Πώς τα ίδια τα Τίρανα έχουν διαψεύσει τα περί γενοκτονίας των Αλβανοτσάμηδων

Πρώτον, πως για ακόμα μία φορά χρησιμοποιήθηκε η Αίθουσα της αλβανικής Βουλής για μια φολκλορική παράσταση μίσους και αναληθειών από τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες. Δεύτερον, στα γερμανικά γήπεδα όπου εξελίσσεται το Euro, όποτε έπαιζε η Εθνική Αλβανίας οι οπαδοί της αναρτούσαν πανό και κασκόλ με συνθήματα για την “Μεγάλη Αλβανία” και την επέτειο της “γενοκτονίας στην Τσαμουριά”…

Ανεξαρτήτως των όσων διατείνονται οι Miranda Vickers και James Pettifer – Βρετανοί σύγχρονοι ιστορικοί που εκπόνησαν τη δεκαετία του ’90 για λογαριασμό του Βασιλικού Υπουργείου Αμύνης, έρευνα για τους Αλβανούς στη Βαλκανική – είναι βέβαιο ότι γνωρίζουν, πλην όμως σκοπίμως αποκρύπτουν, ότι οι συγκρούσεις με τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες στη Θεσπρωτία σχετίζονταν με τον αντιναζιστικό Συμμαχικό αγώνα.

Στα πλαίσια της κωδικοποιημένης επιχείρησης “Mincemeat” (άνοιξη 1943) των βρετανικών στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών – που στόχο είχε την παραπλάνηση των ναζιστικών δυνάμεων αναφορικά με την απόβαση στη Σικελία – είχαμε την κλιμάκωση των πολεμικών δραστηριοτήτων του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ στη Δυτική και Βόρεια Ελλάδα. Ως συνέπεια οι Ναζί κατακτητές προχώρησαν σε αντίποινα, αξιοποιώντας μεταξύ άλλων τους συνεργούς τους και δη στην Θεσπρωτία του Μουσουλμάνους Τσάμηδες, με επικεφαλής τους αδελφούς Ντίνο. Για την ιστορία, τον Νουρί Ντίνο εκτέλεσε δια απαγχονισμού ο ίδιος ο Ενβέρ Χότζα, σε πλατεία του Δελβίνου το 1945.

Ήταν αδύνατο να ανεχτούν οι Βρετανοί – και στο πλαίσιο του γενικότερου πολεμικού σχεδιασμού τους – αυτό το προγεφύρωμα των Γερμανών στα Στενά της Κέρκυρας. Για αυτό και δεν ενέκριναν απλώς το σχέδιο πολεμικής δράσης, αλλά συνέδραμαν και σε αυτό. Το σχέδιο αφορούσε την ήττα των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων και κατά συνέπεια των ντόπιων συμμάχων τους, των Μουσουλμάνων Τσάμηδων στην Θεσπρωτία. Αυτή είναι η ιστορία.

Όταν επήλθε η ήττα, οι προύχοντες των Μουσουλμάνων που είχαν αναμειχθεί σε εκτελέσεις και λεηλασίες εις βάρος του ελληνικού στοιχείου της περιοχής – αλλά και σε ενέργειες που αποσκοπούσαν στην απόσχιση της περιοχής από την ελληνική επικράτεια, με την εύνοια αρχικά των ιταλικών και μετέπειτα των γερμανικών κατοχικών αρχών – παρακίνησαν σχεδόν το σύνολο του μουσουλμανικού πληθυσμού να ακολουθήσει τα γερμανικά στρατεύματα, κατά την αποχώρηση τους από την Θεσπρωτία. Ορισμένοι από αυτούς απέβλεπαν σε αμνηστία και στην επιστροφή τους στην Θεσπρωτία με τους δικούς τους όρους, όμως τα γεγονότα δεν εξελίχθηκαν έτσι…

Το μνημείο του ψεύδους

Στην τοποθεσία Κλόγκερι, πλησίον της κοινότητας του Μουρσί – αμιγώς Ορθόδοξη και ελληνικού φρονήματος – έχει κατασκευαστεί με κρατική χρηματοδότηση «νεκροταφείο θυμάτων της ελληνικής θηριωδίας»! Αυτό κτίστηκε το 2012, επειδή δήθεν στο σημείο υπάρχουν τάφοι Μουσουλμάνων Τσάμηδων (στο μεταξύ ουδέποτε έγινε σχετική έρευνα ή γνωμάτευση). Επιπλέον, οι κάτοικοι της περιοχής απορρίπτουν τους σχετικούς ισχυρισμούς.

Η κυβέρνηση Μπερίσα, προσδοκώντας σε σύμπραξη με τις οργανώσεις των Μουσουλμάνων Τσάμηδων, ενέκρινε κονδύλι για το “νεκροταφείο”, άνω του ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Έργο, το οποίο διεκπεραίωσε δήμος αναρμόδιος για την έκδοση σχετικής άδειας. Για να έχει δε ιστορική συνέχεια η σκευωρία, στον σχετικό “διαγωνισμό” ανάδοχος κρίθηκε ιταλική κατασκευαστική εταιρεία!Να θυμίσουμε πως οι Ιταλοί φασίστες είχαν ζητήσει την κήρυξη πολέμου κατά της Ελλάδος για την δολοφονία του Μουσουλμάνου-Τσάμη Νταούτ Χότζα, ενός διαβόητου λήσταρχου της περιοχής. Στο εν λόγω “νεκροταφείο” διοργανώνονται κάθε έτος εκδηλώσεις, συχνά και με την παρουσία ξένων ιμάμηδων, γύρω από το γιγαντιαίο τέμενος που έχει κατασκευαστεί, με άγνωστη χρηματοδότηση…

Αλβανικά ντοκουμέντα για τους Τσάμηδες

Η προσεκτική μελέτη και έρευνα των ίδιων των αλβανικών αρχειακών πηγών της επίμαχης περιόδου 1944-1949 καταδεικνύει, αφενός την πραγματική διάσταση των γεγονότων κι αφετέρου το σαθρό υπόβαθρο της εθνικιστικής προπαγάνδας που επιμένει να συντηρεί το αφήγημα περί “γενοκτονίας”. Η Σιγκουρίμι (μυστικές υπηρεσίες του κομμουνιστικού καθεστώτος) δείχνει ιδιαίτερα ανήσυχη τον Μάρτιο του 1947, όταν οι εκπρόσωποι των προσφύγων απ’ τη Θεσπρωτία στο Αργυρόκαστρο δεν κατάφεραν να «ανταποκριθούν στις ντιρεκτίβες» για την απόδειξη των επισήμων ισχυρισμών για «κτηνωδίες» και «σφαγές».

Η Περιφερειακή Επιτροπή Αργυροκάστρου αναφέρει για την επιτόπια έρευνα της Επιτροπής του ΟΗΕ για τα Βαλκάνια (23/3/1947): «Παρόλο που με το Τσάμικο στοιχείο δουλέψαμε πολύ ώστε να είναι προετοιμασμένο… Η κατάθεση του συντρόφου Κασέμ Ντέμι ενώπιον της αποστολής δεν ήταν ικανοποιητική… Παρά τις προσπάθειες μας και τις σχετικές ερωτήσεις του Σοβιετικού συντρόφου δεν κατέστη δυνατό να οδηγηθούν εκεί που έπρεπε τα πράγματα … Δεν κατόρθωσε να περιγράψει με αριθμούς τις σφαγές, τους ιθύνοντες για αυτές και την αθωότητα του Τσάμικου λαού…».

Ακόμη πιο αποκαλυπτική είναι η συντομογραφία πρακτικών του Πολιτικού Γραφείου του Κομουνιστικού Κόμματος Αλβανίας, στις 25 Μαρτίου του 1949. Το ΚΚΑ είχε υποσχεθεί συνδρομή σε σχετικό αίτημα του ΚΚΕ για αποστολή ανθρώπινου δυναμικού προς υποστήριξη των ενόπλων συγκρούσεων στην Ήπειρο. Στα σχέδια των Αλβανών ιθυνόντων ήταν να πετύχουν δύο στόχους: Απ’ τη μια θα συνέδραμαν τον ΕΛΑΣ με ετοιμοπόλεμους άνδρες – που θα είχαν μάλιστα ελληνικά έγγραφα ταυτοποίησης και δεν θα ενοχοποιούνταν η Αλβανία  για την ανάμιξη της στον Εμφύλιο – κι απ’ την άλλη θα δημιουργούνταν συνθήκες επαναπατρισμού των πληθυσμών αυτών. Και εκπλήσσονται τα μέλη της ανώτατης ηγεσίας του Κομουνιστικού Κόμματος Αλβανίας επειδή ουδείς εκ των Μουσουλμάνων Τσάμηδων δέχτηκε να μετέχει. Στον αντίποδα, αιτήθηκαν να μεταβούν στην Τουρκία, σε περίπτωση που τους διώξει και η Αλβανία!

Προκλητικά σχολικά εγχειρίδια

Μάλιστα, θα ήταν κάτι απλό αν αναφερόμασταν σε ορισμένες αλβανικές οργανώσεις εθνικιστικών στοιχείων, αν στο “παιχνίδι” αυτό  δεν μετέχει το ίδιο το αλβανικό κράτος και βεβαίως η Τουρκία. Απ’ τις πιο ενδεικτικές αποδείξεις της συμμετοχής αυτής, αποτελεί το περιεχόμενο των σχολικών προγραμμάτων και εγχειριδίων του υπουργείου Παιδείας της Αλβανίας. Οι χάρτες που περιέχονται σ’ αυτά και το ιστορικό αφήγημα που διαποτίζει την αλβανική νεολαία δεν έχουν μεγάλες διαφορές από όσα κυκλοφορούν οργανώσεις Αλβανών εθνικιστών, με αυτές του Κοσσόβου και των Σκοπίων σε ρόλο πρωταγωνιστή!

Μάλιστα τα πονήματα των γεωγράφων και ιστορικών των Τιράνων έχουν πολύ φαντασία, ανάλογη με αυτή των συγγραφέων του αφηγήματος της “Γαλάζιας Πατρίδας” στην Άγκυρα. Από την Κέρκυρα στο Ιόνιο, τη Θεσπρωτία-Πρέβεζα και τα Ιωάννινα μεταφέρονται στην Καστοριά και την Φλώρινα, ώστε να συνδεθούν με το Τέτοβο και το Πριζρέν!

Η ελληνική πολιτεία οφείλει να ζητήσει εξηγήσεις από τα Τίρανα για την παραχώρηση αίθουσας του αλβανικού Κοινοβουλίου για τις προπαγανδιστικές εκδηλώσεις τους και κυρίως για το περιεχόμενο των σχολικών εγχειριδίων, πόσο μάλλον όταν οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες έχουν γνωστές διασυνδέσεις με την Τουρκία…