Η μεγάλη εικόνα πίσω από το non paper του θείου Σαμ για τον EastMed

Με το κλείσιμο της επετείου των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, η αμερικανική κυβέρνηση έκανε ένα φαρμακερό δώρο στο ελληνικό έθνος, ένα non paper. Αφού πρώτα κατοχύρωσε βάσεις με παραμονή αορίστου διαρκείας στην Ελλάδα, χωρίς αντάλλαγμα, εξέδωσε το non paper σύμφωνα με το οποίο ο αγωγός EastMed δεν είναι βιώσιμος, αλλά είναι και γεωπολιτικά επικίνδυνος. Προδήλως, λοιπόν, η κυβέρνηση Μπάιντεν επιδιώκει να συρρικνώσει δραστικά το δικαίωμα εξορύξεων στην ελληνική αποκλειστική οικονομική ζώνη. Βέβαια, μπορεί όντως ο εν λόγω αγωγός να μην έχει οικονομικό νόημα, αλλά το μείζον ζήτημα βρίσκεται αλλού.

Ο περιφρονητικός τρόπος των ΗΠΑ απέναντι στη χώρα είναι παλαιός. Μην ξεχνάμε το πραξικόπημα του ’67, τον Αττίλα στην Κύπρο και άλλα παλαιότερα, αλλά και τα δεκάδες πραξικοπήματα που οργάνωσαν οι ΗΠΑ ανά τον κόσμο στο όνομα της δημοκρατίας, όπως και τις απειράριθμες δολοφονίες Aριστερών και δημοκρατών, στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το ενδιαφέρον σήμερα σε ότι μας αφορά ως Ελληνίδες και Έλληνες πολίτες είναι ότι η αμερικανική επικυριαρχία ασκείται πλέον χωρίς φόνους μεν, αλλά με όρους ωμής προσβλητικής χυδαιότητας και εξασφαλίζεται χάρη στο ιθαγενές πολιτικό προσωπικό, τους παλαιότερους Έλληνες πρωθυπουργούς και φυσικά τον σημερινό, κατά τα λοιπά ιδιαιτέρως υψιπετή. Με ένα απλό ανυπόγραφο χαρτάκι, non paper του αμερικανικού υπουργείου των Εξωτερικών, η ελληνική κυβέρνηση έκαμψε τον αυχένα, ώστε να μην αμφιβάλλουν οι υπερατλαντικοί προστάτες για το ακαριαίο προσκύνημα των εγχώριων κυβερνώντων, σαν το τελευταίο δουλάκι!

Πρόκειται για μια ακόμη βύθιση της Ελλάδας στην εθνική και πολιτική αναξιοπρέπεια και κατ’ επέκταση στη διεθνή αναξιοπιστία, η οποία δεν αντισταθμίζεται από τη συμφωνία με τη Γαλλία και τους εξοπλισμούς, ίσως μάλιστα να αδυνατίζει τη στρατηγική τους σημασία. Διότι πως μια κυρίαρχη κυβέρνηση αποδέχεται, μέσω του κυβερνητικού της εκπροσώπου, τέτοια ξένη καταλυτική παρέμβαση, επικαλούμενη μάλιστα βλακωδώς την αγορά;

Η μεγάλη εικόνα για τον EastMed

Η μεγάλη εικόνα είναι αυτή: πολιτικός και προσωπικός εξευτελισμός των κυβερνώντων και ταυτόχρονα ευτελισμός της χώρας. Η μικρή κοντινή εικόνα ως ερμηνευτική της πολιτικής ποιότητας της μεγάλης, εστιάζεται στον διορισμό ενός υπουργού, μάλιστα των Επενδύσεων, με την υψηλή πείρα τηλεοπτικού πλασιέ βιβλίων, με το ζεμπίλι και πολιτική πρακτική το ξημεροβράδυασμα στα κανάλια για προβολή υποκουλτούρας, ή ευθέως “ξεκατινιάσματος”. Και υπόγεια, στήριξη κάθε απατεώνα που κερδοσκοπεί με την πανδημία. Υπάρχουν και άλλα ανάλογα παραδείγματα σε άλλα υπουργεία.

Και η αντιπολίτευση αντέδρασε τόσο όσο να αποφύγει τον ψόγο από τον Αμερικανό πρέσβη. Άλλωστε κάποιοι, όπως ο κ Βαρουφάκης, θέλουν να φυτευτούν “λουλούδια” στην ελληνική αποκλειστική οικονομική ζώνη. Ενώ ο κ.Τσίπρας, πιο πονηρός, εκθείαζε μεν τον αγωγό, αλλά καλού κακού είχε σχεδόν παγώσει τις έρευνες από τότε που κυβερνούσε για να μην μπλέξει -μάλλον του το είχε ζητήσει η κα Μέρκελ. Και ο νέος κ. Ανδρουλάκης, παρά την ωραία λεβέντικη κρητική προφορά του, εμφανίστηκε στο ζήτημα αυτό πολιτικά και εθνικά τραυλός.

Έτσι, λοιπόν, όσο οι πολιτικές ηγεσίες βυθίζονται στην ασημαντότητα, στον καιροσκοπισμό, στον ευτελισμό της πολιτικής που συμπαρασύρει τη χώρα, τόσο παροξύνεται η προπαγάνδα στα τηλεοπτικά και έντυπα μέσα προκειμένου να ωραιοποιούν ή να αποσιωπούν ό,τι το ιθαγενές δημόσιο πράγμα είναι επικίνδυνα φτενό.