Αποδυναμώνει αμυντικά την Ελλάδα η κυβέρνηση

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο στενός πρωθυπουργικός κύκλος είναι προφανές ότι, ταυτοχρόνως με την εσωτερική τους αποσύνθεση, νιώθουν εντελώς ανεξέλεγκτοι (ελέω συνολικώς ανύπαρκτης αντιπολίτευσης) να υλοποιήσουν τη διπλή αποστολή τους: το κλείσιμο επικερδών συμφωνιών για τους φιλικούς τους ολιγάρχες και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή, κόντρα στα εθνικά συμφέροντα. Όλα όσα ήθελε να πετύχει ο πατέρας Μητσοτάκης, αλλά δεν είχε κατορθώσει λόγω του τότε ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου πετυχαίνει ο υιός Μητσοτάκης (και) χάρη στο ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη και στο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, όπως και των διαδόχων του.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο μερικός και σταδιακός αφοπλισμός των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και μάλιστα εκεί που το απαιτεί η Τουρκία, προχωρά εντατικώς, με βάση τις εντολές της Ουάσιγκτον. Από ένα τελευταίο έγγραφο, το οποίο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα defencenet.gr και το οποίο διέρρευσε μέσω Βουλής, προέκυψε ότι η κυβέρνηση παροπλίζει τα ρωσικά, κινητά πυραυλικά αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς Tor-M1 και τα παλαιότερα OSA-AKM, καθότι δε θα υπάρξουν νέες συμβάσεις υποστήριξης με τη Ρωσία.

Ταυτοχρόνως δηλαδή, η ελληνική κυβέρνηση στέλνει κρίσιμο οπλισμό στους νεοναζί οπαδούς του Μπαντέρα στην Ουκρανία και απαξιώνει οπλισμό τον οποίο ήδη έχουμε, ο οποίος είναι απαραίτητος για την εθνική άμυνα. Κατ’ εντολή των ΗΠΑ, η κυβέρνηση “φωνάζει” εδώ το Ζελένσκι τάζοντας εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων σε F-16, με αποτέλεσμα να βυθιστούμε ακόμα περισσότερο στην πολεμική εχθρότητα με τη Ρωσία, ενώ ταυτοχρόνως σφυρίζει αδιάφορα για τις τουρκικές προκλήσεις στην Κύπρο και στέλνει το Γεραπετρίτη να συναντήσει τον Φιντάν και πάλι με άδηλη ατζέντα, η οποία εκ των πραγμάτων “γέρνει” προς την τουρκική πλευρά.

Πρόκειται για την περαιτέρω πορεία προς την πλήρη και άκρως επικίνδυνη μετατροπή της Ελλάδας σε προτεκτοράτο, με συνενοχή και του μεγαλύτερου μέρους της αντιπολίτευσης. Εν προκειμένω, όμως, δεν πρόκειται απλώς για κάποιες παραχωρήσεις στο επίπεδο της εκμετάλλευσης φυσικών πόρων. Πρόκειται για τον τμηματικό αφοπλισμό της χώρας, χωρίς να αντικαθίστανται τα εν λόγω οπλικά συστήματα, με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία σε δραματική απόκλιση από την τουρκική και με τις ένοπλες δυνάμεις μας να εξοπλίζονται με κύριο προσανατολισμό την εκτέλεση συμπληρωματικών προς τις ΗΠΑ αποστολών έναντι της Ρωσίας.

Τον χαβά της η κυβέρνηση

Ενώ η Τουρκία, με όλες τις αντιφάσεις της και τις ευαίσθητες (αν)ισορροπίες της εμβαθύνει ακόμα περισσότερο στη δική της εθνική, αμυντική πολιτική, χωρίς να εγκαταλείπει καμία από τις αξιώσεις της έναντι του Ελληνισμού, η κυβέρνηση τρέχει να ικανοποιήσει αξιώσεις της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας. Αξιώσεις για τις οποίες και η συζήτηση μόνο, παλαιότερα θα οδηγούσε σε πτώση της κυβέρνησης. Δεν πρόκειται για ωρίμανση, αλλά για παθητικότητα και παραίτηση η οποία διαχέεται προς τα “κάτω” χάρη εν πολλοίς στα ΜΜΕ.

Με τον ίδιο τρόπο που μπορούμε να ανεχόμαστε δεκαήμερες πυρκαγιές στον Έβρο, ανεχόμαστε το μερικό αφοπλισμό των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Οι δε αντιδράσεις, όπως και στην περίπτωση του Έβρου είναι στρεβλές και καταστροφικές. Μια ανυπόστατη φήμη φούντωσε τη φωτιά του εκφασισμού, ο οποίος καταστρέφει χειρότερα και από τις πυρκαγιές, τις κοινωνίες.

Η κυβέρνηση θέλει τέτοιες αντιδράσεις και για τα εθνικά θέματα γιατί είναι εύκολα διαχειρίσιμες και επειδή σε τίποτα δεν αμφισβητούν το μεγάλο πάτρωνα, τις ΗΠΑ. Με τούτα και με κείνα, βαδίζουμε ολοένα ταχύτερα στο δρόμο της κυπροποίησης του Αιγαίου. Και όλα δείχνουν ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας.