Οι βόλτες του Oruc Reis και οι φίλοι της Τουρκίας στην Ευρώπη

Οι βόλτες του Oruc Reis και οι φίλοι της Τουρκίας στην Ευρώπη, Χρήστος Καπούτσης

Το ερευνητικό τουρκικό πλοίο το Oruc Reis και ο στολίσκος πολεμικών πλοίων που το συνόδευαν, επέστρεψαν στο λιμάνι της Αττάλειας, μετά από σχεδόν δύο μήνες που διέπλεαν ανενόχλητοι την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Το τουρκικό ερευνητικό πλοίο ολοκλήρωσε τις προγραμματισμένες υποθαλάσσιες έρευνές του και επέστρεψε για συντήρηση και ανεφοδιασμό τη ναυτική βάση.

Επομένως, δεν πρόκειται, για χειρονομία καλής θέλησης της Τουρκίας, προς την Ελλάδα, ώστε στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, δυνητικά να αξιοποιηθεί πολιτικά, από τα κράτη-μέλη της, που διατηρούν στενές οικονομικές και άλλες σχέσεις με την Άγκυρα, έτσι ώστε, να αποφύγει η Τουρκία πιθανές κυρώσεις από την ΕΕ.

Άλλωστε, η συχνή παρουσία του τουρκικού πλοίου “Μπαρμπαρός” στην ΑΟΖ της Κύπρου, αλλά και το προκλητικό και παράνομο το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων με την παρουσία του Ερντογάν, είναι επιλογές, αποκαλυπτικές των προθέσεων του Ερντογάν. Και εννοείται, ότι είναι από τα ζητήματα, που αφορούν και τα ελληνοτουρκικά, αλλά και την ΕΕ. Ζητήματα “προσφιλή”, σε όσους βαυκαλίζονται με την ιδέα, ότι τα ελληνικά είναι και ευρωπαϊκά σύνορα, άρα η ΕΕ, του ανύπαρκτου ευρωστρατού, θα υπερασπιστεί τα κατά φαντασίαν ελληνο-ευρωπαϊκά σύνορα!

Η Τουρκία, έχει σημαντικές σχέσεις στον στρατιωτικό-βιομηχανικό τομέα με την Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία, που αφορούν δεκάδες δισ. ευρώ, για την υλοποίηση παραγγελιών, οπλικών συστημάτων, που προορίζονται για τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Μάλιστα, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, σε συνέντευξή του στο POLITICO, κατηγόρησε τη Γερμανία, ότι δεν ανταποκρίθηκε στον ηγετικό της ρόλο στην ΕΕ, απορρίπτοντας τις εκκλήσεις από την Αθήνα για επιβολή εμπάργκο όπλων στην Τουρκία.

Πιθανόν, ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, να εκφράζει εμμέσως τις επιφυλάξεις και αμφιβολίες του, κατά πόσο, η υπό γερμανική προεδρία Σύνοδος κορυφής της ΕΕ, θα επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία, λόγω της προκλητικής συμπεριφοράς της, στο Αιγαίο και την Κυπριακή ΑΟΖ.

Σύνοδο Κορυφής με βαρύτητα

Και ακόμη, δηλωτικό των προθέσεων, του συστήματος εξουσίας Ερντογάν, για διάλογο με την Ελλάδα, αποτελούν και οι απανωτές NAVTEX που εκδίδουν οι τουρκικές αρχές, με τις οποίες, δεν επιτρέπουν την διεξαγωγή ασκήσεων από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, σε επιλεγμένες περιοχές του Αιγαίου! H Τουρκία, υποστηρίζει ότι η Ελλάδα παραβιάζει τις συνθήκες της Λωζάνης και των Παρισίων και με νέες Navtex που εκδόθηκαν από την Υδρογραφική Υπηρεσία της Σμύρνης ζητά και πάλι, την αποστρατιωτικοποίηση έξι ελληνικών νησιών, τη Χίο, τη Σάμο, τη Λήμνο, την Ικαρία, την Πάτμο και τη Σαμοθράκη.

Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) στις 10 και 11 Δεκεμβρίου έχει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα, διότι: Θα δούμε, αν θα επιβληθούν οικονομικές ή και άλλες κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, προκειμένου να συμμορφωθεί προς τη διεθνή νομιμότητα, όπως επιμόνως ζητούν, η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και η Γαλλία. Ουσιαστικά, θα διαπιστώσουμε, αν η ΕΕ θα προχωρήσει ή όχι, σε κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, λόγω της επιθετικής και παράνομης συμπεριφοράς της, στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο.

Αν γίνει αυτό (επιβληθούν κυρώσεις), τότε, η ΕΕ θα έχει αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και η απόφαση των κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας, θα είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι η ΕΕ ενωμένη υποστηρίζει τα κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα, σεβόμενη απόλυτα τη διεθνή νομιμότητα. Αλλά, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να συναινέσουν, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Ιταλία και η Ισπανία, που μέχρι τώρα δείχνουν ανοχή στην τουρκική παραβατική συμπεριφορά, διότι έχουν τους λόγους τους.

Έχουν στενές γεωοικονομικές σχέσεις με το σύστημα εξουσίας του Ερντογάν, προωθούν τα εθνικά τους συμφέροντα, συνεργάζονται στον στρατιωτικο-βιομηχανικό τομέα (δαπανηρά εξοπλιστικά προγράμματα) και πολύ δύσκολα θα αντιμετωπίσουν την Τουρκία, όπως πρέπει, δηλαδή ως διεθνή ταραξία. Κοντολογίς, δεν αποκλείεται η Συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, και η απόφασή των Ευρωπαίων για την Τουρκία, να είναι οδυνηρή για τα εθνικά μας συμφέροντα και ένα ακόμη “φιάσκο” για την ελληνική διπλωματία.