Η κατοχή, η γενοκτονία και το δικαίωμα της αυτοάμυνας

Το δικαίωμα της αυτοάμυνας δεν αφορά, ασφαλώς, την εδραίωση της κατοχής, ούτε βέβαια είναι χωρίς όρια. Το δικαίωμα στην άμυνα δεν συνεπάγεται εθνοκάθαρση και γενοκτονία. Όταν γινόταν αναφορά στο δικαίωμα αυτό, όλοι οι ισχυροί, οι οποίοι στηρίζουν το Ισραήλ, εννοούσαν εκείνο που παρακολουθούμε στη Γάζα. Έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο εξολόθρευσης ενός λαού. Βομβαρδίζουν ένα νοσοκομείο και παρουσιάζεται ότι είναι “αυτοάμυνα” γιατί θεωρούσαν, ή “υποψιάζονταν” πως κρυβόταν εκεί η Χαμάς. Σκοτώνουν παιδιά και περιγράφεται τούτο σαν παράπλευρη απώλεια! Όλα τα χαρακτηρίζουν “αυτοάμυνα”.

Ο Βενιαμίν Νετανιάχου συνεχίζει έναν καταστροφικό πόλεμο, με χιλιάδες νεκρούς. Επειδή οι εικόνες που μεταδίδονται από τη Γάζα δεν μπορούσαν να βρουν εύκολα υπερασπιστές, αν και διαπράττονται εγκλήματα με διεθνή ανοχή, αυτό οδήγησε το Ισραήλ σε μοναχικό δρόμο. Αισθανόμενος την πολιτική και διπλωματική απομόνωση και θέλοντας να επαναφέρει τη θερμή στήριξη, που είχε αρχικά, ο Νετανιάχου προχώρησε, χωρίς να ενημερώσει κανένα σύμμαχό του και κτύπησε το προξενείο του Ιράν στη Δαμασκό, την 1η Απριλίου.

Δεν κτύπησε οποιονδήποτε άλλο στόχο, αλλά μια διπλωματική αποστολή, η προστασία της οποίας καλύπτεται από τη Σύμβαση της Γενεύης! Ισραήλ και Ιράν δεν έχουν κοινά σύνορα, γι’ αυτό και το Τελ Αβίβ επέλεξε να κτυπήσει το προξενείο στη Δαμασκό. Σημειώνεται ότι, κάθε διπλωματική αποστολή θεωρείται κυρίαρχο έδαφος της χώρας. Με αυτό προφανώς τον τρόπο, το Ισραήλ θέλησε να προκαλέσει την αντίδραση του Ιράν.

Γνωρίζοντας πως το Ιράν είναι “κόκκινο πανί” για τους δυτικούς, προκάλεσε την αντιπαράθεση. Το κτύπημα του Ισραήλ στη διπλωματική αποστολή του Ιράν, πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Οι περισσότερες χώρες το “κατάπιαν”, αν και ήταν πρόδηλη η προσπάθεια του Τελ Αβίβ να κλιμακώσει τον πόλεμο και να τον διευρύνει. Μια εξέλιξη που λογικά κανένας δεν θέλει. Η απάντηση της Τεχεράνης, το περασμένο Σάββατο, ήταν ελεγχόμενη και το Τελ Αβίβ είχε ενημερωθεί εκ των προτέρων. Προφανώς και θα υπάρξει συνέχεια από το Ισραήλ γιατί αυτός είναι κι ο σχεδιασμός του.

Ο Νετανιάχου και οι πέριξ αυτού έχουν ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου. Επιλέγουν έναν καταστροφικό πόλεμο. Το Τελ Αβίβ ρίχνει τα φώτα της προσοχής στη διαμάχη με το Ιράν ενώ συνεχίζει τις επιχειρήσεις κατά των Παλαιστινίων. Συνεχίζει τη γενοκτονία. Την ίδια ώρα, τόσο το Ισραήλ όσο και οι σύμμαχοί του διαφημίζουν με περισσή υπερηφάνεια την αποτελεσματικότητα της ισραηλινής αεράμυνας. Το γεγονός ότι αυτή η αντιπαράθεση μπορεί να κλιμακώσει τον πόλεμο, τούτο περνά κάτω από τα… ραντάρ των διαφόρων διεθνών παικτών. Προέχει, φαίνεται, η επίδοση της ισραηλινής αεράμυνας και το χέρι βοηθείας που πρόσφερε η Βρετανία, χρησιμοποιώντας τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο.

Όταν, λοιπόν, συμφέρει, γίνεται επίκληση του άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Και μάλιστα, η ανάγνωση και η ερμηνεία δεν είναι η σωστή. Υπάρχουν κι άλλα άρθρα, που θα μπορούσαν να επικαλεστούν οι διεθνείς παίκτες εάν ήταν αντικειμενικοί και σωστοί. Άρθρα, τα οποία αφορούν γενοκτονίες και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Το Ισραήλ, λοιπόν, έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα! Μόνο, όμως, αυτό. Θα επιτίθεται και δεν θα υπάρχει απάντηση!

Επειδή ευνοούν κάποιοι αυτό τον πόλεμο, την αποσταθεροποίηση, σκοπίμως προσφέρουν κάλυψη στην κατοχική δύναμη. Η αλήθεια, όμως, κι αυτό πρέπει να λέγεται, είναι πως η αυτοάμυνα δεν περνά ποτέ μέσα από την εδραίωση της κατοχής, του διαμελισμού και την επιβράβευση των επεκτατικών δυνάμεων. Κι αυτό αφορά όλες τις δυνάμεις με αυτά τα χαρακτηριστικά. Είτε είναι το Ισραήλ είτε η Τουρκία.