημιές στην Ουκρανία σε πάνω από 135 δισ. δολάρια και εκτιμά ότι θα χρειαστούν περίπου 411 δισ για την ανοικοδόμηση. Η φτώχεια, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα «αυξήθηκε από 5,5% το 2021 σε 24,1% το 2022, ωθώντας 7.100.000 περισσότερους ανθρώπους στη φτώχεια και αναιρώντας 15 χρόνια προόδου». Πόλεις έχουν καταστραφεί, περίπου οκτώ εκατομμύρια Ουκρανοί έχουν φύγει από τη χώρα και περίπου επτά εκατομμύρια είναι εσωτερικοί πρόσφυγες.

Άλλο το 1990 και άλλο το 2023

Μπορεί λοιπόν η επανάληψη της στρατηγικής Ρήγκαν με οικονομικούς και εμπορικούς αποκλεισμούς και πολεμικές συγκρούσεις μέσω τρίτων να αποδώσει τώρα, στις πολύ διαφορετικές συνθήκες του νέου αιώνα; Τότε στο Αφγανιστάν μέχρι και η Κίνα, που είχε εκείνη την εποχή πολύ κακές σχέσεις με την ΕΣΣΔ, συνέβαλε στον εξοπλισμό των Ταλιμπάν. Τότε η Σαουδική Αραβία πιέστηκε να κρατάει τις τιμές του πετρελαίου χαμηλά, για να περιοριστούν τα ενεργειακά έσοδα σε σκληρό νόμισμα της Μόσχας. Μέχρι και η Νότιος Αφρική είχε συμφωνήσει να ρίξει τις τιμές του χρυσού για να στριμωχτεί το Κρεμλίνο.

Πλην όμως, άλλη είναι η Κίνα σήμερα, που τώρα είναι στοχοποιημένη από την κυβέρνηση Μπάιντεν. Και επιπλέον, η Ασία δεν είναι πλέον η φτωχή και καθυστερημένη ήπειρος. Η ραγδαία ανάπτυξη της Κίνας και εν συνεχεία της Ινδίας σε όλους τους τομείς, με το Πεκίνο αυτοδύναμο πλέον σε ζητήματα υψηλής τεχνολογίας, επέτρεψαν στη Μόσχα να μεταφέρει ενεργειακούς πόρους στην ήπειρο όπου ζει το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού, για να αποφύγει σε μεγάλο βαθμό τις κυρώσεις.

Δυστυχώς η υποταγή των αδύναμων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων επέτρεψε στην Ουάσιγκτον να δοκιμάζει ένα σχέδιο που σε περίπτωση αποτυχίας, τα κόστη θα χρεωθούν κυρίως στην Ευρώπη, όπως ήδη συμβαίνει. Έτσι η ΕΕ ως ανταγωνιστής των αμερικανικών συμφερόντων στο οικονομικό και νομισματικό πεδίο, θα περιοριστεί, καθώς η Κίνα δεν ανακόπτεται με οικονομικά και στρατιωτικά μέτρα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά τις πέντε αμερικανικές βιομηχανίες όπλων, φιγουράρουν δύο κινεζικές, η Norinco (έσοδα 20,57 δις) και η AVIC (20,11 δις). Κατά τα άλλα οι ευρωπαίοι και οι άπληστες ελίτ, συνεχίζουν να αυτοκτονούν προθύμως, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για την ενίσχυση των δυνάμεων του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.