Πώς αντιδρά η Τουρκία στους ελληνικούς εξοπλισμούς

Αναμενόμενη η αντίδραση της Τουρκίας στην ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Τα μαχητικά αεροσκάφη Rafale, οι φρεγάτες Belharra , η προμήθεια τορπιλών για τα υποβρύχια και τα νέα ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ και τα επιθετικά ελικόπτερα για το Στρατό Ξηράς, θωρακίζουν ικανοποιητικά τη χώρα έναντι της τουρκικής απειλής.

Και ακόμη, η ισχυροποίηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, παρέχει τη δυνατότητα σημαντικών ελιγμών και πρωτοβουλιών στην ελληνική διπλωματία, που θα πρέπει σε ένα απρόβλεπτο και διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, να διασφαλίσει όχι μόνο τα εθνικά μας συμφέροντα, γενικά και αφηρημένα, αλλά την απειλούμενη, από την Τουρκία, εθνική μας κυριαρχία.

Επιπλέον, η απόφαση του ΚΥΣΕΑ, να παρατείνει την παραμονή στην ηγεσία του ΓΕΕΘΑ του στρατηγού Κ. Φλώρου, αλλά και των αρχηγών Στρατού και Ναυτικού σε συνδυασμό με την αρίστη επιλογή του νέου αρχηγού του ΓΕΑ και του ΑΤΑ, δείχνει εμπιστοσύνη και επιδοκιμασία της κυβέρνησης στην στρατιωτική ηγεσία που έχει να επιδείξει επιτυχίες σε πολλούς και σημαντικούς τομείς. Η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, αντέδρασε ικανοποιητικά στην κρίση που προκάλεσε η Τουρκία στον Έβρο και το Αιγαίο το 2020.

Και ακόμη, η κοινωνική προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι τέτοιου επιπέδου, ώστε η κοινή γνώμη, να εκτιμά και δικαίως, ότι πρόκειται, για τον πιο καλά οργανωμένο και αποτελεσματικό μηχανισμό του ελληνικού κράτους. Ο Στρατός έμεινε όρθιος όταν τα διάφορα σχήματα της Πολιτικής Προστασίας κατέρρευσαν. Όλα αυτά όμως, αξιολογούνται και από την ηγεσία του τουρκικού υπουργείου Άμυνας και των τούρκικων μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ).

Την ανησυχία της, για την ενίσχυση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εκφράζει με τον πλέον επίσημο τρόπο η Τουρκία. Το Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας, το οποίο συνεδρίασε υπό τον πρόεδρο της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι «η Ελλάδα, η οποία αλόγιστα παραβιάζει και διαστρεβλώνει το διεθνές δίκαιο και επιμένει να στρατιωτικοποιεί τα νησιά ενάντια στις συνθήκες, καλείται να ανταποκριθεί με ειλικρίνεια στις εκκλήσεις μας για διάλογο και συνεργασία, και επαναλαμβάνεται η αποφασιστικότητα μας να προστατεύσουμε τα νόμιμα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο».

Η Τουρκία απειλεί

Πιο συγκεκριμένη όμως είναι η δήλωση του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας Χ. Ακαρ, ότι «τα όπλα που αγόρασαν οι Έλληνες είναι πάρα πολλά για την κανονική άμυνα, αλλά και πολύ λίγα για την Τουρκία». Ουσιαστικά λέει, ο στρατηγός ε.ά. και υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, ότι τα νέα οπλικά συστήματα, είναι υπεραρκετά για τις αμυντικές ανάγκες της Ελλάδας, είναι όμως λίγα για να απειλήσουν την Τουρκία (εννοεί ότι τα ελληνικά ΡΑΦΑΛ θα μπουν στο στόχαστρο των αντιαεροπορικών S-400).

Και η ερμηνεία-απειλή, που αφήνει να αιωρείται ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, είναι ότι τα νέα οπλικά συστήματα που θα αποκτήσει η Ελλάδα, θα αξιοποιηθούν κυρίως, για τα συμμαχικά σχέδια στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή (Αν. Μεσόγειο, Βαλκάνια, Ουκρανία), είτε του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών, είτε της Γαλλίας. Είναι προφανώς, η επίσημη αποδοχή, ότι η διπλωματία των εξοπλισμών ή η στρατιωτική διπλωματία, αποτελεί καταλυτικό παράγοντα και των περιφερειακών γεωπολιτικών εξελίξεων, που κατά περίσταση, σταθεροποιεί ή αποσταθεροποιεί, το διεθνές περιβάλλον ασφάλειας.

Πάντως, από οποιαδήποτε οπτική και αν προσεγγίσει κανείς το θέμα, τα νέα μαχητικά αεροσκάφη (24 Rafale) καθιστούν την Αεροπορία μας την ισχυρότερη της Μεσογείου, τουλάχιστον μέχρι να αποκτήσει η Τουρκία μαχητικά αεροσκάφη 5ης γενιάς, αδιαμφισβήτητο ελληνικό επιχειρησιακό πλεονέκτημα, που προσδίδει όμως ευελιξία στην εθνικής μας διπλωματία και αναβαθμίζει το ρόλο της, στις πολύπλευρες συμμαχίες που έχει συνάψει η χώρα μας με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία , το Ισραήλ, την Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο.

Η Τουρκία, δεν φαίνεται διατεθειμένη να εγκαταλείψει την μαξιμαλιστική και αναθεωρητική πολιτική έναντι της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και όταν Τούρκοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι καλούν την Ελλάδα σε διάλογο, εννοούν, τη συζήτηση επί των απαιτήσεων της Τουρκίας σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, όπως είναι η εμμονή της Τουρκικής ηγεσίας, στην αποστρατιωτικοποίηση νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Μια ιστορία, “γκριζαρίσματος” του Αιγαίου που ξεκίνησε επισήμως το 1996 στα ΙΜΙΑ (κυβέρνηση Κ. Σημίτη), για να θυμόμαστε μέρες που είναι …