Σεισμικές δονήσεις στην ευρωπαϊκή Βαβέλ…

Στις αρχές Απριλίου, σαράντα ημέρες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με τους φόβους για την ενεργειακή επάρκεια στην Ευρώπη να φουντώνουν, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Ντράγκι, σε συνέντευξη Τύπου, αναφέρθηκε στις συνέπειες του πολέμου και στην οικονομική και ενεργειακή προοπτική της Ιταλίας, θέτοντας στους συμπατριώτες του το δίλημμα: «Προτιμούμε την ειρήνη ή να έχουμε αναμμένο κλιματιστικό; Αυτή είναι η ερώτηση που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας», είπε σε μια αποστροφή του λόγου του.

Έξι μήνες μετά, οι πολίτες της Ιταλίας και της Ευρώπης δεν έχουν ούτε ειρήνη ούτε επαρκή θέρμανση για τον χειμώνα. Και δεν έχουν ειρήνη διότι κανείς δεν νοιάστηκε γι’ αυτήν και δεν έχουν επαρκή θέρμανση, διότι οι ευρωπαϊκές ηγεσίες ακολούθησαν τυφλά τις αμερικανικές επιλογές, χωρίς να αναλογιστούν και να μετρήσουν τις συνέπειες. Έκτοτε είπαν πολλά ψέματα. Πως έχουν φροντίσει για εναλλακτικές πηγές , που όμως γνώριζαν ότι δεν επαρκούν και έκρυψαν το οικονομικό κόστος που προκύπτει από τους νέους προμηθευτές και κυρίως, από το μεταφερόμενο με πλοία αμερικανικό LNG. Με λίγα λόγια από την Ρωσική, η Ευρώπη περνά στην αμερικανική εξάρτηση και στην ενέργεια.

Για ότι γινόταν, έφταιγαν πάντα και μόνο οι Ρώσοι και ας μην είναι πλέον κομμουνιστές. Ουδέν σχόλιο από την συμμαχία της Δύσης για την πρόσφατη αποκάλυψη των New York Times, ότι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών θεωρούν ότι τμήματα της ουκρανικής κυβέρνησης ενέκριναν την δολοφονική επίθεση στη Μόσχα που στοίχισε τη ζωή στη Ρωσίδα δημοσιογράφο Ντάρια Ντούγκινα. Η επίθεση έγινε με παγιδευμένο αυτοκίνητο τον Αύγουστο και είχε αποτέλεσμα να σκοτωθεί η κόρη ενός εξέχοντος Ρώσου εθνικιστή. Σύμφωνα με το δημοσίευμα,  οι ΗΠΑ δεν συμμετείχαν στην επίθεση, είτε παρέχοντας πληροφορίες είτε άλλη βοήθεια. Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν επίσης, ότι δεν γνώριζαν την επιχείρηση νωρίτερα και πως θα είχαν αντιταχθεί στη δολοφονία αν ζητούσαν τη γνώμη τους.

Και μετά, προστέθηκε ο ισχυρισμός του διάσημου Αμερικανού οικονομολόγου Τζέφρι Σακς, καθηγητή στη Σχολή Δημοσίων Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Κολούμπια κατά τη διάρκεια ζωντανής συνέντευξής του στο Bloomberg, όπου ανέφερε πως η καταστροφή των αγωγών Nord Stream ήταν πιθανότατα αποτέλεσμα σαμποτάζ των ΗΠΑ σε συνεργασία με την Πολωνία. Οι δύο δημοσιογράφοι προσπάθησαν να αλλάξουν θέμα συζήτησης, αλλά ο Σακς επέμεινε, λέγοντας ότι υπάρχουν στοιχεία.

Τί μας περιμένει

Κατά τα άλλα στην περιβόητη Ενωμένη Ευρώπη, με την Γαλλία επικεφαλής, πολλές χώρες κατηγορούν τη Γερμανία για την μονομερή της ενέργεια να χρηματοδοτήσει με 200 δισεκατομμύρια ευρώ επιχειρήσεις και νοικοκυριά για να αντιμετωπίσουν το κύμα ακρίβειας στην αγορά ενέργειας. «Ανατριχιάζει η υπόλοιπη Ευρώπη», έγραψε η γαλλική Le Figaro, σχολιάζοντας την μονομερή κίνηση της Γερμανίας. «Φαίνεται ότι το Βερολίνο έχει βαθιές τσέπες και προτιμά να εξασφαλίσει τον εφοδιασμό της χώρας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πληρώνει υψηλό τίμημα. Αλλά αυτή η εθνική στρατηγική συγκρούεται με την Ευρώπη» έγραψε η γαλλική εφημερίδα, αποδοκιμάζοντας την εγωιστική κίνηση του Βερολίνου.

Η υπόλοιπη Ευρώπη στέλνει μήνυμα SOS, καθώς όλοι οι ειδικοί εκτιμούν πλέον ότι η κρίση θα διαρκέσει τουλάχιστον για τρεις (!) χειμώνες. «Τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 2024 θα βρισκόμαστε σε κάποιο είδος τεταμένης κατάστασης», δήλωσε ο πρόεδρος του Δικτύου Φυσικού Αερίου, στη Γερμανία, Κλάους Μίλερ. Το ίδιο ισχύει για πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Πριν από τον πόλεμο της Ουκρανίας, η Αυστρία, για παράδειγμα, λάμβανε το 80% του φυσικού αερίου που χρειαζόταν από τη Ρωσία. Οι Ευρωπαίοι σχεδιάζουν να προμηθεύονται από άλλες πηγές, εισάγοντας μαζικά υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), κυρίως αμερικανικό και νορβηγικό. Η Ευρώπη θέλει να αυξήσει εφέτος τις εισαγωγές LNG πάνω από 60 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Μια ποσότητα που είναι όμως διπλάσια της παγκόσμιας εξαγωγικής ικανότητας LNG!

Και όταν αναφερόμαστε στην ενέργεια, αυτή αφορά το σύνολο της παραγωγής κυρίως στον δευτερογενή τομέα. Αναφερόμαστε και στην έλλειψη πρώτων υλών. Εξαρτημένη από τα μέταλλα η ευρωπαϊκή βιομηχανία θα χρειαστεί νέους προμηθευτές που θα πουλήσουν σε νέες τιμές. Για παράδειγμα, περίπου «70% της ευρωπαϊκής παραγωγής λιπασμάτων σταμάτησε ή επιβραδύνθηκε, ενώ 50% της συνολικής ικανότητας παραγωγής αλουμινίου ήδη έχει χαθεί. Υφίσταται πραγματικός κίνδυνος επιχειρήσεις και ιδιαίτερα οι βιομηχανίες ισχυρής ενεργειακής έντασης να μετεγκατασταθούν οριστικά εκτός Ευρώπης», προειδοποίησε ο Business Europe, οργανισμός που αντιπροσωπεύει τους ευρωπαίους εργοδότες.

Έχει εξετάσει κανείς τι μεταβολές θα γίνουν στον συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο οικονομικό πεδίο με τη γειτονική χώρα να έχει διατηρήσεις τα προνόμια της φτηνής ενέργειας και να αυξήσει τις εξαγωγικές της δραστηριότητες ή να γίνει καταφύγιο νέων βιομηχανικών επενδύσεων από την Ευρώπη; Δυστυχώς κανέναν δεν ενδιαφέρει η ουσία. Η παραπλάνηση είναι το μοναδικό εργαλείο τους.