Οι κατά σύστημα σφαγείς Τούρκοι επικαλούνται την Τριπολιτσά!

Ασφαλώς οι Τούρκοι γνωρίζουν ότι δεν υφίσταται καν θέμα προσφυγής στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την σφαγή της Τριπολιτσάς τον Σεπτέμβριο του 1821. Νομικά η όλη συζήτηση για την Τριπολιτσά είναι ανυπόστατη. Άλλωστε, εάν οι Τούρκοι ήταν σε θέση να κινήσουν μία τέτοια διαδικασία, θα διακινδύνευαν να υποστούν δεκάδες αντίστοιχες προσφυγές από διάφορα κράτη (ελληνικό, αρμενικό, ιρακινού Κουρδιστάν), συλλόγους Ποντίων, Κυπρίων, Ασσύριων, Κούρδων κλπ. για πολύ πιο πρόσφατες και πολύ μαζικότερες σφαγές και μάλιστα γενοκτονίες με εκατομμύρια θύματα. Με κορυφαία αυτή του 1922.

Οι Τούρκοι ασφαλώς δεν πρωτοτύπησαν στο ζήτημα της Τριπολιτσάς. Εδώ και δεκαετίες, η νεοελληνική “προοδευτική διανόηση” και διάφοροι εγχώριοι πανεπιστημιακοί έχουν αναδείξει αυτοενοχικά την σφαγή των Τούρκων της Τριπολιτσάς ως το μέγα ζήτημα της Επανάστασης. Σιωπούν βεβαίως για τις σφαγές των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη με την έναρξη της Επανάστασης, που έλαβαν χώρα πολύ πριν απελευθερωθεί η Τριπολιτσά. Επίσης σιωπούν για το γεγονός ότι οι Τούρκοι της Τριπολιτσάς ήταν εισβολείς και κατακτητές και οι Έλληνες πολεμούσαν για την ελευθερία τους, την οποία ήταν υποχρεωμένοι να διεκδικήσουν με τα όπλα.

Ούτε κανείς από τους ημέτερους ανθρωπιστικά ευαίσθητους επιστήμονες κάθισε να μελετήσει τα γεγονότα για να πληροφορηθεί ότι στους Τούρκους πολιορκημένους της Τριπολιτσάς προσεφέρθη η δυνατότητα αναίμακτης αποχώρησης, την οποία αυτοί αλαζονικά απέρριψαν, διότι δεν δέχονταν να κάνουν συμβιβασμό με τους πρώην ραγιάδες. Αυτά όλα όμως δεν αναφέρονται, διότι το πρόβλημα είναι να προσαρμόσουμε τα γεγονότα στις εθνομηδενιστικές ιδεοληψίες μας.

Τριπολιτσά: “Σφάζοντας” την ιστορία

Έλληνες επιστήμονες, αντιθέτως, που τόλμησαν να μιλήσουν για την ποντιακή γενοκτονία, για θηριωδίες των Τούρκων κλπ., κατηγορήθηκαν από την ημετέρα προοδευτική διανόηση ως “εθνικιστές” και “ακραίοι”. Η ελληνική πλευρά παραιτήθηκε ουσιαστικά από την ανάδειξη της ποντιακής και μικρασιατικής γενοκτονίας και όλων των άλλων τεραστίων διαστάσεων σφαγών στην Χίο, στα Ψαρά, στην Κάσο, την εκστρατεία του Ιμπραήμ που λόγω της στρατιωτικής αποτυχίας του επιδόθηκε σε επιχείρηση γενικευμένης εξόντωσης του άμαχου πληθυσμού, αλλά και προηγουμένως στα Ορλωφικά, όταν τουρκο-αλβανικές ορδές εξανδραπόδισαν σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού της Πελοποννήσου.

Επίσης δεν έγινε καμία προσπάθεια από το ελληνικό κράτος και την ελληνική ιντελιγκέντσια να προβληθεί η αποδόμηση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης στα Σεπτεμβριανά του 1955 και η φρικαλέα τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ενώ όποιος ανέφερε τους 1.619 Ελληνοκυπρίους αγνοουμένους κατατασσόταν αυτομάτως στην εξωτική κατηγορία των σωβινιστών, εθνικιστών κλπ.

Η πραγματική αιτία της έγερσης θέματος Τριπολιτσάς από τουρκικής πλευράς είναι η εισροή νέας καύσιμης ύλης στον τουρκικό φανατισμό, η προσπάθεια συμψηφισμού των τουρκικών θηριωδιών με υποτιθέμενες ελληνικές και η ενοχοποίηση των Ελλήνων για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος». Αυτά ασφαλώς δεν πρόκειται να μεταβάλουν την βάρβαρη όψη της σύγχρονης Τουρκίας και το παρελθόν τριών γενοκτονιών που την συνοδεύει.

Αλλά έχουν σημασία ως μηχανισμός προετοιμασίας της τουρκικής κοινής γνώμης για μία ολομέτωπη σύγκρουση με την Ελλάδα, εν όψει της οποίας ανασύρονται διάφορα γεγονότα από την συγκρουσιακή ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ασφαλώς ένα απονενοημένο τουρκικό διάβημα, που θα ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου, θα είναι η έσχατη πλάνη του Ερντογάν.