Η τηλε-διαπραγμάτευση του Ερντογάν με Μέρκελ και Μακρόν

Κλασική τουρκική απάντηση και απόλυτα αναμενόμενη η αντίδραση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών στις ενστάσεις της Ελλάδας για όσα ανομολόγητα μεθοδεύει η Άγκυρα με το μεταναστευτικό. Προσάπτει στην Αθήνα αναρμοδιότητα να επικαλείται το Διεθνές Δίκαιο όταν, όπως ισχυρίζεται, η ίδια κάνει χρήση δακρυγόνων κατ’ εκείνων που αποπειρώνται να περάσουν στα ελληνικά εδάφη μέσω των τουρκικών.

Ίσως σε χώρες μακρινές από την Τουρκία να προκαλείται προβληματισμός με τη δήλωση του Τσαούσογλου ότι η Τουρκία δεν μπορεί να εμποδίσει μετανάστες να την εγκαταλείψουν. Όσοι όμως γειτονεύουν με αυτή τη χώρα και έχουν νιώσει στην πράξη πώς η Άγκυρα αντιλαμβάνεται την καλή γειτονία, ξέρουν καλά πως όσα λέει ο Τούρκος υπουργός είναι δηλώσεις κατασκευασμένες, πολύ πριν η απειλή του ανοίγματος των τουρκικών συνόρων γίνει πραγματικότητα.

Έχοντας από πολλού απειλήσει την Ευρώπη με αντίποινα για τη μη εκπλήρωση των οικονομικών υποχρεώσεών της απέναντί της, η Τουρκία προετοίμασε το χτύπημα του μεταναστευτικού. Προετοιμάστηκε μάλιστα και επικοινωνιακά ώστε, ενώ αυτή ήρξατο χειρών αδίκων, να προσάψει μομφές στην Ελλάδα που δεν δέχτηκε “να τη σφάξει ο αγάς για να αγιάσει”.

Το παιχνίδι της Τουρκίας

Το κακό ξεκίνησε και είναι πολύ αμφίβολο αν η ασιατική χώρα θα μεταστραφεί σύντομα. Της φταίει η ΕΕ και, παράλληλα, τρίβει τα χέρια της διότι, σε κάθε περίπτωση, τη μεγάλη ζημιά θα την υποστεί η Ελλάδα. Είτε δεχόμενη τα κύματα των δύσμοιρων που εκμεταλλεύεται ως πέμπτη φάλαγγα ο Τούρκος αυθέντης, είτε δεχόμενη ποικίλες μομφές για τη φύλαξη των συνόρων της. Ένα παιχνίδι που, χωρίς παρεκκλίσεις, παίζει η Τουρκία σε όλη της την ιστορία εξωθώντας τους τρίτους στα άκρα ώστε να ισχυριστεί μετά πως η αντίδρασή τους είναι επιθετική γι’ αυτήν και αντίθετη με το Διεθνές Δίκαιο.

Αυτό κάνει με τις απόπειρες διεμβολισμού ελληνικών σκαφών, με την παρουσία του ερευνητικού της σκάφους στην ΑΟΖ της Κρήτης, αυτό κάνει στον εναέριο χώρο του Αιγαίου με υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά. Με τον τρόπο αυτό όχι μόνο παραβιάζει την ελληνική κυριαρχία αλλά και θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της διεθνούς αεροπλοΐας σε ολόκληρο το Αιγαίο.

Ανώδυνος μεταναστευτικός περίπατος

Πρόκειται για την ανατολίτικη τακτική των προκλήσεων και της εκμετάλλευσης των αντιδράσεων. Φαίνεται όμως ότι η απόπειρα του Ερντογάν, να ηρεμήσει την κοινή γνώμη της χώρας του για όσα συμβαίνουν στη βόρεια Συρία, δεν πετυχαίνει. Επίσης, φαίνεται ότι το σχέδιό του για έναν ανώδυνο μεταναστευτικό περίπατο προς την Ελλάδα πέφτει στο κενό.

Η Αθήνα, έχοντας φτάσει στα όριά της, εμπόδισε την έκδοση κοινού ανακοινωθέντος της Ατλαντικής Συμμαχίας για την συνδρομή που ζήτησε η τουρκική πλευρά για τις επιχειρήσεις της στη Συρία. Και δεν περιορίστηκε σε αυτό. Στράφηκε προς τους εταίρους της που, σε μια σπάνια εκδήλωση αλληλεγγύης βρέθηκαν στο πλευρό, της έχοντας διαπιστώσει, επί τόπου και ιδίοις όμμασι, τις τουρκικές πονηριές.

Ταυτόχρονα όμως οι εταίροι έχουν διαπιστώσει και μεθοδεύσεις στα ελληνοτουρκικά σύνορα που,–ω τού θαύματος–, βρέθηκαν σε αναστολή όταν η θεσμική ηγεσία της ΕΕ βρέθηκε στην οριογραμμή του Έβρου ύστερα από πρόσκληση της ελληνικής πλευράς.

Τηλεδιάσκεψη ηγετών

Στις 17 Μαρτίου γίνεται η τηλεδιάσκεψη των ηγετών Γαλλίας, Γερμανίας και Τουρκίας που επεδίωξε ο Τούρκος πρόεδρος μετά την όχι ευτυχή πρόσφατη μετάβασή του στις Βρυξέλλες. Ελπίζει ο Ερντογάν ότι θα μπορέσει να δώσει ώθηση στην αλλαγή, κατά τις επιθυμίες του, του κανονισμού “Δουβλίνο ΙΙ”. Παράλληλα να δώσει ώθηση στο, πολύ επιθυμητό από την πλευρά του, άνοιγμα των κρουνών της ευρωπαϊκής οικονομικής στήριξης της χώρας του για το μεταναστευτικό.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως δεν θα προκύψουν πολλά από την τριμερή αυτή συνεννόηση, με τη σκέψη ότι η εξαρτημένη από τεράστια οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία Γερμανία, μόνο μικρές αντιστάσεις θα παρουσιάσει στις ακραίες τουρκικές απαιτήσεις. Και εύλογα διερωτώνται, αναλυτές και πολιτικοί, αν η γερμανική πλευρά θα υψώσει ανάστημα στην τουρκική ζητώντας της, ανάμεσα σε πολλά άλλα, να μην παρέχει πλέον αφειδώς διευκολύνσεις στα δυστυχισμένα πλήθη.

Πλήθη που χρησιμοποιεί ως μοχλό πίεσης στην Ευρώπη, παρέχοντάς τους όχι μόνο δωρεάν τουριστικά λεωφορεία και στρατιωτικά οχήματα για μετακίνηση προς τα ελληνικά σύνορα. Συνάμα τους παρέχει και δακρυγόνα τουρκικής κατασκευής, προκειμένου να τα χρησιμοποιούν εναντίον των ελληνικών συνοριακών δυνάμεων.

Παράλληλα όμως με τους απαισιόδοξους, κινούνται και εκείνοι που αισιοδοξούν πως η παρουσία του καρτεσιανού Γάλλου προέδρου Μανουέλ Μακρόν, μπορεί να βάλει μερικά τουλάχιστον πράγματα στον σωστό δρόμο.