Η κερδοσκοπία καλά κρατεί στην τιμολόγηση του ρεύματος

Ωστόσο, δεν καταλαβαίνω την στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και ειδικότερα του αρμόδιου υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), όπου παρατηρεί με απάθεια, χωρίς να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα άμβλυνσης του προβλήματος, για τα όσα συμβαίνουν στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος. Και θα εξηγήσω τους λόγους.

Θα αναφερθώ ως παράδειγμα στη ΔΕΗ, της οποίας τα τιμολόγια τον Ιούλιο τυγχάνουν να είναι από τα φθηνότερα της αγοράς.
Προσέξτε: Η χονδρική τιμή (ΤΕΑm) τον Ιούλιο, στο χρηματιστήριο ενέργειας έκλεισε στα 0,09898 ευρώ την Kwh, δηλαδή στα 9,89 λεπτά την Kwh. Τον προηγούμενο μήνα (Ιούνιο) έκλεισε στα 0,081108 ευρώ την Kwh, δηλαδή στα 8,1108 λεπτά την Kwh. Δηλαδή, έχουμε μία αύξηση από τον μήνα Ιούνιο στον μήνα Ιούλιο της τάξης κοντά στο 22%.

Τώρα έρχεται το πράσινο τιμολόγιο της ΔΕΗ και μας δίνει τιμή Ιουλίου 13,567 λεπτά την Kwh, και μετά από έκπτωση της τάξης του 31%, για κατανάλωση μικρότερη από 500 kwh, και 14,385 λεπτά την Kwh για κατανάλωση μεγαλύτερη από 500 Kwh. Η χονδρική τιμή στις 3 Ιουλίου κινείται στα 116,95 ευρώ την Mwh (η μεγαλύτερη σε όλη την Ευρώπη), δηλαδή έχουμε μία αύξηση σημαντική από την κλειδωμένη τιμή του Ιουλίου στο χρηματιστήριο ενέργειας που ήταν στα 98,89 ευρώ την Mwh.

Τι έχουν κάνει οι προμηθευτές; Έχουν ενσωματώσει την αύξηση των επόμενων μηνών στα νέα τιμολόγια, γιατί έτσι υποθέτουν ότι θα κινηθεί η χονδρική τιμή της Mwh τους επόμενους μήνες. Αυξάνουν υπερβολικά την τιμή της Mwh και στη συνέχεια κάνουν και μία έκπτωση ανάλογη για να κρατήσουν τα προσχήματα, και το τελικό αποτέλεσμα τους δίνει υπερκέρδος. Την ίδια λογική ακολουθούν κάθε μήνα και αυτό το “ τροπάριο “ συνεχίζεται. Αυτό γίνεται επί της ουσίας! Και τα λέω αυτά γιατί εφόσον ο Ιούλιος έκλεισε στα 9,89 λεπτά την Kwh, η νέα τιμή δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει στη καλύτερη περίπτωση τα 11 λεπτά την Kwh.

Δεν επιθυμώ να σας μπλέξω με τον μαθηματικό τύπο και το κόστος που προκύπτει από τον Μηχανισμό Διακύμανσης που προστίθεται στην Βασική Τιμή. Αυτή δυστυχώς είναι η κατάσταση. Δηλαδή οι πάροχοι αισχροκερδούν σε βάρος των καταναλωτών, και η κυβέρνηση είναι θεατής του έργου. Γιατί είναι θεατής; Είναι ένα θέμα!

Κλιματικές συνθήκες και τιμολόγια

Η “καραμέλα“ που χρησιμοποιείται για να δικαιολογηθεί η όλη κατάσταση, είναι οι καιρικές συνθήκες των επόμενων μηνών. Αυτή αναφέρουν ως κύρια αιτία τα περισσότερα ΜΜΕ που έχουμε αυξημένα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος τον Ιούλιο. Αυτή η λογική είναι κοντόφθαλμη γιατί στηρίζεται σε υποθετικά σενάρια – και όχι στα πραγματικά δεδομένα των τιμών της Mwh – της παρούσης χρονικής στιγμής.

Οδεύοντας στην καρδιά του καλοκαιριού, λογικά θα υπάρχει μεγαλύτερη ηλιοφάνεια, ισχυροί άνεμοι ως συνήθως, και άρα οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) θα είναι το κυρίαρχο “καύσιμο” στο ενεργειακό μίγμα. Όσο περισσότερη διάρκεια ηλιοφάνειας υπάρχει και όσο ισχυρότεροι άνεμοι υπάρχουν, τότε λόγω των ΑΠΕ παράγεται φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα.

Όταν μειώνεται η συνεισφορά των ΑΠΕ στο μίγμα ηλεκτροπαραγωγής και αυξάνονται αντίστοιχα η μονάδες παραγωγής φυσικού αερίου, λόγω της πιθανής εκτεταμένης χρήσης των κλιματιστικών, οι τιμές χονδρικής στο χρηματιστήριο ενέργειας, που μετακυλίονται στην λιανική, παίρνουν την ανηφόρα. Επίσης η ελληνική αγορά των ΑΠΕ είναι μικρής εμβέλειας και χαρακτηρίζεται από έντονες ανισορροπίες προσφοράς-ζήτησης, που έχει ως αποτέλεσμα η ενέργεια που δεν καταναλώνεται να πηγαίνει ουσιαστικά στο καλάθι των αχρήστων. Ένα ακόμη θέμα που οφείλει να λύσει η κυβέρνηση.

Με την λογική αυτή οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας, για κάθε ενδεχόμενο και για να μην βγουν χαμένοι, ενσωματώνουν προκαταβολικά τις πιθανές κλιματικές μεταβολές στο κόστος των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος.

Η τιμή της TTF

Η χονδρική τιμή στο ελληνικό χρηματιστήριο ενέργειας εξαρτάται, όπως έχω γράψει κατ’ επανάληψη, από την τιμή της TTF του ολλανδικού χρηματιστηρίου ενέργειας. Παρατηρούμε μία αιφνιδιαστική αύξηση της τιμής της TTF (Title Transfer Facility). Από τα 26 ευρώ την Mwh που ήταν τον Μάρτιο, αυτή την χρονική περίοδο έχει φτάσει κοντά στα 36 ευρώ την Mwh. Μία λογική της αύξησης είναι ότι τα επενδυτικά ταμεία ενδεχομένως έχουν συμμαχήσει με τους παραγωγούς και τους προμηθευτές ενέργειας για να στηρίξουν τις θέσεις τους και να κινήσουν την αγορά με υψηλό κέρδος.

Με ποια λογική; Ένα ενδεχόμενο είναι οι δύο πλευρές αγοράζουν ανοδικά στοιχήματα πιο μπροστά από μία “σκόπιμη διακοπή” και έπειτα οι τιμές ανεβαίνουν. Τα ταμεία βγάζουν χρήματα και οι παραγωγοί εξοικονομούν ποσότητες για να τις πουλήσουν στη συνέχεια ακριβότερα. Και επομένως όλοι είναι κερδισμένοι. Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι τα στοιχήματα ρεκόρ που βάζουν τα funds στις τιμές του φυσικού αερίου, που προκαλούν την άνοδο του TTF.

Είναι γεγονός σε κάθε περίπτωση, ότι τα funds παίζουν ενεργό ρόλο στις τιμές ενέργειας που διαμορφώνουν την τιμή της TTF. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η κερδοσκοπία να ανθεί στην αγορά του φυσικού αερίου στο ολλανδικό χρηματιστήριο ενέργειας, επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό τα χρηματιστήρια ενέργειας, ιδιαίτερα των χωρών της Νότιας Ευρώπης και φυσικά της Ελλάδας.

Δυστυχώς η ΕΕ δεν έχει βάλει κανόνες διαφάνειας στην αγορά της ενέργειας και επομένως έχει δημιουργηθεί μία κατάσταση που ενισχύει την κερδοσκοπία, σε βάρος των ευρωπαίων καταναλωτών. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί τα ακροδεξιά-ευρωπαϊκά κόμματα ενισχύθηκαν στις πρόσφατες εκλογές…

Συμπέρασμα και πρόταση

Το συμπέρασμα είναι ότι οι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας σε κάθε περίπτωση, όπως είναι λογικό γι’ αυτούς, έχουν υπερκέρδη με διάφορα τεχνάσματα. Η κυβέρνηση οφείλει με τους μηχανισμούς που διαθέτει, με την αλλαγή κάθε μήνα –και πριν οι πάροχοι ανακοινώσουν τα νέα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος – οι αρμόδιοι φορείς να ρυθμίζουν το οριακό ανεκτό επιτρεπόμενο κέρδος τους, λαμβανομένου υπόψη όλων των δεδομένων της αγοράς.

Θα μου πείτε γίνεται σε μία ελεύθερη οικονομία; Ναι, μπορεί να εφαρμοστεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι η αγορά να έρθει στην κανονικότητα. Ναι, εφόσον οι προμηθευτές συνεχίζουν με την ίδια λογική, και πολύ περισσότερο όταν γνωρίζεις ότι οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες υποφέρουν από την ακρίβεια. Η ευρωπαϊκή ένωση οφείλει να εφαρμόσει κανόνες διαφάνειας για να διασφαλίσει τους πολίτες της από την αισχροκέρδεια των funds.