Η Γαλλία υψώνει ανάστημα

του Μένιου Τασιόπουλου  –

Αν κρίνουμε από την ομιλία του στην Πνύκα, ο πρόεδρος Μακρόν όχι μόνο έστειλε ένα μήνυμα για το πώς βλέπει το αύριο της ΕΕ, αλλά και κατέθεσε την επιλογή του να δρομολογήσει αλλαγές προς αυτή την κατεύθυνση. Επιδιώκει μέχρι το τέλος του 2018 ή το αργότερο εντός του 2019 να συγκληθεί μια καθοριστική για την επανίδρυση της Ευρώπης διάσκεψη στην Αθήνα. Να συνομολογηθεί  μια νέα ιδρυτικού τύπου συνθήκη, ανάλογη με εκείνη της Ρώμης.

Από μια χώρα-σύμβολο της ευρωπαϊκής καχεξίας, ο Γάλλος πρόεδρος έστειλε το βασικό μήνυμα προς το Βερολίνο, αλλά και προς άλλα διεθνή κέντρα ισχύος. Οι Γάλλοι ήταν παραδοσιακά επιφυλακτικοί όσον αφορά την πέρα από ένα όριο απαλλοτρίωση της εθνικής κυριαρχίας τους. Από την άλλη πλευρά, συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα της σύγκλισης των εθνικών κρατών-μελών, ώστε να μπορεί η Ευρώπη να παρεμβαίνει στις διεθνείς δεδομένα ως «δεσπόζων παίκτης».

Μιλώντας από την Αθήνα, ο Μακρόν περιέγραψε την Ένωση με ρόλο «ακμάζουσας Ρώμης». Σε μια μνημειώδη εκ βαθέων ομιλία έστειλε ως οραματιστής ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα προς τις γερμανικές ελίτ. Η Ευρώπη δεν καθορίζεται από τους «λογιστές» και το δόγμα της δημοσιονομικής πειθαρχίας πέρα και πάνω από όλα, που έχει επιβάλει η Φρανκφούρτη. Η οικονομία συνδέεται με την αρμονία στην κοινωνία, με το Κράτος Δικαίου και με τον σεβασμό στη δημοκρατία.

Μια άλλη Ευρώπη

Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι ο Γάλλος πρόεδρος δεν προέρχεται από τις λαϊκές τάξεις. Δεν ανδρώθηκε στα σκιερά σοκάκια της Μασσαλίας ως αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας. Είναι γόνος και πολιτική επιλογή των γαλλικών ελίτ. Οι ελίτ αυτές επιστρέφουν στην Αθήνα και στην Ρώμη (όχι τυχαία μίλησε και για τη δοκιμαζόμενη Ιταλία) και αντιτείνουν στη γερμανική μονομέρεια-ιδιοτέλεια την δική τους εκδοχή για το μέλλον της ΕΕ.

Ουσιαστικά επανέρχονται στην γραμμή πολιτισμού και οικονομικοπολιτικής συγκρότησης  με αναγεννησιακούς όρους, επιμένουν σε μια Ευρώπη «με πολλές πρωτεύουσες». Μιας Ευρώπης που δεν αρνείται την ψυχή, το πνεύμα και τον πολιτισμό της στον βωμό των οικονομικών δεικτών.

Είναι μια ένδειξη ότι οι γαλλικές ελίτ αρνούνται ως μη ρεαλιστική και μη αποδεκτή την προσομοίωση της ευρωπαϊκής οντότητας με το όραμα του Καρλομάγνου για την αυτοκρατορία των Γότθων. Είναι μια ένδειξη ότι αμφισβητούν το πρωσικό δόγμα περί «φωτισμένης δεσποτείας» στη διακυβέρνηση της Ευρώπης, μέσω ελεγχόμενων από το Βερολίνο γραφειοκρατιών, οι οποίες θα περιθωριοποιήσουν τις εθνικές κυβερνήσεις.

Η επίσκεψη Μακρόν στην Ελλάδα ήταν αναμφισβήτητα ένα θετικό γεγονός. Προς τη σωστή κατεύθυνση είναι και η στρατηγική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να εντάξει την Ελλάδα σε έναν υπό διαμόρφωση άξονα για το αύριο της Ευρώπης με την αιχμές τη Γαλλία και την Ιταλία. Θα υπάρξουν φυσικά ενστάσεις από τις «γερμανοκινούμενες» επιρροές στα ελληνικά κέντρα αποφάσεων, αλλά αυτό είναι μόνιμο χαρακτηριστικό της ιστορίας μας…