Η μάχη του Στραβελάκη με τον κορονοϊό – Τί μας διδάσκει

Δυστυχώς όσα κι αν οι αριθμοί δείχνουν –αλλά και παράλληλα πολλοί ειδικοί επισημαίνουν– εδώ και πάνω από τρεις μήνες, η  ευπάθεια που έχουν στον κορονοϊό ακόμα και οι πλήρως εμβολιασμένοι, αποδεικνύει στον κατάκοπο κόσμο ότι είναι πιο εύκολο να ριζώσει η επικίνδυνη ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Σε αυτό συμβάλλει η επιμονή της κυβέρνησης και πολλών ΜΜΕ να αναφέρουν ότι “η συντριπτική πλειοψηφία νοσεί ηπίως”, με αποτέλεσμα η μειοψηφία να συντρίβεται όντως, αλλά και από 10% να έχει φτάσει το 20%.

Όμως, και η αντιπολίτευση συχνά βάζει αυτογκόλ και τοποθετείται κομματικά σε ένα θέμα που είναι ζωής ή θανάτου. Ο κόσμος είναι καχύποπτος απέναντί της για πολλούς λόγους, ότι αυτή παίζει και αυτή, στο κάτω-κάτω, το πολιτικό παιγχνίδι της, συχνά κακότροπα ή πάντως με μη επιστημονικό λόγο, οπότε με τους Πράσινους και τους Βένετους, τους Ρούσσους και τους Λευκούς, χάνεται η ουσία του προβλήματος (ενός ζητήματος ζωής ή θανάτου).

Η μάσκα πέφτει στο σαγόνι, αγκαλιάζουμε τα εγγόνια ή τα παιδιά μας κι ας είναι ανεμβολίαστα, τα φιλάμε και ελπίζουμε στο “έλα μωρέ, σε εμάς θα τύχει…”, με τη ζωή μας να παίζεται σε μια ζαριά. Σε μια εποχή που τα παράθυρα των τηλεοπτικών μέσων βασιλεύουν, το γεγονός ότι όλοι οι τηλεπαρουσιαστές είναι χωρίς μάσκα ενώ έχουν πάνελ στο στούντιο, αλλά και πολλοί πολιτικοί την αποφεύγουν στο “γυαλί” ή συνεντευξιαζόμενοι σε άλλους χώρους, ο κόσμος παίρνει λάθος μηνύματα από τα “πρότυπα” της σημερινής Ελλάδας.

Πώς την πατήσαμε

Και κυριάρχησε το “αφού εμείς οι εμβολιασμένοι δεν κολλάμε ούτε μεταδίδουμε εύκολα” και το “γιατί να υποβαλλόμαστε σε τεστ εμείς, αφού κάναμε το χρέος μας” και “είναι πανδημία των ανεμβολίαστων” και “αυτές τις ελευθερίες τις κατακτήσαμε με το εμβόλιο”, λες και είναι προνόμιο να ρισκάρεις τη ζωή σου “γλιτώνοντας” τη μάσκα ή ένα τεστ της προκοπής. Όμως, οι εμβολιασμένοι συνιστούν το 40% των εισαγωγών στα νοσοκομεία, το 10% έως 30% των εισαγωγών σε ΜΕΘ (κυμαίνεται το ποσοστό από νοσοκομείο σε νοσοκομείο) και δυστυχώς πλήρως εμβολιασμένο ήταν και πάνω από το 13% των νεκρών του τελευταίου τριμήνου.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, της μεγάλης επιρροής των τηλεοπτικών μέσων, η περιπέτεια υγείας ενός τηλεπαρουσιαστή, του συμπαθέστατου Νίκου Στραβελάκη, ίσως έχει τελικά μεγαλύτερη πέραση από τις προτροπές των ειδικών ή όσων συντακτών υγείας προσπαθούν να γράφουν αντικειμενικά –δηλαδή να επισημαίνουν ότι το εμβόλιο είναι η μόνη ασπίδα μετά τις μάσκες, αλλά και ότι δυστυχώς ένα ποσοστό θα μείνει ακάλυπτο παρά τον εμβολιασμό, οπότε πρέπει να προσέχει.

Ο Νίκος Στραβελάκης (που παραθέτουμε κατωτέρω την ανάρτησή του) κινδύνευσε σοβαρά από τον ιό και παρουσίασε πνευμονία δύο μέρες μετά την τρίτη δόση. Εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι είχε κολλήσει λίγο πριν την κάνει, κάτι που δείχνει πόσο δίκιο έχουν οι Βρετανοί, που αποφάσισαν αυτή να γίνεται τέσσερις μήνες μετά την δεύτερη και όχι 6 μήνες όπως στις περισσότερες χώρες ή οι Ισραηλινοί που μιλούν ήδη για τέταρτη δόση. Ο δε 55χρονος Δημήτρης Στραβελάκης ούτε γέροντας είναι, ούτε έχει υποκείμενα προβλήματα υγείας, εξ ου και την γλίτωσε.

Τι γράφει ο ίδιος

Ο τηλεπαρουσιαστής έγραψε (και δημοσιεύθηκε το κείμενο στην ιστοσελίδα του ΣΚΑΙ) για την περιπέτεια της υγείας του μέσα από το νοσοκομείο “Σωτηρία” όπου εξακολουθεί να νοσηλεύεται. Εισήχθη σε αυτό πριν από πέντε μέρες. Επισημαίνει όσα βίωσε ο ίδιος ως ασθενής και γράφει τα εξής:

«Μετά από μια απρόσμενη για μένα εξέλιξη της περιπέτειας του κορωνοϊού, καθότι τρεις φορές εμβολιασμένος και χωρίς υποκείμενα νοσήματα, νιώθω την ανάγκη να δημοσιοποιήσω πέντε παγίδες, όπως τις έζησα, με τη σκέψη ότι μπορεί έτσι να αποτραπούν σοβαρές νοσήσεις, νοσηλείες και να σωθούν ανθρώπινες ζωές :

»1. Όταν έκανα την τρίτη δόση του εμβολίου, ακριβώς στο εξάμηνο από τη δεύτερη, είχαν πέσει τα αντισώματα ήδη – όπως αποδείχθηκε – άρα ήμουν πολύ λιγότερο καλυμμένος- η τρίτη δόση δεν πρόλαβε να δράσει. Επομένως, με δεδομένη και την πρόσθετη απειλή της μετάλλαξης «Όμικρον» – πιστεύω ότι η επιτροπή των εμβολιασμών θα πρέπει σύντομα να εξετάσει το ενδεχόμενο να γίνεται νωρίτερα η τρίτη δόση, πχ στους πέντε μήνες. Έστω, πρώτα για τους άνω των 60 ετών.

»2. Τα συμπτώματα σε εμένα, εκδηλωθήκαν 48 ώρες μετά την τρίτη δόση. Σχετικά ήπια και χωρίς πυρετό. Αυτή η συγκυρία ήταν παραπλανητική για τους γιατρούς που τα απέδωσαν σε παρενέργειες του εμβολιασμού. Έτσι, χάθηκε πολύτιμος χρόνος και θεωρητικά θα μπορούσαν να είχαν κινδυνεύσει άνθρωποι από το οικογενειακό και επαγγελματικό μου περιβάλλον με τους οποίους ήρθα σε επαφή το συγκεκριμένοι διάστημα. Φυσικά δεν ευθύνονται οι άριστοι γιατροί, αλλά η σύμπτωση και η κακή συγκυρία».

Η αξιοπιστία των rapid test

Και συνεχίζει ο Νίκος Στραβελάκης: με το τρίτη “παγίδα”. «Εύλογο ερώτημα: αφού υπήρχε έστω η υποψία, έκανα προληπτικά τεστ; Προφανώς! Και εδώ είναι η τρίτη παγίδα. Όλα αρνητικά. Και την πρώτη ημέρα και τη δεύτερη και την τρίτη ημέρα που μάλιστα διαπιστώθηκε 12 ώρες αργότερα ότι ήμουν θετικός. Εκεί ήταν σωτήρια η προτροπή του γιατρού μου, όταν τον ενημέρωσα ότι ήταν αρνητικό το rapid test –την τρίτη ημέρα των ήπιων συμπτωμάτων και την πέμπτη από την ενισχυτική δόση –να κάνω και μοριακό τεστ. Τεστ που βγήκε θετικό.

»4. Ο κορωνοϊός είχε σε εμένα απολύτως παραπλανητική πορεία. Τα πρώτα 24ωρα –και μετά τη διαπίστωση της θετικότητας – σχετικά ήπια συμπτώματα, όπως κόπωση –το μόνο έντονο– μυαλγίες, πόνο στον λαιμό, ανοσμία, αγευσία. Όχι πυρετό και κορεσμό οξυγόνου κοντά στο 98. Και εδώ ήταν η τέταρτη και πιο επικίνδυνη παγίδα! Οι γιατροί ρωτούν επίμονα για τον κορεσμό και λένε: να ανησυχήσεις μόνο όταν πέσει αρκετά χαμηλά, με το 98 να θεωρείται σχεδόν άριστο.

»Έτσι, ενώ βγήκα θετικός Δεύτερα βράδυ, τις μέρες που περνούσαν τα συμπτώματα υποχωρούσαν κι ως την Παρασκευή ήμουν σχεδόν καλά, απύρετος και με κορεσμό 98! Άρα, η πρώτη σκέψη: τη γλυτώσαμε! Λάθος!!! Το Σάββατο, ξεκίνησε πολύ έντονη δύσπνοια, έκανα λίγα βήματα και λαχάνιαζα, αλλά ο κορεσμός οξυγόνου… εκεί : 97- 98!! Φαινομενικά ουδείς λόγος ανησυχίας. Φαινομενικά! Εδώ πάλι ήταν σωτήρια η παρέμβαση του γιατρού μου, που με προέτρεψε να πάω στο νοσοκομείο να κάνω αξονική θώρακος, για καλό και για κακό!»

Ο παραπλανητικός κορεσμός

«5. Η αξονική, παρά τον κορεσμό 98, έδειξε πνευμονία! Ο κορωνοϊός είχε χτυπήσει και τους δυο πνεύμονες. Το σήμα ήταν άμεσο για εισαγωγή μου στο νοσοκομείο και άμεση έναρξη θεραπείας με ρεμδεσιβίρη ενδοφλέβια και στη συνέχεια με κορτιζόνη.

»Στην ερώτηση μου, πώς γίνεται να έχω πνευμονία, που προκαλεί την έντονη δύσπνοια, και ταυτόχρονα φαινομενικά φυσιολογικό κορεσμό, μου εξήγησαν ότι είχε πληγεί το κάτω μέρος των πνευμόνων και το υπόλοιπο υπερλειτουργούσε και έδινε αυτήν την παραπλανητική μέτρηση. Άρα η αξονική πρόλαβε τα χειρότερα και εδώ είναι η πέμπτη και μεγαλύτερη παγίδα.

»Ο κορωνοϊός έχει συχνά εξέλιξη που… ρίχνει «στάχτη» στα μάτια, με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος. Σχετικά ήπια συμπτώματα στην αρχή, βελτίωση στη συνέχεια και συνήθως μετά την έβδομη ημέρα ραγδαία επιδείνωση. Οι γιατροί, μου το είπαν καθαρά: ξεκίνησες αργά τη θεραπεία με ρεμδεσιβίρη , ευτυχώς που είσαι τριπλά εμβολιασμένος, αυτό θα σε σώσει τώρα που προχώρησε ο κορωνοϊός. Και όντως αυτό κυρίως με έσωσε!!»

Τι έμαθε

«Πήρα την απόφαση να δημοσιοποιήσω αυτά τα προσωπικά δεδομένα, γιατί θεωρώ ότι αποτελούν διδάγματα για μελλοντικούς ασθενείς, και μπορεί έτσι – με την καθοδήγηση πάντα των εξαιρετικών γιατρών μας – να αποτραπούν νοσηλείες, σοβαρότερες νοσήσεις και να σωθούν ζωές. Τα πιο βασικά μαθήματα:

»1. Ενα τεστ, όταν δεν είναι μοριακό, δεν είναι πάντα αξιόπιστο. 2. Τα αντικειμενικά δεδομένα για την πορεία του κορωνοϊού δεν είναι πάντα αντικειμενικά. 3. Ο κορωνοϊός προχωρά ύπουλα, καθησυχάζει και όταν – μετά από ημέρες – αρχίζει να χτυπά, μπορεί να είναι θέμα ωρών πλέον η ραγδαία επιδείνωση και η διασωλήνωση κυρίως για τους ανεμβολίαστους με υποκείμενα νοσήματα άνω των 60 ετών. 4. Κινδυνεύουν και οι εμβολιασμένοι, όπως εγώ, όταν έχει περάσει μεγάλο διάστημα από τη δεύτερη δόση. Όσο πιο μακρύ το διάστημα, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος!

»Και έτσι καταλαβαίνω, έχοντας ζήσει ο ίδιος πια την περιπέτεια, πώς χάνονται καθημερινά και άδικα τόσες δεκάδες ανθρώπινες ζωές! Άρα: Εμβόλιο, τρίτη δόση, ανοιχτή γραμμή με τον γιατρό, όχι εφησυχασμός στην καλή πορεία –αν νοσήσει κάποιος – και, θα προσέθετα, μια ακτινογραφία θώρακος ή ιδανικά αξονική, στο πρώτο στάδιο, έστω και με ήπια συμπτώματα, πάντα σε συνεννόηση με τον γιατρό, είναι ο συνδυασμός που θα μπορούσε να αποτρέψει την σοβαρότερη περιπέτεια και την απώλεια ανθρωπίνων ζωών.

»Και, η τρίτη δόση στους πέντε και όχι στους έξι μήνες από τη δεύτερη. Άμεσα για τους άνω των 60! Παράλληλα με το ορθό μέτρο της υποχρεωτικότητας για τη συγκεκριμένη κατηγορία, που είναι η πιο ευάλωτη και μετρά συντριπτικά τις μεγαλύτερες απώλειες. Γιατί, φοβάμαι, τα χειροτέρα είναι μπροστά μας, με μισό εκατομμύριο ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών και συνολικά 2.360.000 ανεμβολίαστους άνω των 12 ετών και με τη νέα μετάλλαξη προ των πυλών.»