Οι “Τέσσερις Καβαλάρηδες”, η woke κουλτούρα, τα ΜΜΕ και το κοπάδι…

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν που κατευθύνεται μία κοινωνία. Ας δούμε 2-3 από πρόσφατα ευρήματά τους στις ΗΠΑ: Το 34% των Αμερικανών πιστεύουν ότι υπάρχουν περισσότερα από δύο φύλα (woke κουλτούρα). Στο 34% ανήκει η μεγάλη πλειονότητα των νέων, που σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια το 34% θα γίνει πλειοψηφία! Άλλη έρευνα έδειξε ότι το 47% των νέων πιστεύει ότι οι Ιδρυτές του Αμερικανικού Έθνους (Washington, Jefferson, Franklin κλπ.) ήταν παλιάνθρωποι και όχι πατριώτες. Τέλος, έρευνα του Πενταγώνου έδειξε ότι το 80% περίπου των νέων δεν είναι σε θέση να υπηρετήσουν στις Ένοπλες Δυνάμεις για διάφορους λόγους (ψυχολογικά προβλήματα, ναρκωτικά, αλκόολ, φυσικές αδυναμίες, ποινικό μητρώο κλπ).

Η σημασία της ποιότητας μιας γενιάς στη διαμόρφωση της εποχής τους είναι τεράστια. Υπήρξαν γενιές που οδήγησαν σε μεγάλες προόδους και άλλες που επέφεραν καταστροφές, συχνά γκρεμίζοντας ότι έχτισαν οι προηγούμενες γενιές και κληρονομώντας τεράστια βάρη στις επόμενες. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια. Ο Ησίοδος στο “Έργα και Ημέραι” αναφέρεται στο Χρυσό Γένος: «Οι αθάνατοι αυτοί φύλακες είναι αποσταλμένοι από τον Δία και προερχόμενοι από το πρώτο γένος, το λεγόμενο Χρυσό Γένος..» (στίχοι, 123-125)  και πιο κάτω «υπάρχουν από τον Δία φύλακες αθάνατοι των θνητών ανθρώπων απάνω στην πολύκαρπη Γη. Και τούτοι παρακολουθούν τις δίκες και τα εγκλήματα γυρίζοντας αχνοντυμένοι παντού στην Γη» (στίχοι 252-255).

Στις ΗΠΑ διακρίνονται οι έξι γενιές με τους αντίστοιχους κοινωνιολογικούς χαρακτηρισμούς:

• Η γενιά των Αγωνιστών (πολέμησαν στους δύο παγκοσμίους πολέμους και χαρακτηρίζονται Greatest Generation). Σημερινή ηλικία: 99-122.
• Η γενιά των Εργασιομανών (με σκληρή δουλειά και υψηλή εργασιακή ηθική έχτισαν τη νέα Αμερική και χαρακτηρίστηκαν Silent Generation). Σημερινή ηλικία: 78-98.
• Η γενιά των Άπληστων (έδωσαν έμφαση στην εξασφάλιση οικονομικής άνεσης και είναι γνωστοί ως Baby Boomers). Σημερινή ηλικία: 59-77.
• Η γενιά των Υπεροπτών (μεγάλωσαν στην οικονομική άνεση και έδωσαν έμφαση στις προωθήσεις των συμφερόντων τους μέσω οργανωμένων ομάδων, συχνά χαρακτηρίζονται ως εκκεντρικοί υπερόπτες που χλεύασαν τις παραδόσεις, γνωστοί ως Generation X). Σημερινή ηλικία: 44-58.
• Η γενιά των Εγωκεντρικών (Woke κουλτούρα, φωνακλάδες που αποφεύγουν το διάλογο, αποκαλούν “αξιοθρήνητους” όσους διαφωνούν, θεωρούν εαυτούς ως “πολεμιστές κοινωνικής δικαιοσύνης” (social justice warriors), γνωστοί ως Generation Y). Σημερινή ηλικία: 29-43.
• Η γενιά των Τεχνοεξαρτημένων (η πρώτη γενιά που γεννήθηκε σε Κόσμο όπου είναι τεχνο-συνδεδεμένοι μεταξύ τους, γνωστοί ως  Generation Z). Σημερινή ηλικία: 11-28.

Οι κοινωνικές συνθήκες στις οποίες έζησαν οι γενιές των Αγωνιστών και των Εργασιομανών δεν έχουν καμία σχέση με τη σημερινή κατάσταση. Οι βάσεις για τη σημερινή δομή του Δυτικού Κόσμου ετέθησαν από τη γενιά των Άπληστων. Η διαμόρφωση των μετα-μοντέρνων αντιλήψεων έγινε από τη γενιά των Υπεροπτών. Επιρροή έχει σήμερα η woke γενιά των Εγωκεντρικών. Τέλος η γενιά των Τεχνοεξαρτημένων δεν έχει βάλει ακόμα τη σφραγίδα της. Τα σημάδια δείχνουν ότι θα είναι η πρώτη γενιά που θα υποστεί “κοπαδοποίηση”.

Αν οι πολίτες ήξεραν…

Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένα σφαγείο. Έχασαν τη ζωή τους περί τα 16.000.000 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλα 21.000.000. Ο τότε Άγγλος πρωθυπουργός David Lloyd George είχε πει εμπιστευτικά στον τότε εκδότη του Guardian, CP Scott: «Αν οι πολίτες ήξεραν την αλήθεια θα είχαν σταματήσει τον πόλεμο αμέσως, αλλά φυσικά δεν την γνωρίζουν, ούτε πρέπει να τη γνωρίζουν».  Δυστυχώς, η χειραγώγηση των μαζών επαναλήφθηκε σε όλους τους επόμενους πολέμους, όπως και στην Ουκρανία σήμερα.

Πρωτεργάτης της προπαγάνδας υπήρξε ο κοινωνιολόγος Edward Bernays, που γεννήθηκε στη Βιέννη (η μητέρα του ήταν αδελφή του Sigmund Freud), αλλά δραστηριοποιήθηκε στις ΗΠΑ από το 1910. Επινόησε τον όρο “δημόσιες σχέσεις”, που αρχικά υπονοούσε την εκμετάλλευση της ευπιστίας των πολιτών. Είχε γράψει: «Η ευφυής χειραγώγηση των μαζών είναι μια αόρατη κυβέρνηση που είναι η αληθινή κυρίαρχη δύναμη στη χώρα μας». Μαζί με άλλους, το 1917 ο Bernays έφτιαξε την οργάνωση US Committee on Public Information με σκοπό να πείσει τους διστακτικούς Αμερικάνους να εισέλθει η χώρα τους στον Α’ Παγκόσμιο.

Ο Bernays είχε προτείνει στον τότε πρόεδρο Woodrow Wilson ότι «για να μπούμε στον πόλεμο πρέπει να πουλήσουμε τον πόλεμο στους πολίτες, όπως γίνεται με κάθε άλλο προϊόν». Τότε δημιουργήθηκε ο πρώτος μοντέρνος μηχανισμός προπαγάνδας, με βασική ιδέα ότι η χειραγώγηση γίνεται μέσω της εκμετάλλευσης των συναισθημάτων, του ασυνειδήτου και των ενστίκτων τους (ειδικά των κατώτερων). Ο μηχανισμός προπαγάνδας δεν ασχολείται με αληθινά δεδομένα.

Ο Bernays έλεγε: «Ας μην ασχολούμαστε με την άντληση γεγονότων για να πείσουμε τους ανθρώπους, ας τους αρπάξουμε από τα συναισθήματά τους, από το ασυνείδητό τους και τις ενστικτώδεις ορμές τους και κυρίως κατατρομάξτε τους». Από τις πλέον γνωστές εκστρατείες προπαγάνδας του Bernays υπήρξαν:

• Η εκστρατεία προώθησης της πώλησης τσιγάρων στις γυναίκες το 1929, παρουσιάζοντας τα τσιγάρα σαν πυρσούς φεμινιστικής απελευθέρωσης (χρηματοδότης η καπνοβιομηχανία “Lucky Strike”).
• Η οργάνωση το 1954 της εκστρατείας δυσφήμισης και εν συνεχεία ανατροπής της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της Γουατεμάλας (χρηματοδότης η United Fruit Company που εκμεταλλευόταν τις φυτείες στη Γουατεμάλα).

Προπαγάνδα και ΜΜΕ

Όλες οι γενιές, λοιπόν, υπήρξαν θύματα προπαγάνδας. Ποτέ, όμως, η προπαγάνδα δεν είχε φτάσει σε τέτοια επίπεδα τρομοκράτησης των πολιτών με ταυτόχρονη υποτίμηση της νοημοσύνης τους, όπως γίνεται σήμερα. Όλα τα ΜΜΕ στη Δύση ανήκουν σε πλουτοκράτες (πολλοί από αυτούς είναι άξεστοι “λετσολεφτάδες”). Ας κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή:

Στα μέσα του 20ου αιώνα, οι επικεφαλής των ραδιοτηλεοπτικών δικτύων στις ΗΠΑ πίστευαν ότι η παροχή ειδήσεων ήταν κοινωνικό λειτούργημα. Οι ειδήσεις δεν προορίζονταν να βγάλουν χρήματα. Την περίοδο εκείνη οι ειδήσεις ήταν σχετικά αξιόπιστες. Όλα άλλαξαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 όταν μεγάλες εταιρείες άρχισαν να αγοράζουν ΜΜΕ. Αυτό συνεχίστηκε με ένταση στη δεκαετία του 1980, με αποτέλεσμα σήμερα να μην υπάρχει ούτε ένα μεγάλο ΜΜΕ που να μην ανήκει στα οργανωμένα συμφέροντα. Αυτό που συνέβη ήταν μια διάβρωση της έννοιας των ποιοτικών ειδήσεων. Οι ειδήσεις έγιναν ένα ακόμα εμπόρευμα.

Από το 1970 και μετά, βαθμιαία η δημοσιογραφία μετατράπηκε σε ελιτίστικο επάγγελμα. Ως αποτέλεσμα, οι δημοσιογράφοι μετατόπισαν τη ματιά τους μακριά από τους απλούς εργαζόμενους, εστιάζοντας στα ενδιαφέροντα και συμφέροντα των εύπορων και με woke μόρφωση τάξεων. Κάποτε υπήρχε αντιστάθμισμα στις χειρότερες τάσεις των δημοσιογράφων, ενώ τώρα τα εταιρικά συμφέροντα συμπλέουν με τις ιδεοληπτικές σταυροφορίες των δημοσιογράφων. Βλέπε π.χ. το πρόσφατο άρθρο του γνωστού δημοσιογράφου David Brooks στους New York Times με τίτλο “What if we’re the bad guys here?”.

Δημοσιογραφία και woke κουλτούρα

Σήμερα η αμερικανική δημοσιογραφία έχει τα χάλια της. Πολύ πριν τα fake news γίνουν δημοφιλές σλόγκαν, οι Αμερικανοί είχαν ήδη χάσει την πίστη τους στα ΜΜΕ τους. Όμως τον τελευταίο καιρό, η αίσθηση ότι κάτι πολύ άσχημο συμβαίνει με τα ΜΜΕ είναι αδύνατο να αγνοηθεί, εξ ου και άρθρα όπως αυτό του David Brooks. Αυτό συμβαίνει επειδή η πλειονότητα των συστημικών ειδήσεων δεν είναι πλέον φιλελεύθερες, είναι woke. Τα σημερινά ΜΜΕ διαδίδουν ιδέες που ήταν περιθωριακές πριν από μια δεκαετία, συμπεριλαμβανομένου του ψευτο-αντιρατσισμού, των ανοιχτών συνόρων και της κριτικής φυλετικής θεωρίας.

Με τα χάλια της σημερινής woke εκπαίδευσης, οι αξίες της παλιάς δημοσιογραφίας έπαυσαν να υπάρχουν, οπότε η χειραγώγηση των πολιτών από τα MME είναι πανεύκολη. Ο ηθικός πανικός γύρω από την έννοια της φυλής που ενθαρρύνεται από τις σημερινές ψευτο-ελίτ εδραιώνει τη δύναμη των νεοφιλελεύθερων ομάδων και να προστατεύει τα οικονομικά τους συμφέροντα. Εγκαταλείποντας τους εργαζόμενους και δημιουργώντας έναν πολιτισμικό πόλεμο γύρω από την ταυτότητα και το έθνος, τα ΜΜΕ υπονομεύουν την δημοκρατία.

Πρόσφατα το CNN δημοσίευσε άρθρο με τίτλο “Ένας οδηγός για τα νεοπρόσωπα, από το ae έως το ze”, όπου ισχυρίζεται ότι μπορεί κάποιος να δηλώνει “το” (αντικείμενο) και μάλιστα προσφέρει ένα αναλυτικό οδηγό για το πώς θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε με σεβασμό σε όσους δηλώνουν ότι είναι “αστέρι” ή “ήλιος”. Φτάσαμε στην εποχή όπου τέτοιοι “τρελοί” γίνονται κοινωνικά παραδείγματα. Κάτι άλλο που κάνει τα πράγματα χειρότερα είναι η ύπαρξη κάποιων σημαντικών εφαρμοστικών διαφορών με προηγούμενες περιπτώσεις, όπως η αρρωστημένη πεποίθηση των με woke μόρφωση μελών της ιδεοληπτικής γενιάς ότι αυτοί είναι οι μόνοι καλοί άνθρωποι, ενώ οι άλλοι υπόλοιποι είναι κακοί! Το γνωστό αμερικανικό δίπολο…

Η χειραγώγηση των πολιτών από woke ψεύτο-ελίτ γίνεται με υποκρισία, στο όνομα ενός δήθεν ανθρωπισμού. Ισχυρίζονται ότι έχουν το μονοπώλιο του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας, αφήνοντας όλους τους άλλους απέξω! Στη περίπτωση της woke ψεύτο-ελίτ ισχύει η ρήση του Albert Camus: «Τα ανθρωπιστικά αισθήματα συνοδεύονται πάντα από μισανθρωπία. Η ανθρωπότητα αγαπιέται γενικά για να αποφευχθεί η αγάπη για κανέναν συγκεκριμένα». Για να τον δικαιώσουν, οι πλούσιοι κάτοικοι της πόλης Martha’s Vineyard στη Μασσαχουσέτη “έσκιζαν τα ιμάτιά τους” υπέρ των προσφύγων-μεταναστών γενικά, αλλά όταν κλήθηκαν να φιλοξενήσουν τέτοιες οικογένειες κάλεσαν τον στρατό να τους “μπουζουριάσει”.

Οι “Τέσσερις Καβαλάρηδες”

Στο παρελθόν υπήρχαν αξίες που περνούσαν στη συνείδηση των πολιτών μέσω της εκπαίδευσης. Έτσι, σημαντικό τμήμα των πολιτών ήταν καταρτισμένοι και έτοιμοι να αντισταθούν σε αμφισβήτηση των δικαιωμάτων τους και ενσυνείδητα να αντιπαρατεθούν σε ψευδολογίες των ΜΜΕ. Αυτό δεν ισχύει σήμερα. Αντίθετα, είναι εντυπωσιακή η παθητικότητα της πλειονότητας των πολιτών. Ίσως γιατί οι άνθρωποι ψυχολογικά δεν αντέχουν, φοβούνται να μείνουν “έξω από το κοπάδι”.

Ας μου επιτραπεί να κλείσω με αναφορά στους λεγόμενους “Τέσσερις Καβαλάρηδες” της Αποκάλυψης του Ιωάννη (Κεφ. 6, εδ. 1-8) σαν συμβολικές περιγραφές. Κατά τη γνώμη μου, σήμερα οι “Τέσσερις Καβαλάρηδες” αντιπροσωπεύουν τον “Μηδενισμό”, την “Αθεΐα”, την “Παγκοσμιοδιοίκηση” και το “Wokism”. Σαν βυθισμένη σε μαζική ψύχωση, η σημερινή κοινωνία, λόγω της έλλειψης αρχών, αξιών και δεσμών με τις παραδόσεις του δυτικού πολιτισμού και της κλασικής παιδείας, φαίνεται ανήμπορη να καταλάβει και να αντιδράσει.

Έτσι, υφίσταται ουσιαστικά αδιαμαρτύρητα τον πνευματικό και ηθικό υποβιβασμό της από ΜΜΕ, κυβερνήσεις και κάθε είδους “κοτζαμπάσηδες”. Ειδικά τα ΜΜΕ αποτελούν απειλή. Υπαγορεύουν στους πολίτες τις “κατάλληλες” σκέψεις, ακόμα και με μεθόδους τρομοκράτησης. Με αυτό τον τρόπο, ουσιαστικά αλλοιώνεται ο ανθρωπολογικός τύπος της σημερινής γενιάς. Και, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, η σημερινή χαμένη γενιά θα τελειώσει όταν οι θλιβερές ψευδαισθήσεις της θα έχουν πια εξαντληθεί…